Roken: pfffffffffff!

Inmiddels nu vanaf vrijdagavond niet gerookt... het gaat goed op dit moment. Ik weet wel dat ik, zodra ik ga denken aan sigaretten, mezelf helemaal gek kan maken, dus verzet ik mijn gedachten maar: gisteren dus pindarotsjes gekocht bij Jamin. Fout he!
Maar ik herken mezelf in Gast: ik kan geen maat houden. Als ik wakker werd, dacht ik telkens aan een sigaret, en kon dus absoluut niet matigen daarin. Veel eindigde altijd met een peuk. Dus met mate, dat lukt niet. Dan maar stoppen. Ik zal absoluut iets aan gaan komen. Jammer dan.
Ik heb alle opmerkingen goed gelezen hierboven. Ik weet ook dat ik graag zou blijven roken, gewoon, voor het relaxen. Jammer genoeg moet een mens soms keuzes maken, en daarbij is dan niet helemaal helder welke voor- en nadelen het zwaarst wegen.

Nou, wat een ideale kans om het loslaten te beoefenen. Alle mooie wijze woorden die we schrijven op dit forum in de praktijk brengen, ook wat betreft zoiets 'aards' als een sigaretje

sorry hoor, veeeeel succes. Toegeven aan een verslaving voelt altijd goed op dat moment, maar eigenlijk weet je wel beter. Ik heb dat met met eten en met koffie. Ik eet heel gezond, maar als ik bijvoorbeeld eens pizza eet of een broodje met veel zout en een dikke klodder mayonaise dan krijg ik een ondraaglijke trek in suiker of (light)frisdrank. Om het evenwicht te herstellen...maar welk evenwicht? Eigenlijk verlangt m'n lijf dan naar vitaminen, voedingsstoffen- maar door extreem van iets te eten, ga je gewoon naar het andere extreem verlangen. Koffie is erg slecht voor mij: m'n maag en darmen reageren er fel op en de adrenaline put me uit, maar dat ene kopje, met een boekje en m'n dagboek in een cafeetje- dat heb ik toch wel verdiend?

Nou Inneke, dat vind ik ook!
Tegenwoordig schijnt alles ongezond te zijn, en iedereen wordt gestimuleerd om zo gezond mogelijk zichzelf alles te ontzeggen: nou, ik kan je vertellen, ik heb gisteren pindarotsjes gekocht bij de jamin gekocht, en vandaag, bij thuiskomst uit mijn werk, een lekker pilsje! We moeten het ook niet gekker maken dan dat het al is. De angst houdt iedereen onder de duim, ook wat gezond en ongezond eten e.d. betreft: alleen daarom al zou ik weer kunnen gaan roken! Maar ach, voor mij persoonlijk wegen de nadelen zwaarder. Twee familieleden zijn direct of indirect door het roken overleden (opa longkanker, moeder borstkanker), dus tja, voor mij een makkelijke optelsom.

MAAR DAT BETEKENT NOG NIET DAT HET MAKKELIJK IS!

Borstkanker door roken?
Ik geloof er trouwens niet in dat er externe oorzaken zijn voor kanker. Als er al iets externs als oorzaak gezien kan worden is het volgens mij meer een trigger dan de werkelijke oorzaak.
Maar wie ben ik, geen dokter of kanker specialist iig.
Angst en daardoor onbalans in het lichaam is mi eerder de oorzaak.

Nou de moeder van een goede vriend van ons heeft diagnose longkanker gekregen van haar longarts waar ze 10 jaar eerder al bij liep. Hij adviseerde haar dringend te stoppen,want anders zou ze er aan overlijden. Ze is even gestopt weer begonnen en nu heeft ze deze week haar 1e chemo gehad, zonder chemo had ze 4 weken en nu misschien een jaar. Oorzaak...roken

Roken en spiritualiteit, gaat voor mij niet samen!

zijn tegenstrijdig aan elkaar.

Ben inderdaad blij dat ik geen verslavingen heb.

Het is inderdaad heel tegenstrijdig!

De mens op zich is spiritueel en dus in feite ook zijn activiteiten en keuzes. Ik ben het er wel mee eens dat je vroeg of laat het roken achter je zal laten naarmate je bewuster wordt. Maar dit gaat anders bij elke persoon. Vaak is het roken of een andere verselaving een leerproces dat die mensen nu net helpt bij het ontwaken. In dat opzicht, is het eigenlijk ook spiritueel En naarmate je jezelf meer accepteert, ook al rook je, accepteer je ook dat stuk van jezelf, pas dan kan je echt stoppen denk ik, of dan stopt het waarschijnlijk van zichzelf. Bij elke verslaving gaat het om de achterliggende oorzaak dat je onder ogen moet zien bij jezelf...

Dat is omdat?
Ik rook nu al fors bij elkaar 3 jaar. Bijna 4 overigens.
Ergens in het midden van mijn 12e jaar begonnen met roken, ik schaam me er niet voor, maar trots ben ik ook niet. Overigens zie ik niet echt het probleem. Ja het is schadelijk, maar wat niet? Ik bedoel als je te veel water drink kan je ook dood gaan.
Het is duur ik weet het. Maar ik vind het eigenlijk niet nodig om te stoppen. Ergens vind ik het fijn, dat ik rustig kan zitten en rustig kan roken. Als je het mij vraagt is het best wel rust gevent.

Ook al ben ik nu bijna 4 jaar bij elkaar aan het roken. Ben ik 1 keer gestopt. Vandaar bij elkaar.

Dit was 1 simpele reden, me ex toen die tijd.
Ik rookte nog. Zij vond het vies, maar vond het niet erg. Wel stond er tegen over dat ik na een sigaret een half uur zonder een kusje moest doen >.<. Ik twijfelde geen moment en ik stopte meteen.
Maar dat wilt niet zeggen dat je niet meer verslaafd bent.
Ik bedoel ik heb toen meer dan 7 maanden zonder gedaan. En nog steeds had ik de drang om weer te roken.
Eerste maand ging redelijk. Tweede maand werd lastig. Derde maand ging weer goed. En toen brak december aan. Gewoonte: Speciaal een pak sigaretten kopen voor oud/nieuwjaarsdag. Zijn super handige aansteek lonten als je het mij vraagt. En ik wou het als smoes gebruiken. Maarja, toen plots vond ze het wel erg. Omdat ik al zo 'ver' was.
Naja, 28 februari, begon ik weer met roken. Omdat ik wist dat het uit zou gaan. (zij toen overigens niet)

Er was namelijk geen reden meer om het niet te doen. En die heb ik nu nog steeds niet. Wilt de volgende vriendin weer dat ik stop. Geen probleem, ik doe het. Maar de tijd hoelang ik stop hangt af aan de tijd dat ik dan samen ben.

Ook heb ik dus een vraag teken op wat bellefleur zegt.
Waarom zou het niet samen gaan? Ik rook vollop, 2 a 3 pakken shag per week. En ik heb totaal geen last van remmingen in de spiritualiteit.

Ik vind iedere vorm van verslaving niet goed. Mensen die verslavingen aanhangen, zijn vaak angstig om te willen veranderen.

Roken is een handeling die een groot probleem creeeert bij de 'wil'.
Als ik zin heb in een stukje chocolade, en dat is er niet meer,
rijdt ik niet halsoverkop naar een winkel.
Een roker zou dat wel eens kunnen doen,omdat die percé sigaretten WIL.
Of meer nog die zorgt voor een voorraad, omdat ie niet zonder WIL zitten.
Je WIL een sigaret, alles wat je moet doen is ereen opsteken.
je Wilt? je pakt! Je Wilt? je steekt op. Omdenduur is het een reflex. En pak je een sigaret, nog voor het signaal komt dat je WILT.
Dat geeft enorme storingen aan je wils-kracht. En dat loopt door naar andere onderwerpen in je leven.
Je blijft daardoor in een basis hangen, van rook, mist, walm, geur, snel bevredigd willen worden, Ikke, en noem maar op.
Het niet (meer) roken geeft duizend en een meer mogelijkheden,
een open ruimte, het brengt je zoveel meer.
Wat men natuurlijk alleen maar kan weten, en ervaren als men niet rookt.

Liefs,
Bellefleur

Ben een roker en wat je schrijft is ZO WAAR! Althans voor mij.
Rook me te pletter op dit moment en het slaat eigenlijk nergens op. He maar... heb het boek Stoppen met Roken voor Vrouwen wel al meegenomen uit de boekenkast

bellfleur heb jij wel eens gerookt?
zo niet dan weet je ook niet waar je over praat, maar goed ik neem even aan dat je gestopt bent en daarom het verschil merkt,
maar dan spreek je dus uit jouw ervaring en het lijkt me nogal dom om te zeggen dat spiritualiteit en roken niet samen zouden gaan,immers het is een persoonlijke beleving en kijk op en oordelen daarover is heeft niets met spiritualiteit dan te maken...

Dat geeft enorme storingen aan je wils-kracht.
waar baseer je dat op? want ik herken het niet

Ikke herken ik ook niet

En waar heb je dat boek gelegd, daarna? .

en waar op baseer je dat ben heel benieuwd

Uhh op een grote stapel boeken hier in de woonkamer. Zou het helpen als ik het onder mijn kussen leg?

Wat zou dat geven, denk je?..

Een slapeloze nacht hahahaha

Klopt, je wilt het. Het is een geestelijke verslaving. Aangezien bepaalde stoffen effect hebben op je. Maar dat wilt niet zeggen dat het je wil belemmerd. Dat je je zelf afsluit voor andere mogelijkheden.
Mijn moeder, heeft bijna 30 jaar gerookt. En is nu 5 jaar gestopt dacht ik zo. Ik heb haar gevraagd wat er nou zo anders is. Ze zei het volgende. Het is goedkoper, en ik heb het irritante slijm in me keel, aan het begin van de ochtend niet. Ze zegt ook vaak dat ze niet meer kan geloven dat ze het lekker vond.. (Gewoonweg, het stinkt.. Maar geur wilt nooit wat zeggen. Ik vind andijvie ook stinken, maar hartstikke lekker.)
Maar dat ze het ook mist, omdat ze het gewoon fijn vond.

Het ligt er aan, hoe je rookt en wat je rookt. Mijn leven hangt er niet van af. Zoals ik eerder zei. Wilt een naaste van mij dat ik stop. Dan doe ik dat. Maar zolang er geen geklaag is, blijf ik door roken.

Gistermiddag om 12.30 uur gestopt. Af en toe een flinke ontwenningsscheut. De eerste tranen zijn al geweest, maar dat ontstond door paniekgevoel, omdat ik even een woordenwisseling had met de jongste.

Gek eigenlijk, dat ik 's nachts slaap zonder ontwenningsverschijnselen, en dat ik overdag er zo mee bezig ben.
Maar, als het zo blijft gaan zoals het nu is, dan teken ik er voor!
Het boek, dat me helpt, ligt binnen handbereik. De agaat draag ik continue. De bach druppels hebben al geholpen. Gisteren een fikse wandeling met mijn dochter, over de Hierdense zandverstuiving... vandaag naar het zwembad, en het monstertje in mijn lijf stuitert continue op en neer.

LEKKER LATEN STUITEREN!

Het klinkt best eng, maar zoals Allen Carr zegt: wees niet bang, maar vier het dat je een blije ex-roker bent! en ik weet, als ik ga piekeren, dan gaat het mis...
Wel rare hoofdpijn nu, mijn ogen staan zowat scheel in mijn kop....