jammer dat Liesbeth niet heeft kunnen helpen!
Het is zo ontzettend moeilijk, vooral als je nog zo jong bent...
Gelukkig, dat ze door jou, gehoord wordt, Diana...
Want dat is erg belangrijk!
Persoonlijk denk ik ook wel dat jou dochter paranormaal begaafd is, en daarbij erg gevoelig voor sferen, en prikkels uit haar omgeving...
Dat hsp... is haar opstakel zegmaar...
Ze staat tè open, om het zo maar te zeggen...
En omdat ze nog zo jong is... is het moeilijk om alles was via haar zonnevlecht binnen komt, te scheiden...
Ik bedoel... ze kan angst en liefde uit elkaar halen...
Maar de dingen die er tussen zitten, vooral met de beelden die ze ziet van "onbekende" personen... worden bij haar waarschijnlijk meteen met het gevoel van angst voor het onbekende overladen...
Wat eigenlijk heel logisch is!
Zelf heb ik ook wel eens een "geest" gezien op zeer jonge leeftijd!
(ik denk dat ik 3 was? )
Het was een oude man die beneden aan de trap stond ...
Zelf stond ik boven aan de trap, achter een wit hekje wat daar gemaakt was, zodat ik niet naar beneden zou vallen...
Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren...
Niet de man die daar stond hoor...
Maar het gevoel wat ik daar kreeg!
Ik voelde zo duidelijk: Het klopt niet...
En ook voelde ik me zó opgelaten!
Ik wilde het liefst zo snel mogenlijk weg rennen!
De "opa" die ik zag staan vroeg: is je moeder thuis?
Dit was mijn kans! ik zei: Ja hoor! ik ga haar wel ff halen!
en ik rende weg naar de woonkamer...
De man riep me nog na: nee dat hoeft niet!
maar ik was allang blij dat ik veilig naar mijn moeder kon rennen...
dus ik rende door!
mijn moeder kwam me al tegemoed omdat ze zich afvroeg, tegen wie ik aan het praten was?!
Ik zei: Mam... en staat een opa op de trap...
Toen we samen gingen kijken was hij weg!
Vorig jaar was ik bij mijn oma op visite... en ik vind het altijd leuk om door de foto boeken te bladeren van vroeger van oma...
Op een gegeven moment, kwam er een foto van de man die ik op de trap had gezien!!
Het was de vader van de moeder van mijn oma!
Opa Workum...
Pffff daar kwam de ontlading
Ik kon ff alleen maar wartaal uitkramen...
Meteen kreeg ik door van mijn gids:
Het was nooit zijn bedoeling om jou bang te maken...
Jou opa ( ik heb hem zelf nooit gekent) kwam ff op bezoek bij jou moeder...
Dit deed hij wel vaker! Omdat jou moeder in een moeilijke tijd zat, kwam deze man haar wel eens bijstaan...
Hij had niet verwacht dat jij hem kon zien,...
Het was echt niet de bedoeling eigenlijk, dat je bang zou worden!
het was voor hem ook een rare gewaar-wording, dat er boven aan de trap een meisje staat, die hem recht in zijn ogen aankeek...
En hem gewoon zag zoals hij er uitzag toen hij nog leefde...
Ik zei toen hardop: oke... het is al goed...
Ik ben blij dat ik nu weet hoe het zit!...
Ofterwijl: Het is hem vergeven
Mijn oma en ik voelde allebei de ontlading die het bij mij terweeg bracht!, mijn oma zat ook met de tranen in haar ogen!
Dit was dus ruim 30 jaar later...
Ik kan het nu zien als een mooie ervaring...
En ook begrijp ik daardoor heel goed, het gevoel van jou dochter!
Het is voor mij duidelijk: de angst voor het onbekende...
Dit hoort er eigenlijk allemaal bij...
Ik weet niet hoe oud dat jou dochter is?
Maar er komt een tijd aan dat ze dit een tijdje kwijt zal zijn!
Tenminste, zo was het bij mij wel! Het gevoelige echter niet, dat zal blijven...
(de pubertijd, en de tijd dat ze naar de "hogere" school gaat!)
nieuwe vrienden, nieuwe lessen die iedereen leert op school, verliefd worden... enz enz
Als ze daar weer een beetje haar rust in heeft gevonden... dan kan het terug komen!
Bij mij ging het in ieder geval wel zo...
Het contact met mijn gids is er altijd geweest! maar daar heb ik nooit echt last van gehad.... dat besefde ik pas later...
Hij heeft me in deze situaties eigenlijk alleen maar bij gestaan...
Soms (merkte ik ook pas achteraf) heeft hij wel ingegrepen...
Maar alleen in uiterste nood, hoor...
Als ik had geweten dat hij hij er eigenlijk altijd al was... had ik misschien eerder 'bewust" contact gemaakt met hem...
Maar ja... alles heeft een doel... zeg ik maar...
Het is misschien voor jou dochter, Diana wel handig als ze dit contact bewust leert worden?!
Dan zal ze altijd beseffen dat ze niet alleen is in zulke situaties...
En kan hem altijd vragen wat ze kan doen, om zich te beschermen tegen deze angsten en het opgelaten gevoel...
Ze kan haar gids vragen wat "ze" komen doen?
Misschien is er iemand op dit forum die een manier weet om deze band bewuster te maken, voor een kind...
Ik vind het een beetje moeilijk om het uit te leggen, omdat het misschien té simpel is om het uit te leggen tegen anderen, maar een kind heeft een andere uitleg nodig...
(onderbouwend, en straight, en op een aardige manier, ik weet van mezelf dat ik nog wel eens een beetje bot kan over komen
ik wil haar niet nog banger maken )
Ik kan wel ff zoeken op internet hoe het kan worden verteld tegen een kind....
Als ik het heb gevonden zal ik het hier wel plaatsen...
groetjes moonflowertje