Vrijheid van meningsuiting

Nee hoor, want wie bepaalt waar die lijntjes liggen?

helder

ik hou het hier even bij, omdat mijn "tegenargument" een andere discussie zou worden
Snap de kern idd.
Nu alleen nog die passie vinden

Daar waar gesteld wordt dat je maar 100 of 120 mag,
anders krijg je een boete.
En, kan je die betalen?
Dus, je hebt je aan die regeltjes te houden omdat je anders consequenties zal ervaren.

Ehhh, een heel wetboek.....en de oordelen van je omgeving. Natuurlijk kun je die in vrijheid aan je laars lappen maar dan krijg je weer naar je hoofd geslingerd dat je iemand anders schaad met jou daden die je in vrijheid doet....
Het is niet makkelijk om in vrijheid te leven.....

Ik weet; het oordeel van een ander hoef ik me niets van aan te trekken maar ondertussen doe je dat wel en beneem je je eigen vrijheid....

Even teruglezend...doet mij de conclusie trekken, dat de gevestigde orde gewoon niet deugt.
Waren we al achter, geloof ik
In zekere zin, ZIJN wij gewoon niet vrij.

Het is niet alleen de gevestigde orde, tenzij je daar de mensen van nu ook onder schaart

oei!

euhm...in die zin...dat WIJ dit alles hebben gecreëerd?
Yup. dit alles hebben wijzelf in de hand
Lache he.

@ marenubium En inderdaad...Gast. Bij vrijheid van meningsuiting komt m.i. ook een stukje volwassenheid bij kijken. Maar oook een stukje tolerantie.
Van kinderen en bejaarden en dementen slikken we bij wijze van spreke zowat alles, en wordt het met een knipoog bekeken of met de mantel der liefde bedekt.
Als dat wel kan, vraag ik me af wanneer het niet oogluikend toegelaten kan worden als we het hebben over zgn 'volwassenen' of mensen die bij hun volle verstand/ego zijn.

In de vrijheid van meningsuiting, mis ik persoonlijk een behoorlijke tolerantie. Waar ligt dat exact aan?
Misschien omdat mensen zich teveel aangesproken voelen? (tolerantie?)
Misschien omdat mensen iets 'afgepakt' wordt, waar ze zich mee identificeren? (tolerantie?)
Misschien omdat mensen teveel met zichzelf bezig zijn, vanuit zichzelf denken, en *geen* vermogen meer hebben zich te verplaatsen in anderen? (tolerantie?)
Dunno.

Ik denk dat je hiermee een wereldwijde politieke en sociale kwestie probeert aan te boren, waar eigenlijk niemand een antwoord op heeft.

mooi verwoord marenubium er is nu immmers dualiteit in deze wereld en om jou hier mee om te gaan...ervan te leren..erna te kijken...zonder te oordelen...ja heel lastig...

het is heel mooi om te zeggen behandel de ander zoals jezelf behandeld wil worden.....

maar ik kan ook niet in een islamitisch land met blote armen en benen en zonder hoofdeksel over straat lopen daar...en daar een kerk bezoeken .... waarom kan dat niet?

en worden er nu teveel mensen opgesloten voor hun ideeen of uitspraken....
of worden gewoon vermoord uit naam van.....
dus hoezo vrijheid van meningsuiting....of vrij zijn?




....veel oorlogen ontstaan door geloof of overtuiging...
en volgens mij is dit nu gewoon aan de gang in de wereld...alleen staan we hier niet of weinig bij stil...
culturen samen brengen....en leven naast elkaar...
is nu alleen maar mogelijk binnen de wetten en regels van het land waarin je woont...en dus nog steeds een utopie...

Inderdaad in sommige landen kan ik niet in een kort rokje met blote armen over straat. Maar is dat zo erg? Ik ben dan daar, in hun cultuur, in hun samenleving en probeer daar dan respect voor te hebben. En ik weet dat dat respect niet altijd van twee kanten komt, maar vaak komt dat voort uit angst. Is er een les uit te halen voor mij, maar ook voor de ander. Ik heb zelf in de hand wat ik er mee doe.
Vrijheid, alle vrijheid dus niet alleen van meningsuiting zit in je zelf. Zelfs in en gevangenis kan je je dan nog vrij voelen.
Ik vrees dat ik zelf nog niet zo ver ben hoor, maar ik weet diep van binnen dat de oorsprong van vrijheid in onszelf ligt. Dat door meer en meer mezelf te worden, ik ook vrijer en vrijer wordt. En door zelf vrijer, completer en meer mezelf te zijn, straalt dat ook over op anderen.
Door kwaad met kwaad te beantwoorden, respectloosheid met respectloosheid, beledigingen met beledigingen en ga zo maar door, versterk je het juist. Door diep in jezelf die vrijheid, die rust en vrede te voelen, kan je het patroon doorbreken. Voor jezelf, maar uiteindelijk voor iedereen.

Lena, heb je hier een oud antwoord gegeven? Het klinkt me bekend in de oren. Was van een discussie van een hele tijd geleden, of niet.

Maar je hebt gelijk, er is geen vrijheid in deze wereld er is alleen maar bewegingsruimte binnen de uitgezette lijntjes. Kom je er buiten dan gaat je kop eraf, bij wijze van spreken en in sommige landen ook echt.
Daarom zeg ik hier in dit topic al eens dat "vrijheid van meningsuiting" misschien wel de enige "vrijheid" is die er nu nog is maar ook deze wordt beperkt door grenzen.
Maar goed, daar waar in het klein iets is is het er in het groot ook. Dus daar waar persoonlijke grenzen zijn, zijn er ook lands grenzen of volksgrenzen.
Dus daar waar de ene grens gerespecteerd dient te worden, moet dit bij het andere ook. Dit is de wet van gelijkheid.....
Mijn persoonlijke grenzen zijn alleen daar waar mijn lichaam begrenst wordt in het geheel en ook blijft bestaan door geen persoonlijke grenzen aan te geven. Net zo goed als het land blift bestaan als fysieke plek op deze aarde als er geen grens meer is. De grens is illusie voor de aarde maar echt zolang mensen het behandelen als grens. En dat geldt mijns inziens voor alles.

laten we hopen dat we in gedachten nog vrij zijn :-)