Zielsverwant? Verliefdheid? of midlifecrisis?

Gast,

niet om het even. Maar ik ben van mening dat jullie elkaar hebben lopen aansteken in deze. Ieder van jullie, die positief heeft gereageerd op dit topic, heeft wel degelijk vanuit zijn/haar emotie gereageerd (lees even na svp? 'herkenning', 'och en aaah, herkenbaar', etc)
Er is NIET goed gelezen in mijn opinie. Viooltje heeft dat wel. En confronteert Lilly hiermee. Lilly geeft geen reactie. Vervolgens post Karin hier, een beheurlijk kritische post. Daarna post ik hier, ook geen bevestiging voor Lilly, dan post Nims hetzelfde verhaal als Viooltje, en dan tieft Lilly er tussenuit.
Goh?
Een mens wordt liever bevestigd dan bekritiseerd.

Al jullie berichten, Gast, de POSITIEVE berichten voor Lilly, zijn gevormd vanuit emotie, er proeft pijn uit. Ieder voor zich zijn/haar verhaal, wat onderhuids blijkbaar nog steeds meespeelt bij diversen onder jullie. Dan is het toch fijn, om je ding kwijt te kunnen? Maar daarmee is er een onvermogen objectief en begrijpend te lezen, en te reageren op wat er daadwerkelijk STAAT. Daarmee wordt iemand als Lilly niet geholpen maar alleen maar bevestigd in haar eigen emotie nu.

True, emotie is niet persé gevoel, maar zo hebben jullie wel jullie teksten hier neergezet; vanuit gevoel. En vooral niet objectief. Schaamt u allen. Wij zijn met zijn allen in staat mensen echt verder te kunnen helpen, en pleiten daar volgens mij ook voor...maar in dit topic heb ik alleen maar iemand bevestigd zien worden, en nog verder zien zakken in haar emotie. Er is teveel persoonlijk gevoel en emotie aanwezig geweest in dit topic.

Weer geen oordeel in deze, maar sommige zaken zijn nu eenmaal gekleurd vanwege ons menszijn. Is ook niks mis mee. Maar helpt dat op dit moment iemand? Reageer gewoon niet, denk ik dan, als het onderwerp je teveel 'kleurt', en wees je bewust daarvan. Als jou iets 'kleurt' dan ben je op dat vlak even niet in staat iemand verder te helpen.

Ik werd misselijk inderdaad, door het hoge zuurstok gehalte hier, en het feit dat het gaat om een volwassen vrouw die beter zou moeten weten, en een naïeve 16jarige die nog maar net komt kijken, en die opgezadeld wordt met de gevoelens van een volwassen vrouw.
En hoe dat alles 'verbloemd' en 'gesusd' en met de mantel der liefde bedekt wordt. Vanwege teveel 'herkenning' bij anderen. Hebben anderen onder jullie dan ook zoiets meegemaakt met iemand die 2x zo jong was??? NOu?
Ongelofelijk. Daar kan ik dus met mijn verstand EN gevoel niet bij!
En dan worden er zinnen neergezet als: ja, als je zoiets niet meegemaakt hebt, dan weet je ook niet wat het is.
En blahblahblah.
(ik heb zoiets wel degelijk meegemaakt, (maar niet met een minderjarige) just for the record).


Verder heb ik nergens veroordeeld. Of beoordeeld. Ik geef gewoon de stand van zaken weer. Niks meer, niks minder. Ben nog steeds van mening dat Lilly eventjes een therapeut zou moeten gaan zoeken, of een psych, om 1 en ander voor haarzelf op een rijtje te kunnen krijgen. Gewoon, een objectief persoon.
Heeft ze veel meer aan dat dit gezever en zoethoudertjes hier

Amen.

Tuurlijk joh, een psycholoog of (erger) psychiater weet het allemaal perfect he?
Voor veruit de meesten in die beroepsgroepen bestaat er alleen wat zij kunnen zien en wetenschappelijk kunnen onderbouwen met allerlei onderzoeken. Alles wat buiten die lijntjes valt is gek en moet behandeld worden, al dan niet mer medicatie of opname.
Je hebt een punt wanneer je zegt dat velen hier ( en ik zelf ook wel) hebben gereageerd vanuit hun eigen situatie. Maar reageert een mens niet altijd vanuit zijn eigen ervaring? Dacht het wel. Ik heb nergens genoemd dat ik het gezond vind als een 16 jarige een relatie zou aangaan met een volwassen vrouw, en dat heeft Lilly ook nergens beweerd. En ik denk dat iedereen het daar wel over eens is.

Dat zeg ik nou ook weer niet, ook daartussen zitten behoorlijk veel rotte appels. Een (spiritueel coach)/therapeut stond er ook tussen, nietwaar? Tis maar waar iemand zelf de voorkeur aan geeft.
En een bezoekje aan een psych hoeft niet meteen uit te monden in een behandeling, lol.
Ging om een objectieve kijk. Als je ergens zoveel moeite mee hebt, dan lijkt het in mijn opinie een verstandige keuze om hierin objectiviteit te zoeken ipv bevestiging. Even weer de zaken op een rij zien te krijgen, en daarmee rust voor jezelf.
Daar gaat het om.

Hoi Gast,

Ik wil je graag teruggeven dat deze opmerking op mij overkomt als een "sneer uit de pan". Na onze vorige ontmoeting, zou ik je graag willen vragen of het ook zo bedoeld is, of dat je dit om een andere reden zegt.

Ik ben het dat niet met je eens, want wie ben jij om te bepalen wat Lilly nodig heeft? Zij heeft haar grenzen en ik heb het gevoel dat hier nu ook overheen gegaan wordt. Uiteindelijk mag zij zelf kiezen of je het er mee eens bent of niet.

Ook al heb je in de kern gelijk over wat er gebeurd, er zit wel degelijk een oordeel in jouw bewoording. Alleen het woord gezever en de woorden zoethoudertjes zijn al oordelen. Daarnaast komt ook jouw felheid in de bewoording naar boven die mij juist afschrikt om nog verder te reageren.

Wat viooltje in mijn ogen heeft gedaan is wat mij betreft het beste. Enkel teruggeven wat er gezegd wordt en om verduidelijking vragen. Niet oordelen, niet ver-oordelen, maar feitelijk blijven. Je ziet ook dat daar de kern zit, wat niet door lilly onder ogen gezien wil worden, want anders had ze er al op gereageerd. Of misschien durft ze niet meer, met de angst weer door jullie (ver-)oordeeld te worden.

Ik vind het echt jammer dat iemand die zichzelf tot op een zeker hoogte durft bloot te geven, direct wordt afgeschoten.

Jemig, waarom moet je dit nu weer opvatten als een sneer uit de pan. Het is gewoon zoals ik het bedoeld heb opgeschreven; jezelf zijn en je mening geven betekend ook dat je een weerwoord van een ander kunt verwachten want die ander mag ook zichzelf zijn, toch!

Het is overigens niet gezegt dat een relatie van een volwassen vrouw (29) en een 16 jarige jongen niet zou werken. Ik ken toevallig zo'n stel en dat gaat heel goed ondanks alle vooroordelen en afkeuringen die anderen erop hadden. Niet iedere 16 jarige is dezelfde. In deze relatie was het bijna zo dat de 16 jarige een stuk volwassener en wijzer was dan de 13 jaar oudere vrouw.
Ik zie het dan ook niet als een richtlijn om iedere "relatie" aan af te meten maar dat het afhangt van de situatie en de omstandigheden die er op dat moment bij deze mensen zijn. En al zeker niet door anderen te be of ver oordelen.

Ben ik met je eens, leeftijdsverschil is niet erg maar het hangt er wel vanaf om welke leeftijd het gaat. Hoeveel levenservaring heb je al opgedaan en hoe goed ken je jezelf. Mijn zoon is bijna 24 en heeft nu een vriendin die 19 is. Een hele lieve meid maar vind het toch een behoorlijk leeftijdsverschil. Hij wil op termijn wel gaan samenwonen, zij moet nog met een studie beginnen. (Was nu uitgeloot) Ik vind dat je dan ook helemaal gelijk hebt met een andere levensfase.

Ja leeftijdsverschil vind ik ook erg relatief. Ik ben nu 32 en mijn vriendin is 21. Dat gaat echt prima en we zitten geestelijk op dezelfde lijn. Toch zit er wel een grens voor mij betreft de minumum leeftijd waarop iemand in staat is om goed te oordelen wat het beste voor die persoon is. Zwart wit kan je er niet over oordelen, maar laat kinderen wel gewoon kinderen zijn.

Ik tief er ook even tussenuit. Als je troebel water met rust laat, wordt het vanzelf helder (Lao-Tse)

volgens mij voel je het goed....
en voor wat het waard is...

karin begrijp ik helemaal...
een gezonde relatie kan naar mijn mening alleen maar bestaan
als er een gevoel van gelijkwaardigheid is......

Hangt gevoel van gelijkwaardigheid af van leeftijd? Ik denk van niet.....

ik heb het niet over leeftijd.....

Karin wel en anderen...

Op ziels niveau is er ook geen leeftijd.

Op aarde is er wel leeftijd.

als er geen leeftijd bestaat...
is er nog wel een verschil in gelijkwaardigheid....

in ontwikkeling dat bedoel ik...

*you're so true Lena*

Gelijkwaardigheid!
En juist DAT heb ik zooo niet 'geproefd' in dit topic.
Wel iemand, die volledig in haar emoties zit, zelf niet eens meer onderscheid weet te maken tussen 'verliefdheid' en/of 'tweelingziel', en door deze verwarring de persoon in kwestie
'lastig' gaat vallen met haar emoties/gevoelens.
Dat is in mijn ogen geen gelijkwaardigheid (en zeker geen TZ-trekje!!!) Wat ik eerder tiepte: haar gevoelens en emoties gaan VOOR die van de ander.
'Ik ben belangrijker, IK voel dit en dit en dat, daar val ik JOU maar even lastig mee (en anderen...), en IK verwacht dat en dat'.
Dat is geen gelijkwaardige 'ontwikkeling'. Niet voor haarzelf, maar zeker ook niet voor die ander.

Ha...in deze...denk ik (of trek ik de conclusie) dat die jongen in kwestie heel wat 'volwassener' reageert of is, dan de dame in kwestie... :'Whoa, kap es ff, hier ben ik niet van gediend...toedeledokie'.

"Gelijkwaardigheid voor mij een wapenfeit" (uit een gedicht van me).
Njah...weet het verder niet anders te omschrijven...maar dankjewel Lena, om mijn gevoel in deze even wat woorden mee te geven.

*out en heb gezegd*