Roken en wat dit eigenlijk met je doet

Lieve Nims,

Bedankt voor dit topic! Hier wil ik wel even over nadenken als "roker" en persoon in een rookgordijn ;), dus ik kom er later op terug.

liefs, the moon

Dat zelfde kan iemand doen met snoep of ander eten om zo zichzelf te verdoven.
Of met andere verslavingen. Het zegt dus niet speciaal iets over het roken maar meer iets over verslavingen.

Roken heeft volgens anderen weer positieve eigenschappen. Het is niet voor niets dat de indianen een vredespijp rookten en het zuivere tabak zonder de chemische bijvoegingen die in de tegenwoordige sigaretten zitten (om mensen vooral verslaafd te maken aan het product) is voor meer dingen goed dan slecht.
Het is dus weer zo'n van nature "goed" iets dat door de mens om geldelijke belangen een "negatief" iets geworden. Maar daar is de mens kampioen in natuurlijk

Heb er even over nagedacht waarom ik rook.
Ik ben er ooit mee begonnen omdat ik last had van paniek aanvallen, en door roken kon ik rustiger adem halen waardoor de paniekaanval uiteindelijk verdween en ik rustiger werd. Het is voor mij iets om een stap op de plaats te maken en juist stil te staan bij mezelf en wat ik voel. Ik ga ook meer roken in gezelschap, ook als die anderen niet roken, omdat ik bij mezelf wil blijven.

gewoon een verslaving net als alchohol drugs voedsel en andere genotszaken in het leven...in iedere mens zit wel iets van een verslaving...

waarom? omdat ik ermee in aanraking kwam en zelf besloten heb dit te doen...daarna er niet meer vanaf kunnen komen....
rook vaak ook uit gewoonte...

Ik heb zelf nooit gerookt en kan me voorstellen dat het voor sommigen,zoals jij aangeeft Nims, een manier is om hun gevoel er regulieren, maar ik denk dat er legio aan redenen kunnen zijn waarom mensen roken of ergens verslaafd aan zijn. Doet me denken aan een goede vriend die onder het genot van een sigaretje nog eens stilstond bij wat hij die dag allemaal ervaren had, voor hem was zijn dagelijkse sigaretje juist een moment van bezinning en rust.

Lieve rokers onder ons,
ik moest echt even op deze tekst reageren!
pfff, wat klink dat ongelukkig!

ik ben zelf ook 1.5jaar een roker geweest en nu sinds 4 weken rookvrij.. ik ben me ervan bewust geworden, dat roken geen gewoonte is, maar een middel om jezelf te verdoven..je creeert een rookgordijn, doordat je denkt (en daarmee maak je echt een fout) dat je daarmee je pijn/of boosheid/of stress weg kunt halen, dit is een illusie, want die gevoelens blijven er altijd zitten.

Natuurlijk kan je roken wel stoppen! dit kan als je het WIL en je BEWUST bent waarom je rookt,

Geloof me met die twee stappen lukt het om te stoppen. Roken is zo zonde van je gezondheid en je eigen waarde.

Ja roken is een verslaving, maar een verslaving is er niets voor niets.. er is iets in je waar je moeite mee hebt en dat je dan vervolgens met een verslaving probeert weg te halen..daarmee houd de mens zich voor de gek, want verslavingen lossen niets op..maar gaan tenkoste van jezelf..

Ik ben zelf 15 jaar roker geweest en neem maar van mij aan dat het voor mij geen manier was om ergens anders van af te komen. Ik vond het gewoon lekker en ook gezellig en op een gegeven moment toch ook wel vaak uit gewoonte. Dat het verslavend is vind ik erg jammer want anders zou ik het zo weer gaan doen gewoon omdat ik het nog steeds lekker vind. Ik ben inmiddels 11 jaar nniet meer verslaafd maar heel af en toe neem ik voor de gezelligheid een peukie. En die is er niet voor om iets wat ik niet zou willen voelen te onderdrukken. Dat is iets wat je er zelf van maakt.
Natuurlijk zijn er mensen die het wel gebruiken om gevoelens weg te drukken. Dit kun je vaak zien in stressvolle omstandigheden dat mensen die roken meer gaan roken en mensen die ooit gestopt zijn weer gaan roken en zelfs mensen die nooit gerookt hebben gaan roken bijvoorbeeld als er iemand is overleden of als je een stressvolle ervaring hebt. Deze mensen denken ws dat de stress minder wordt door het roken. Of dit zo is voor ze is nog maar de vraag. Maar dit betekend mijns inziens niet dat het roken dit veroorzaakt maar de gedachten erover van die mensen zelf. Roken is slechts een middel om de gedachten uit te voeren.

ja maar ja dat bedoel ik juist... roken is een middel dat ingezet wordt om niet te voelen.. maar niet iedereen is zich daar bewust van..op welke momenten die drang op komt zetten.. er is inderdaad een aanleiding>hersenen gaan werken>ik moet een sigaret nu>> maar vaak rokers zich niet bewust op wat voor momenten ze het moeten doen van zichzelf..
En over die 'gewoonte'.. dit kan ook vaak zijn op het moment dat je je verveelt.. het is soms moeilijk om ook gewoon even niets te doen..dan vul je ' voor de gezelligheid' met een sigaret dat gevoel in..en rook je dus iets weg...

Ik rook.. ben ooit begonnen als puber. Ik had toen teveel ondraaglijke gevoelens, maar ben niet bewust begonnen om deze weg te roken.. het werkte en ik ben het blijven doen. Als mens zoek je wat werkt.
Ik zat thuis in een moeilijk en versnipperd gezin. Ik was niet in de positie hulp te halen en had niet de macht on mij zelf te helpen Ik kon mezelf maar op één manier instant hulp bieden en dat was met een sigaret.
De indianen erkende de macht van tabak en van andere planten. Ik heb het gebruikt als medicijn zonder te weten dat ik op een andere manier met mijn klachten (angst en depressie) om moest gaan. Als men verkeerd omgaat met een medicijn heeft dat gevaarlijke consequenties voor het lichaam.

Ik ben verslaafd en het is een dagelijks slopend gevecht dat wel overwonnen kan worden , maar waarvan de consequenties ook wel hevig zijn.. men moet dan opnieuw leren zijn gevoelens te dragen en toch te functioneren. Doordat ik niet heb geleerd om te gaan met de gevoelens uit mijn jeugd ben ik als het ware in mijn ontwikkeling blijven steken daarin en reageer ik met mijn 35 jaar als iemand van 14 jaar. Tja en je kan begrijpen dat dit niet echt een pretje is om doorheen te moeten.

Maar ik geloof dat elke verslaafde iets instant probeert te beheersen inderdaad. Een gevoel , of desnoods het bewust opwerpen van een rookgordijn of adempauze is misschien iets anders wanneer je de rook niet inhaleert maar om je heen blaast, maar mensen die inhaleren willen altijd iets anders voelen dan ze zich werkelijk voelen.

Maar hoe dan bij gevoel te blijven zonder dat het je opeet? Zonder dat je door dat gevoel wordt beheerst en ik vraag dit dus vanuit de geest van een 14 jarige.

Dank voor het opzetten van dit topic trouwens .. heel herkenbaar

Lieve Olijf,

haha, ik als nu inmiddels anti-roker wil je redden :-P

Ik snap heeeel goed waar je probleem ligt.. heeft dit te maken met Angst om dat gevecht aan te gaan?

Wat ik uit je verhaal merk is, dat je dus gevoelens op blijft sluiten in je systeem van je lichaam. Die moeten eruit..huilen helpt enorm;)Miss kun je iemand zoeken die aan hand/voetreflexiologie doet..tijdens zo'n sessie ga je op zoek naar de pijnpunten in je lichaam..door die te masseren, en de pijn te voelen, kun je die pijn eruit krijgen..en vullen met zelfliefde..volgens mij is dat wat je nodig hebt om weer te kunnen functioneren;-) Die sigaretten zullen nooit de oorzaak en die pijn weghalen;-)

Liefs!

Als je het zo wilt zien......Maar dan geldt dit voor alles wat we doen en niet alleen voor het roken. Nu wordt er een beeld gecreeerd dat het met roken te maken heeft. Dat is dus niet zo.

Gast,
ik schrijf vanuit mijn eigen ervaring;-) en wat ik merk bij rokers om mij heen;-) het komt elke keer weer op hetzelfde neer, zoals ik het omschreef, dat wilde ik gewoon even delen.
Prima dat jij het anders ziet;-)

Ik vind het ook prima dat je het anders ervaart maar sluit dan niet uit dat het voor anderen iet anders ervaren wordt. Nu is het bijna alsof het alleen maar jouw ervaring is die voor iedereen die rook telt.

Ik snap dat de sigaretten nooit de angst zullen weghalen net zoals sigaretten nooit een feestje echt gezelliger maken.
Ik zal eens kijken of ik iets kan doen aan die pijnpunten. Dank voor de raad, L'arbe de vie

graag gedaan Olijf, ik hoop dat je je snel beter zult gaan voelen;-)
Liefs!

Nims, je beschrijving lijkt enorm sterk op de benadering van Allen Carr. Inderdaad, nu ik er twee maanden mee gestopt ben, merk ook ik dat voor alles een sigaretje mijn grote vriend was. Na een opluchting, voor iets spannends, om iets te vieren, na iets moeilijks, altijd en eeuwig was daar de peuk voor de 'nodige' ondersteuning. En nu dus zonder. Het lijkt voor mij althans, of ik mijn emoties onderdrukte met de peuk.

Begrijp me goed, ik denk elke dag aan een sigaret, en elke dag denk ik dat ik hem nodig heb. Maar tegelijkertijd weet ik dat ik mezelf een rad voor ogen draai. Als het werkelijk zou helpen, dan was ik wel geboren met een pakje sigaretten in mijn hand!

Morgen bijvoorbeeld, een spannende dag. Ik sta elf uur, met mijn eigen kraam, op een braderie in mijn dorp. Ik verkoop er kaarsen en boeken. En ik denk nu al: hoe kan dat nou gezellig zijn zonder sigaretje? En toch weet ik, dat dat de loer is die ik mijzelf draai.

Ik kan me niet voorstellen dat roken om redenen ontstaat die ik hierboven lees. Ik kan me wel voorstellen dat mensen in de loop van de tijd een soort houvast gaan vinden in hun sigaret. Wanneer iemand niet rookt, zal dit zoeken naar houvast in iets anders tot uitdrukking komen. Nogmaals ik rook zelf niet, en een dierbare vriend had van bovengenoemde totaal geen last. Die genoot gewoon even van de stilte en rust, met een sigaretje in zijn hand, in een stoeltje op zijn balkon, liet zo de dag nog eens passeren en keek er dus juist naar. Dus eigenlijk het tegenovergestelde van wat ik hierboven lees. Ik denk niet dat er een modus voor is.

Ik ben dat niet helemaal met je eens, want kon deze vriend ook in stilte en rust komen zonder deze sigaret? Of had hij hem echt nodig? Want een sigaret reguleert namelijk je gevoel en verdooft je, waarmee je dus zelf rustig wordt. Als je vriend niet rustig wordt zonder die sigaret, moet hij zich dus blijkbaar eerst verdoven voordat hij in staat is tot rust te komen.

De grote vraag hier dus is: welke gevoelens komen er bij hem naar boven als hij de dag laat passeren en tot rust komt op het balkon ZONDER een sigaret? Dan heb je namelijk de oorzaak van zijn roken te pakken. Ik kan namelijk prima tot rust komen en de dag doornemen zonder dat ik daar een sigaret voor nodig heb.

mooi geschreven en heel herkenbaar...