Reíncarnatie: waar zit jij nu?

Mooie vraag Helma

Ik ben niet opgevoed met reïncarnatie maar geloof er wel in. Sterker nog, ik heb sinds kort zelfs levendige herinneringen aan vorige levens, beelden die ik tezien heb gekregen van mezelf in andere levens. Soms mooi, soms verdrietig, van alles en nog wat. Nu geloof ik er niet meer in maar weet ik dat het zo is. Dat is een groot verschil.

Of ik dan nu genoeg geëvolueerd ben? Geen idee, dat houdt me niet zo bezig op dit moment. Ik denk wel dat dit mijn laatste leven hier op aarde is. Pas vroeg iemand me of ik hierna nog een keer terug zou komen en ergens heel diep uit mij kwam een heel hard Nee. Dus dat zal dan wel zo zijn. Eigenlijk maakt het niet uit, want ik leef nu hier, op dit moment. Ik maak bijzondere dingen mee, heb behoorlijke taken in dit leven en zie genoeg mogelijkheden voor mezelf om nog verder te groeien.

Of je hier dan nu extra je best moet doen?
Nee, je moet je leven leven zoals het op je pad komt. Alles wat op je pad komt is zo bedoeld, hoe zwaar, mooi of moeilijk ook. Dat zijn de lessen die je krijgt, de ervaringen die je opdoet. Geen idee of je daarmee alles op lost voordat je dood gaat, en ik weet ook niet of dat de bedoeling is... soms ben je hier ook niet alleen voor je eigen les, maar voor de les van een ander, ook dat is een keuze die je ziel van te voren heeft gemaakt.

Ik vraag me soms wel af of het wel de bedoeling is om alles te begrijpen... ik denk dat dat bijna niet mogelijk is om in 1 leven alles te begrijpen. Wel is je houding ten opzichte van wat je tegenkomt belangrijk en de intentie waarmee je je problemen tegemoet treed. En daarnaast is het ook zeker van belang om te genieten van de mooie dingen in je leven, en die zijn er veel en vaak. Al is het maar het zonnetje dat nu even lekker door het raam naar binnen schijnt en je zachtjes verwarmd op een koude ochtend

Liefs Jorine

Ik ben er wel mee opgegroeid maar had er vroeger niets mee.
Ook ik heb de laatste jaren herinneringen gehad, waar ik sta weet ik niet maar dat ik niet terug wil dat weet ik wel.

Wellicht is het juist dat laatste wat zo belangrijk is Jorine, genieten van die kleine kadootjes, wij mensen willen zo veel en zo vaak en vergeten dat het juist vaak om de kleine gelukjes en genieterijtjes gaat.
Ik geloof niet dat het belangrijk is later of ik een groot huis en een mooie auto heb, maar juist hoe ikzelf van binnen ben gegroeid.
Hoe mijn lichtje heeft geschenen zeg maar

Interessante vraagstelling ... heb er niet over nagedacht en ben er nog niet mee bezig. Dus wie weet juist daarom kom ik wel terug

Ik heb aan diverse levens herinneringen. Die herinneringen liggen in mijn ziel opgeslagen. Vaak in dromen komt dit naar boven. Maar ook herkenning van omgeving waar ik eerder geleefd heb.

Ik vraag me eigenlijk nooit af waar ik nu zit. Maakt voor mij ook niet echt iets uit. Wat ik wel weet is dat ik hier en nu ben

Ik zit in mijn eerste leven.

ik zit ergens bij een van mijn laatste levens, maar ik keer vrijwillig nog duizenden keren terug

Ik denk niet dat ik dat nu al zou kunnen weten; tijdens dit leven. Het hangt helemaal af van de keuzes die ik maak naast de grote lijnen die al wel uitgezet zijn. Ik geloof erin dat dat aan het eind van dit leven duidelijk wordt. Dat dan de balans wordt opgemaakt, of ik nog een keer terug ga om karma uit te werken, ik facultatief terug ga of dat ik verder evolueer in de sferen zonder daarvoor nog een leven op aarde nodig te hebben.

Beste forum leden, zijn er geen verder mensen die herinneringen hebben?

Nav van Helma's vraag heb ik eens geteld, ik kom tot 6 levens. Niet om te wedijveren, maar dit is dus een onderdeel van je ziel. Wie staat in dit leven in contact met zijn ziel?

Welkom dan.

Als je begeleiding wil? Ik ben er voor je.

Misschien is het leuk als mensen die dat willen hun vorige levens met ons te delen?

Mijn ziel bestaat nog niet heel lang en is na mijn weten speciaal voor deze tijd naar de aarde gegaan...

ik weet niet hoe het komt maar als ik mezelf die vraag stel of hem gesteld krijg of ergens lees, dan hoor ik in mijn gedachten zeven, dus ik veronderstel dat ik in mijn zevende leven zit haha

Tuurlijk, zeg maar wat je wil weten.

Hihi... wat.. of wanneer was jullie eerste leven?

Mijn vroegste herinnering was ik tijdens de tijd van een nomaden volk. Staat al eerder op het forum, ik had een vriendin/familielid idgv iemand waarvan ik enorm hield. Een vrouw. Die was oud en moest sterven. Zij reiste mee. Zij kon niet meer. Ik ben tot het allerlaatste bij haar gebleven. Kon haar niet achter laten. Moest wel. Zij vertelde mij ook te doen. Laatste blik op haar was van hoogte (blijkbaar geklommen). En dat was het laatste. Die ziel heb ik tot op heden nog niet los kunnen laten.

In reincarnatie geloof ik zeker.
Ik heb ook herinneringen aan vorige levens, in de zin van beelden. Beelden die ik heb ontvangen door dromen of trancereizen. Ook beelden van personen die in vorige levens op mijn pad kwamen en nu weer. Soms in andere relatievormen. Ik was dan bijvoorbeeld de man en mijn geliefde de vrouw, haha. Verschillende huidskleuren, ras etc.

En ja, of dit het laatste leven is ....

Heb je die ziel eens teruggezien?

Dus nog niet. Ik denk dat het mijn eigen biologische moeder is. Op basis van mijn ervaring.Maar zij heeft deze beroeping niet.

Ik zal je sterker vertellen. Heb een sterven van mij meegemaakt in de tijd van de amerikaanse rassenstrijd.

Aan welke kant stond je toen? De onderdrukte of de onderdrukker?