Dagtekst

Dagtekst van vrijdag 21 maart 2014.

"De vier seizoenen staan onder de invloed van vier aartsengelen:
Rafaël heerst over de lente, Uriël over de zomer, Michaël over
de herfst en Gabriël over de winter. Wanneer de lente-evening
nadert, werken alle geesten en krachten van de natuur onder de
leiding van Rafaël om overal in het universum het leven weer op
te wekken. Deze opleving in de natuur is voor de mensen synoniem
van herstel, dus ook van genezing. Op de Levensboom is Rafaël de
aartsengel van de sefira Hod, het gebied waar de kabbalisten de
planeet Mercurius hebben geplaatst. Welnu, de god Mercurius
(Hermes in de Griekse mythologie) heeft als attribuut de esculaap
(Hermesstaf), die tot op heden nog het symbool is van de dokters.
En de naam Rafaël wil zeggen «God heeft genezen».
Voor de christenen is Pasen het grote feest van de lente: de hele
natude ur viert de verrijzenis van Christus, die ook de
verrijzenis is van alle schepselen. Daarom is er ook, wanneer de
lente komt, voor iedereen veel werk te doen, dit is het moment om
je te ontdoen van alles wat vanbinnen oud en versleten is. Wend
je dus tot de aartsengel Rafaël, vraag hem je ontvankelijk te
maken voor de verborgen krachten van de bomen, de bloemen en de
kruiden, om zo één te worden met die grote stroom die uit het
hart van het universum komt en het nieuwe leven brengt."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zaterdag 22 maart 2014.

"Iedereen is het erover eens dat kwaliteiten te verkiezen zijn
boven gebreken, en deugden boven slechte eigenschappen. De
waarheid is echter dat kwaliteiten en deugden geen absolute
waarde op zich hebben. Veel mensen bezitten grote kwaliteiten,
maar wat doen zij ermee? Niets, of niet veel. Terwijl anderen,
die grote gebreken hebben en zich daarvan bewust zijn, hier onder
lijden en zich willen verbeteren. Dus door iedere dag aan
zichzelf te werken worden zij magnifieke wezens, in staat om
grote dingen te verwezenlijken. Indien zij deze gebreken niet
hadden, zouden zij wellicht geen enkele inspanning doen en zich
laten leven.
Je moet dus proberen verder te kijken en de mensen niet te
beoordelen op wat ze zijn. Zo doet de Hemel het ook. De Hemel
interesseert zich niet voor wat wij zijn, hij kijkt slechts naar
wat wij proberen te realiseren met wat wij hebben….en met wat
wij niet hebben. Het enige wat hij belangrijk vindt, is het werk
waarvoor wij ons inzetten om onze fouten zowel als onze
kwaliteiten in dienst te stellen van een hoog ideaal."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zondag 23 maart 2014.

"Je kunt niet ontkennen dat er veel mensen zijn die genegenheid
voelen voor elkaar. Maar tezelfdertijd zijn zij zo egocentrisch
dat ze niet zien op welke manier zij bezig zijn elkaar pijn te
doen. En dan volgen er drama’s en breuken, zelfs in gezinnen.
Denk aan een man die, volledig in beslag genomen door zijn
professionele activiteiten, zoals dat heden ten dage maar al te
vaak gebeurt, zijn tijd buitenshuis doorbrengt met vergaderingen
en reizen… Wanneer hij ’s avonds thuiskomt, moe, bezorgd,
humeurig zelfs door de moeilijkheden die hij overdag heeft
ontmoet, laat hij zich in een stoel zakken en duikt in de krant
om zijn vrouw te laten weten dat hij niet lastiggevallen wil
worden met de problemen van het gezin, de kinderen enz. Door heel
wat aanwijzingen zou hij kunnen zien dat zijn vrouw deze situatie
beu begint te worden en dat de kinderen daar ook onder lijden.
Maar nee, hij ziet niets. Zijn vrouw is er, zijn kinderen zijn
er, de meubelen zijn er, alles gaat goed. Tot de avond dat hij
thuiskomt en stomverbaasd ontdekt dat zijn vrouw weg is en de
kinderen heeft meegenomen… of ze juist heeft achtergelaten! En
hij begrijpt het niet. Het is een verschrikkelijke schok waar hij
maar niet van bijkomt, hij stort in, en gaat naar een
psychoanalyticus… of consulteert helderzienden om te weten of
zijn vrouw terug zal komen! Al jaren had hij kunnen zien wat er
kon gebeuren, maar zijn egocentrisme heeft hem blind gemaakt."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van maandag 24 maart 2014.

"Daar zij de gevaren voorvoelen die de toekomst van de mensheid
bedreigen, zeggen veel mensen dat zij zich zorgen maken over de
komende generaties. Welnu, laten ze zich eerst en vooral zorgen
maken over de manier waarop zij kinderen geboren laten worden:
dat is veel belangrijker dan na te denken over de materiële
omstandigheden waarin deze kinderen zullen leven.
Gelukkig begrijpen steeds meer dokters, vroedvrouwen,
verpleegsters en psychologen het belang van de periode waarin de
moeder haar kind draagt. Inderdaad, het kind is al in de schoot
van zijn moeder een wezen begaafd met een bepaalde vorm van
bewustzijn; de moeder kan dus met het kind in contact treden en
er invloed op uitoefenen. Indien vrouwen de omvang van hun macht
konden inschatten, zouden zij begrijpen dat zij sterker zijn dan
alle materiële middelen die men kan inzetten om de bedreigingen
die wegen op de toekomst van de mensheid te trotseren. Die
toekomst ligt in hun handen. Indien de moeder, gedurende de negen
maanden dat zij haar kind draagt, zich inspant om de beste
gedachten, de beste gevoelens en de beste verlangens op het kind
te concentreren, zal zij een wezen vormen dat later vrede,
harmonie en licht in de wereld zal kunnen brengen. En de vader
van dit kind moet haar in deze inspanningen ondersteunen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van dinsdag 25 maart 2014.

"Er zijn enkele verschillen tussen vrolijkheid en vreugde.
Vrolijkheid kun je onmiddellijk van een gezicht aflezen.
Vrolijkheid glimlacht, er gaat iets lichts van uit. Vreugde komt
uit diepere regionen. Je kunt lijden en tegelijkertijd vreugde
ervaren, omdat je door dat lijden heen voelt dat je bezig bent
iets wezenlijks te begrijpen. Uiteraard kan die diepe vreugde
zich ook uitdrukken door vrolijkheid. Daarom kun je zien dat veel
wijzen vrolijk zijn. Wat zij begrepen hebben, maakt voor hen de
lasten van het leven lichter. In tegenstelling tot wat velen
denken, zijn wijzen noch verdrietig noch pessimistisch, zij zijn
vrolijk, en zelfs in staat om te lachen te midden van lijden en
beproevingen.
Heeft men wel alle weldaden van de lach bestudeerd? Hij maakt dat
we soepel blijven. Hij maakt ons lichter en zet ons aan tot
groei. Hij maakt ons ook liefdevoller. Hij die weet te lachen
bemint meer dan anderen. En hij leert beter en sneller dan
anderen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van woensdag 26 maart 2014.

"Het bestaan is voortdurend in beweging. Ook al hoef je vandaag
alleen de activiteiten van gisteren voort te zetten, toch dient
een dag zich nooit aan onder dezelfde voorwaarden. Hoeveel kan er
van de ene op de andere dag niet veranderen! Op het werk, in het
gezin, in de maatschappij, je moet je steeds aanpassen. Ben je
hier niet op voorbereid, dan staan je verrassingen te wachten, en
je weet welke gevolgen situaties die je niet had verwacht kunnen
hebben: aarzelingen, verwarring, opwinding en vergissingen.
Iedere dag brengt ons dus nieuwe problemen om op te lossen. Hoe
zul je daarin slagen wanneer je geen helder zicht hebt op wat je
de dag daarvoor hebt beleefd? Je kunt slechts zeker zijn van de
volgende dag wanneer je vandaag de fundamenten van je psychisch
leven probeert te consolideren, en je consolideert ze door de
gebeurtenissen van de dag te herzien, door na te denken over de
manier waarop je deze hebt beleefd, zodat je er lessen kunt uit
trekken. Alles hangt af van je vermogen om je innerlijke wereld
te organiseren. Juist deze organisatie zal zich weerspiegelen in
je waarneming van de dingen: wanneer de volgende dag aanbreekt,
zul je helder en vastberaden zijn voor de komende gebeurtenissen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van donderdag 27 maart 2014.

"Klaag nooit over de materiële omstandigheden die je in dit leven
gegeven zijn, ook al lijken ze slecht. Zeg tegen jezelf dat zij
niet doorslaggevend zijn. Of, juister gezegd, zij zijn
doorslaggevend in die zin dat zij je verplichten om te werken aan
jezelf. Ieder mens heeft een idee over wat goed of slecht voor
hem is, maar de Voorzienigheid heeft vaak een heel andere mening.

Het meest wijze is dus om te denken dat de omstandigheden die je
zijn gegeven de beste zijn voor je ontwikkeling. In ieder geval
zullen zij goed of slecht zijn, afhankelijk van wat je er van
weet te maken. Weet je ze niet te gebruiken, dan zullen de beste
omstandigheden rampzalig uitpakken, terwijl wanneer je er goed
gebruik van kunt maken slechte omstandigheden de meest heilzame
blijken te zijn. De omstandigheden die je gegeven zijn, kun je
niet in het moment zelf beoordelen, maar slechts veel later,
wanneer je ontdekt op welke manier je ze gebruikt hebt. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van vrijdag 28 maart 2014.

"Bewaar in je ziel zorgvuldig het beeld van de bron die stroomt,
zodat je nooit de levensbron in jou laat opdrogen. En om deze
bron te laten stromen moet je liefhebben. Natuurlijk zul je
zeggen, zoals de meeste mensen, dat je lief hebt… Inderdaad,
maar met welke liefde? Een liefde die je vaak doet lijden. Wie de
ware kennis van de liefde bezit, wordt onophoudelijk
geïnspireerd, leeft in de poëzie en de schoonheid, omdat hij
geleerd heeft alle menselijke schepselen lief te hebben. Maar hij
houdt van hen van op zekere afstand, hij weet dat wanneer hij te
dichtbij komt, hij ontgoocheld zal zijn, en omdat hij die
ontgoocheling niet wil, bewaart hij een bepaalde afstand. Dus of
deze schepselen zich goed, genereus en trouw betonen of juist
niet, hij raakt zijn inspiratie niet kwijt
Hoeveel mannen en vrouwen hoor je niet klagen dat zij ontgoocheld
en bedrogen zijn door de mensen waar zij van hielden! Dat is
echter hun eigen schuld, zij wilden te dichtbij komen en wat zij
ontdekten was uiteraard niet zo geweldig: kelders vol schimmels
en spinnenwebben, moerassen, stekels, doornen…… Dat ze
ontgoocheld zouden zijn was onvermijdelijk. Wil je van de mensen
blijven houden en verrukt zijn over hen? Probeer van een zekere
afstand naar hen te kijken, ook al moet je met hen omgaan."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zaterdag 29 maart 2014.

"Ook al ben je onderworpen aan de jachtigheid van het dagelijks
bestaan, toch moet je begrijpen hoe noodzakelijk het is om de
stilte in jezelf te bewaren. Je kunt ze bewaren door er een
gewoonte van te maken de gedachten en gevoelens die door je heen
gaan te bestuderen. Denk er meerdere keren per dag aan om een
ogenblik stil te staan en te analyseren wat er in je omgaat, en
zodra je de minste onrust, de minste wanklank bespeurt, span je
dan in om deze te verhelpen. Anders zul je, wanneer je wilt
mediteren of echt spiritueel werk wilt doen, daar niet in slagen,
want dan zal er altijd wat geknars en herrie zijn die dat
verhinderen en door de moeilijkheden die je hierdoor ondervindt,
zul je stilaan deze zo heilzame oefening van de meditatie
opgeven.
Innerlijke stilte is een toestand die zo moeilijk te bereiken is!
Je moet er de hele dag aan denken de voorwaarden daartoe te
scheppen. De eerste voorwaarde is alleen harmonische gedachten en
gevoelens te voeden. Zodra je je onrustig of prikkelbaar voelt,
hoef je geen excuses of verklaringen elders te zoeken: je hebt de
disharmonie in jezelf toegelaten. Dus, reageer! "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zondag 30 maart 2014.

"Dat sommige mensen zich niet willen inspannen om zich te
harmoniseren met de anderen komt doordat zij bang zijn om
opgeslokt te worden door de collectiviteit. Neen, ieder mens is
een duidelijk onderscheiden individu, maar dient met behoud van
zijn eigen karakter en eigen manier van zijn, te werken voor de
eenheid. Kijk eens naar de cellen van het organisme: zij zijn
niet identiek en hebben ook niet dezelfde functie: een hartcel is
geen maagcel, elke cel behoudt haar eigen individualiteit; maar
hun samenhang en verbondenheid creëert die toestand van harmonie
tussen hen, die men gezondheid noemt. Is dit zo moeilijk te
begrijpen?
Je moet niet aan een zwarte vragen om blank te worden, aan een
moslim of een boeddhist om christen te worden. In het verleden
heeft het christendom missionarissen gestuurd om alle volkeren op
aarde te bekeren, en wat voor gewelddaden, wat voor tragedies
gingen daar niet mee gepaard! Alle gelovigen, net als alle
mensen, moeten hun eigenheid en hun verschillen bewaren, maar
tezelfdertijd broederlijke banden met elkaar smeden, dankzij
dewelke zij een eenheid vormen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van maandag 31 maart 2014.

"Wat is de verrijzenis? De manifestatie van een levensstroom die
door gebieden gaat waar fysiek of psychisch ziekte en dood
begonnen waren hun werk te doen. Er zijn zoveel natuurfenomenen
die ons een idee kunnen geven van dit proces! Niet alleen het
zaadje dat ontkiemt, maar ook het kuikentje dat uit het ei
tevoorschijn komt, bepaalde dieren die ontwaken uit hun
winterslaap, de vlinder die zich ontpopt, dit zijn beelden van de
verrijzenis. En de bomen? Ook zij verrijzen in de lente: al die
donkere en kale bomen die zich met bladeren en bloemen tooien!
Ziedaar nog een verrijzenis. En waarom verrijzen zij? Omdat zij
niet dood waren, omdat er nog steeds leven in hen aanwezig is.
Al die natuurverschijnselen hebben hun overeenkomsten in de mens.
Iedere dag sterft en verrijst de mens, zowel fysiek als
psychisch. Wanneer het leven in hem verzwakt is, sterft hij.
Wanneer het weer sterker wordt, herrijst hij. Het is alsof er
nieuw bloed door zijn aderen stroomt. Enkel het leven, het
goddelijk leven, doet ons verrijzen en wij moeten eraan werken om
ons met dat leven te vullen."

Omraam Mikhaël Aïvanho

Dagtekst van dinsdag 1 april 2014.

"Hoe vaak hoor je niet herhalen dat vrijheid het kostbaarste goed
is! En hoeveel strijd hebben mensen niet geleverd en leveren ze
nog steeds om deze te veroveren! Velen hebben er hun leven voor
geofferd. Maar wat doen zij ermee zodra ze vrij zijn? Je zou
zeggen dat die vrijheid op hen weegt, zij weten niet wat ermee te
doen. Nu zij niets of niemand meer hebben om tegen te vechten,
niets hen meer belet zich te verplaatsen, te handelen, hun mening
te uiten, vervelen ze zich, en om afleiding te zoeken, storten
zij zich in de meest ingewikkelde situaties. Hoe vaak heb je dat
niet gezien! Vrijheid is een groot goed, maar slechts onder
bepaalde voorwaarden. Wil je vrij zijn? Vraag je dan eerst af wat
je met die vrijheid zult doen. Waartoe dient het om vrij te
kunnen gaan en staan waar je wilt, wanneer je gedachten,
gevoelens en verlangens met je meezeult die je gevangen houden en
die je uiteindelijk ziek in bed doen belanden?
De enige vrijheid die het waard is veroverd te worden, is de
innerlijke vrijheid: zij zal je in staat stellen de wezenlijke
waarheden te ontdekken die je nodig hebt om je te oriënteren en
ondersteund te worden in het leven. Alle wonderen van de hemel en
de aarde zijn daar, om je heen en in jou… maar om ze te zien,
om ze te begrijpen, moet je vrij zijn, innerlijk vrij. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van woensdag 2 april 2014.

"Leer op niets of niemand te rekenen, niet op je familie, niet op
je vrienden, zelfs niet op de Heer, ja, zelfs niet op de Heer!…
maar enkel op je werk. Waarom? Omdat je, dankzij je werk,
vervolgens zult kunnen rekenen op heel het universum. Wanneer de
boer zijn veld heeft ingezaaid kan hij rekenen op de zon, de
regen en de dauw, want zij zullen bijdragen tot de groei van de
zaadjes. Maar wanneer hij niets heeft gezaaid, is het nutteloos
op om het even wat te rekenen.
Zelfs de Heer is er niet op gesteld dat wij al te zeer op Hem
rekenen. En ga Hem niet vertellen dat de godsdienst je heeft
geleerd om je tot Hem te wenden wanneer je gebrek lijdt, want Hij
zal je antwoorden: «Degenen die je dit hebben geleerd zijn
onwetenden, omdat zij je niet hebben onderwezen dat de wetten van
de spirituele wereld dezelfde zijn als die van de fysieke wereld.
Ik kan die wetten niet veranderen om de luiaards een plezier te
doen. Indien je wilt dat ik je te hulp kom, begin dan eerst zelf
te werken.» Het is dus eerst aan ons om iets te doen, om zo de
psychische en spirituele processen op gang te brengen, die ons in
staat zullen stellen onze beste plannen te realiseren."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van donderdag 3 april 2014.

"Het dagelijks bestaan is een reeks ontmoetingen waar je niet
genoeg aandacht aan besteedt. Wat zijn ademen, eten, drinken, je
wassen, het licht en de warmte van de zon ontvangen anders dan
ontmoetingen met de vier elementen: aarde, water, lucht en vuur?
Niet alleen bestaat ons hele leven uit dergelijke ontmoetingen,
maar het is er ook van afhankelijk.
Iedere dag treden wij in contact met deze vier elementen: met de
aarde wanneer wij eten, met het water wanneer wij drinken en ons
wassen, met de lucht wanneer wij ademen, met het vuur wanneer wij
het aansteken, maar ook wanneer wij het licht en de warmte van de
zon ontvangen. De vier elementen zijn niet alleen die
natuurkrachten die zich op uitzonderlijke wijze manifesteren bij
fenomenen zoals aardbevingen, overstromingen, tornado’s of
vulkaanuitbarstingen. De vier elementen maken deel uit van ons
alledaagse leven en dus kunnen wij er iedere dag bewust mee in
contact treden."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van vrijdag 4 april 2014.

"Het vraagstuk van de seksualiteit kan slechts werkelijk opgelost
worden naar gelang van de persoon in kwestie. Aan iedereen
identieke regels willen opleggen onder het mom van moraal, is
niet redelijk, want dezelfde discipline, die bepaalde mensen naar
een echte spirituele ontplooiing kan leiden, zal anderen tot
hysterie en neurose brengen.
Mensen hebben niet allemaal dezelfde behoeften, en wie geen
rekening houdt met deze werkelijkheid, preekt voor dovemansoren
of legt mensen onnodige kwellingen op. Dat wil natuurlijk niet
zeggen dat zij geen inspanningen hoeven te doen. Integendeel,
ieder moet zich op zijn eigen niveau inspannen om de seksuele
kracht te beheersen en zo zijn liefde op een meer poëtische,
spirituele manier te beleven. De liefdesdaad is op zich noch goed
noch verkeerd, hij is slechts wat je ervan maakt. Indien je aan
jezelf werkt om je te zuiveren, te verlichten, te veredelen, zal
die daad de bron zijn van alle zegeningen voor jou en voor degene
met wie je je gaat verenigen. Ware liefde moet degene die je lief
hebt, sterker maken en doen groeien. Wanneer je hem ziet
opbloeien dankzij jouw liefde, zul je weten wat echte vreugde is."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zaterdag 5 april 2014.

"Het is zeker mogelijk om te ontsnappen aan het menselijk gerecht,
maar het is onmogelijk om te ontsnappen aan de goddelijke
gerechtigheid, want zelfs al roept zij de schuldigen niet op een
zichtbare manier ter verantwoording, zij treft hen innerlijk. Er
zijn criminelen die erin geslaagd zijn het menselijk gerecht te
ontlopen, omdat daar elke daad zijn weerslag heeft op degene die
deze stelt, zijn zij innerlijk bezig in verval te raken: hun
psychische toestand, zelfs hun gezondheid, alles wordt slechter.
Schijnbaar houden bepaalde elementen nog stand, maar langzaamaan
zullen ze afbrokkelen, want juist het innerlijk van de mens,
ondersteunt en voedt het hele bouwwerk dat hij is ; wanneer het
innerlijk ontwricht raakt, zal ook de buitenkant uiteindelijk in
elkaar storten.
Dit is de manier waarop de goddelijke gerechtigheid zich
manifesteert, en ook al zijn de sancties niet onmiddellijk
zichtbaar, zij zijn ogenblikkelijk: op het moment dat de mens een
overtreding begaat, verduistert er iets in hem en stort het in.
Het duurt misschien jaren voordat die schade aan de buitenkant
zichtbaar wordt, maar innerlijk is er al iets aan het
afbrokkelen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zondag 6 april 2014.

"Zeg tegen jezelf dat alle mensen je broeders en zusters zijn, en
als je ze leert aanvaarden met hun zwakheden, hun gebreken en de
moeilijkheden die ze je bezorgen, trek je de welwillendheid en de
steun aan van de hemelse entiteiten. Doe nooit zoals die mensen
die zich van de anderen afkeren onder het mom dat zij minder
waard zijn dan zij. Deze onwetenden beseffen niet dat zij op die
manier de wet van uitwisseling overtreden, en dat bijgevolg de
goddelijke wereld uitwisselingen met hen zal weigeren.
Het is aan ieder mens om te ontdekken hoe hij echte contacten met
de anderen tot stand moet brengen. Laat de geleerde blij zijn dat
hij zijn kennis kan doorgeven en de wijze dat hij zijn licht kan
schenken, en laten degenen die het ontvangen zich verheugen dat
zij onderricht en verlicht werden! Laat de sterke blij zijn dat
hij de zwakke kan ondersteunen en de rijke dat hij de arme kan
helpen, en laten de zwakke en de arme erkentelijk zijn dat zij
zich gesteund voelen. Allen die, op welk gebied dan ook, weigeren
om hun rijkdommen te laten stromen, zijn als stilstaand water:
zij zullen nooit de zin van het leven ontdekken, want het leven
bestaat slechts uit doorgeven en uitwisselen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van maandag 7 april 2014.

"Alles wat fijn, delicaat en subtiel is, lijkt op het eerste
gezicht geen weerstand te kunnen bieden aan agressie. Maar kijk
eens wat er gebeurt in de verschillende rijken van de natuur.
Schijnbaar zijn stenen het sterkst; maar in werkelijkheid kunnen
de planten, dankzij het leven dat in hen stroomt, zich beter
verdedigen dan de stenen, want zij zijn levend, en de dieren nog
beter dan de planten, want zij kunnen zich verplaatsen. Wat de
mensen betreft, ook al zijn zij op fysiek niveau kwetsbaar, op
psychisch vlak beschikken zij over alle middelen om te ontsnappen
aan moeilijke omstandigheden. Wanneer zij geleerd hebben de
gedachte te gebruiken om op hun eigen materie in te werken, ze te
verfijnen en te zuiveren, zullen zij niet meer in dezelfde mate
overgeleverd zijn aan de omstandigheden, noch aan de slechte
krachten en entiteiten van de onzichtbare wereld.
Heel hoog op de menselijke ladder bevinden zich schepselen die
hun materie zo gezuiverd hebben, hun leven zo intens hebben
gemaakt, dat zij ongrijpbaar zijn geworden: je kunt hen niet
gevangen nemen noch beperken. En boven al deze schepselen staat
God, de Schepper, die volstrekt ongrijpbaar is, zo ongrijpbaar
dat men zich Hem zelfs niet kan voorstellen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van dinsdag 8 april 2014.

"Wie in dienst treedt van een baas, een chef, stelt zich ter
beschikking van iemand anders, en verliest noodgedwongen een deel
van zijn vrijheid. Maar iemand die zich in dienst van God stelt,
dient niet iemand buiten zichzelf en in plaats van zijn vrijheid
te verliezen verovert hij die juist. Dat is de basis van de echte
religie. Zolang gelovigen niet begrijpen dat zij God moeten
proberen te zoeken en te dienen in zichzelf, zullen zij een
verkeerd beeld van Hem hebben. En het is ook niet
verbazingwekkend dat de gedachte dat je je in dienst zou stellen
van een macht die zich weet ik niet waar bevindt, en die
misschien enkel een creatie van de verbeelding is, voor sommigen
absurd en ondraaglijk is.
God dienen… Deze gedachte zal slechts juist begrepen en
aanvaard worden als de mens zich ervan bewust wordt dat de
Godheid die hij wil dienen in zijn ziel woont. Hoe meer hij zich
aan Haar toewijdt, hoe dichter hij bij Haar komt, hoe meer hij
met Haar in verbinding treedt. Dankzij zijn werk slaagt hij erin
om de slakken, die hij door zijn lagere gedachten, gevoelens en
verlangens in zich heeft opgehoopt, op te lossen. Zo ontdekt hij
geleidelijk aan de kwintessens van zijn wezen, die de kwintessens
van God Zelf is."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van woensdag 9 april 2014.

"De hele beschaving is niets anders dan een werk op de materie.
Maar er zijn verschillende soorten materie, en zoals mensen
werken aan materialen buiten zichzelf, kunnen zij ook inwerken op
hun psychische materie: al hun instincten, hun verlangens, hun
gevoelens en gedachten, staan voor een materie waarop zij een
immens werk van zuivering en veredeling hebben te doen. Vanuit
een bepaald oogpunt gezien kun je zeggen dat het een
scheppingwerk is dat lijkt op de schepping van kunst, want zij
gehoorzaamt aan dezelfde wetten.
Omdat het de totaliteit van ons wezen betreft, is het echte
scheppingswerk het spirituele werk: wij projecteren onszelf zo
hoog mogelijk om een orde, een structuur te ontdekken en de meest
zuivere deeltjes op te vangen die in de materie van onze
verschillende lichamen zullen komen: onze spirituele lichamen,
onze psychische lichamen en ook ons fysieke lichaam. Dit is een
werk van iedere dag, van ieder ogenblik. Iedere dag voegen wij
een levendiger kleur, een subtielere vorm, een harmonieuzere
klank toe."

Omraam Mikhaël Aïvanhov