Dagtekst

Dagtekst van zondag 9 februari 2014.

"De ademhaling is één van de voorwaarden voor het leven. Alle
levende wezens ademen, of ze longen hebben of niet. Dit is een zo
natuurlijk proces dat het zelfs bij de mensen meestal onbewust
gebeurt. Juist daarom ademen zij slecht. Zij ademen te snel,
zonder de zuivere lucht de tijd te geven diep in de longen af te
dalen en de vuile lucht te vervangen. Zij moeten dus leren om
langzaam en diep te ademen, en zelfs af en toe de lucht enkele
seconden vast te houden vooraleer uit te ademen. Waarom? Om ze te
«kauwen ». Want de longen kunnen de lucht kauwen zoals de mond
het voedsel kauwt. Elke inademing is als een hap vol nieuwe
energie; je moet de longen dus de tijd geven om die te
assimileren, zodat het hele organisme ervan kan profiteren.
Het feit dat zoveel mensen moe, nerveus en geïrriteerd zijn komt
omdat zij niet weten hoe zij zich moeten voeden met de lucht: zij
ademen deze onmiddellijk uit, zonder ze te «kauwen». Zij ademen
slechts met de toppen van de longen, en de vuile lucht kan
daardoor niet worden vervangen door zuivere lucht. Diep ademen is
een zeer heilzame oefening, en je moet eraan denken die in de
praktijk te brengen, want zij maakt dat de energieën zich
vernieuwen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van maandag 10 februari 2014.

"Of het hem nu bevalt of niet, ieder mens maakt deel uit van een
collectiviteit, en wanneer in deze collectiviteit onlusten
ontstaan, zijn hij noch zijn bezittingen niet meer zo veilig. In
de geschiedenis zijn er zulke machtige en rijke mensen geweest
dat het leek alsof niets hen kon raken, maar toen deden zich
ingrijpende veranderingen voor in de collectiviteit en zij
verloren uiteindelijk alles, zelfs hun leven. De veiligheid van
individuen hangt af van het goed functioneren van de
maatschappij. Het is dus nu aan ieder van ons om zijn persoonlijk
gezichtspunt te vervangen door een ruimer, universeler
gezichtspunt. Zodoende wint hij niet alleen op het materiële
vlak, maar ook en vooral op het vlak van bewustzijn.
Het bewustzijn ontwaakt pas echt in de mens wanneer hij gevoelig
wordt voor de notie van collectiviteit, van universaliteit: ook
al is hij lichamelijk een afzonderlijk wezen, op het psychische
vlak ervaart hij de anderen als een verlengstuk van zichzelf.
Vanaf dat moment voelt hij alles, wat anderen aan goed of kwaad
overkomt, alsof het hem zelf gebeurt en spant hij zich in om voor
hen alleen maar goed te doen, want hij voelt en beseft dat hij zo
ook zichzelf goed doet."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van dinsdag 11 februari 2014.

"Zodra je beslist om de weg van het licht te volgen, beginnen de
omstandigheden, die schijnbaar het ongunstigste zijn, in je
voordeel te werken. Feit is dat de krachten die je in werking
stelt door je op die weg te begeven geleidelijk aan tussenbeide
komen om die ongunstige situaties te veranderen, en wat eerst
schadelijk voor je was, wordt langzaamaan iets wat je dient. Je
moet er alleen over waken dat je de juiste richting kiest. Wat
betreft de ongelukken die zich onderweg kunnen voordoen –
moeilijkheden, hindernissen, mislukkingen – blijf er niet bij
stilstaan. Aanvaard ze, in de wetenschap dat er op een gegeven
moment iets tussenbeide zal komen zodat mislukkingen omgezet
worden in succes en verdriet in vreugde.
Maar degenen die niet de juiste weg wisten te kiezen, opgelet!
Aanvankelijk zullen zij misschien succes hebben, maar in feite
zijn deze successen valstrikken. In plaats van zich te verheugen
en er bij de anderen prat op te gaan, zouden zij moeten beven,
want als zij de wetten zouden kennen, zouden zij weten dat deze
triomfen slechts hun val voorbereiden."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van woensdag 12 februari 2014.

"Je hebt lang en diep gemediteerd, en licht en liefde uitgezonden
naar de hele wereld, en daarna ga je naar buiten en loop je op
straat. Wanneer je weer thuiskomt heb je niet de indruk dat je
iets gedaan hebt… Welnu, daarin vergis je je. Indien je
helderziend was, zou je zien hoeveel goeds je aanwezigheid
-buiten je weten om- heeft kunnen doen voor de mensen die je pad
hebben gekruist. Sommigen, die slechte plannen hadden, hebben die
laten varen; anderen die verontrust of ontgoocheld waren hebben
opnieuw wat sereniteit en moed gevonden. Alles hangt af van de
macht en de eerlijkheid van je aspiraties.
Je bent niet de enige die door je innerlijke gemoedstoestanden
geraakt wordt, zij beïnvloeden ook de anderen om je heen. Geloof
me, op een dag zul je zelfs kunnen zien dat dit klopt. Wanneer je
in het hiernamaals komt, zal de macht van de psychische wereld
zich aan jou openbaren. Je zult ontdekken dat je gedachten en
gevoelens energiestromen waren die in het onzichtbare hebben
gewerkt om wezens naar het kwade of het goede mee te trekken. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van donderdag 13 februari 2014.

"Waarom geloof je dat hulp en steun alleen naar je toe moeten
komen onder de vorm die jij verwacht? Er dienen zich zoveel
mogelijkheden aan! Maar je ziet ze niet, je wilt ze niet zien. Je
hoopt dat die bepaalde deur voor jou zal opengaan, maar zij
blijft gesloten… In plaats van voor die deur te staan jammeren,
moet je eraan denken dat er misschien een andere deur is,
ernaast, die zal opengaan. Of misschien staat zij al open, maar
zie je het niet.
Je verwacht begrip en hulp van iemand, maar niet alleen geeft hij
die niet, hij gedraagt zich bovendien heel onaangenaam. Welnu, in
plaats van geobsedeerd te worden door deze ontgoocheling moet je
eens wat beter om je heen kijken: er zijn beslist andere mensen
die je willen helpen. Wanneer je zozeer op je ontgoocheling
geconcentreerd blijft zul je de vrienden die naar je toe komen
niet zien. In die zin zijn sommige beproevingen nuttig: zij
verplichten je om dingen te doen of te ontdekken die je zonder
niet zou doen of ontdekken. Hoe vaak heeft je koppigheid je er
niet van weerhouden om uit je moeilijkheden te geraken! Blijf in
het vervolg dus niet staan jammeren voor een gesloten deur, kijk
of je ernaast geen vindt die open staat!"

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van vrijdag 14 februari 2014.

"Werken zonder iets te verwachten, zo ver moet je uiteindelijk
komen. Want er is geen grotere belemmering dan te wachten tot je
erkend en gewaardeerd wordt voor je werk. Je wacht en wacht… en
dat wachten verlamt je. Wanneer je constant bezig bent uit te
kijken naar een teken van goedkeuring of bemoediging – en het
kan best zijn dat dit nooit komt – zullen je activiteiten
eronder lijden. Welnu, de mens kan zich slechts ontplooien in
activiteit, die van zijn fysieke lichaam, maar vooral die van
zijn hart, van zijn verstand, van zijn ziel en van zijn geest.
Als je wacht op erkenning, onder welke vorm dan ook, voel je dan
niet dat je jezelf beperkt en dat iets in jou verduistert? Neem
dus het besluit te handelen om de enige en eenvoudige reden dat
je voelt dat dit goed en nuttig is, dat is alles. Verwacht niets
terug en je zult leven in vrijheid en in het licht."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zaterdag 15 februari 2014.

"Ieder mens voedt zijn ambities, zijn dromen, en dat is
natuurlijk. Maar heeft hij ze eenmaal verwezenlijkt, kan hij er
dan ook mee omgaan? Dat is zeker een aandachtspunt. Nemen we
bijvoorbeeld een jongen die ervan droomt om te trouwen met een
aantrekkelijk meisje dat hij heeft ontmoet. Na allerlei
verwikkelingen – want hij is niet de enige die op haar verliefd
is geworden! – slaagt hij erin deze droom te verwezenlijken.
Dit lijkt geweldig. Maar omdat hij wijsheid en beheersing mist
wordt hij verteerd door argwaan en jaloersheid… Hij houdt zijn
vrouw en allen die met haar omgaan in de gaten en beeldt zich in
dat zij hem bedriegt, tot hij haar op een dag, helemaal gek
geworden, vermoordt en in de gevangenis belandt.
Dit verhaaltje is, uiteraard in sterk vereenvoudigde vorm, een
voorbeeld van de gevaren die alle mensen lopen die hun uiterste
best doen om hun wensen te laten uitkomen zonder zichzelf goed te
kennen, zonder gewerkt te hebben aan controle en meesterschap
over zichzelf. Men wil het mooiste meisje van de wereld trouwen,
men wil een ministerspost of tot president gekozen worden, men
wil een beroemdheid worden, men wil het grote lot van de
staatsloterij winnen, enz., en het is niet onmogelijk om dit te
bereiken, maar hoe lang zal het geluk over het behalen van dit
succes duren? De volgende morgen doemen er al problemen op. En
dan, heeft men dan genoeg karaktersterkte om deze het hoofd te
bieden?"

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zondag 16 februari 2014.

"Zeg tegen iemand dat hij moet werken aan de zuiverheid, en je kan
er zeker van zijn dat hij je verkeerd begrijpt: hij zal
onmiddellijk denken dat je hem ontberingen wilt opleggen en
vooral onthouding op seksueel gebied. In feite verwart men vaak
niet alleen zuiverheid en kuisheid, maar ook kuisheid en
onthouding, terwijl de zuiverheid in feite niet zozeer betrekking
heeft op het fysieke vlak: zij is een deugd van het hart en van
de ziel die je tegenkomt bij mannen en vrouwen die vader en
moeder zijn van veel kinderen, terwijl zij kan ontbreken bij
sommige anderen die beweren de verleidingen van het vlees te
ontvluchten als de pest. Dat de zuiverheid raakvlakken heeft met
het gebied van de seksualiteit is duidelijk, maar wanneer ik over
zuiverheid spreek, versta ik daar vooral onder de zuiverheid van
gedachten, van gevoelens en verlangens, want juist daar begint de
losbandigheid die uiteindelijk uitspattingen teweegbrengt in het
seksueel gedrag.
De zuiverheid is een uitgestrekt gebied dat wij moeten bestuderen
op de drie niveaus: fysiek, affectief en mentaal. Op het fysieke
niveau ligt zij aan de basis van de gezondheid; op emotioneel
gebied schept zij de voorwaarden om liefde te geven en te
ontvangen, en op het mentale vlak schept zij de voorwaarden om
wijsheid te ontvangen en aan de dag te leggen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van maandag 17 februari 2014.

"Wie heeft er geen ideaal, of dat nu de rechtvaardigheid, de
goedheid, de liefde of de schoonheid is. De vraag is vervolgens
hoe dit ideaal te voeden en er trouw aan te blijven. Wanneer men
het verraadt, verliest men het vertrouwen van de geesten uit de
onzichtbare wereld. Want weet dat een verheven ideaal waar je
naar streeft altijd de aandacht trekt van de lichtende geesten:
zij komen je vergezellen en ondersteunen. Maar wanneer zij zien
dat je begint te verzwakken, dat je je op andere terreinen
begeeft onder het mom dat deze jou gemakkelijker en aangenamer
lijken, oordelen zij dat ze bij jou niets meer te doen hebben en
trekken zich terug. Je zult zeggen: «Maar is dat nu zo erg?»
Ja, want eenmaal aangewezen op je eigen hulpbronnen, zul je niet
erg veel realiseren.
Het is natuurlijk om nieuwsgierig te zijn, om veel
interessegebieden te hebben. Wat je echter niet moet doen, is
innerlijk van richting veranderen, de weg van het licht verlaten
waarop je je hebt begeven. Het bestaan is veelomvattend en rijk
aan allerlei mogelijkheden en het is niet verboden om die rijkdom
en die verscheidenheid te verkennen, integendeel, want dit is het
werk van de Schepper. . . Ga er op uit om de wereld te ontdekken,
zo je wilt, maar houd een goede innerlijke richting aan."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van dinsdag 18 februari 2014.

"Het aardse bestaan is voor de mensen niets meer dan een lange
slaap vol min of meer aangename dromen. Als zij op een dag
ontwaken, zullen zij zich afvragen hoe zij toch konden geloven
dat wat zij beleefden de werkelijkheid was. Het feit dat zij hier
aan het worstelen zijn betekent dat zij werk te doen hebben in de
materie. Wanneer zij naar de andere wereld terugkeren en beseffen
dat de werkelijkheid niet daar was, zullen zij moeten toegeven
dat het dagelijks contact met de materie hen verplicht heeft alle
vermogens die zij van de Schepper hebben ontvangen te
ontwikkelen!
Op dit ogenblik zijn wij slechts de droom van het goddelijk Wezen
dat in ons is. Wij slapen, maar al slapend moeten wij ook ons
ontwaken voorbereiden, en dat doen wij door ons te concentreren
op ons hoger Zelf, door ons ermee te identificeren. Beetje bij
beetje aan zal het bewustzijn van ons beperkte ik één worden
met het bewustzijn van ons hoger Zelf, en in deze eenwording zal
op een dag het echte ontwaken plaatsvinden."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van woensdag 19 februari 2014.

"Om te slagen in het leven heb je uiteraard bepaalde fysieke,
intellectuele en psychische eigenschappen nodig, en moet je
vooral werken. Maar dat is nog niet voldoende. Om te weten welke
richting je moet inslaan, welke keuzes je moet maken, met wie je
je moet verbinden enz., heb je ook onderscheidingsvermogen nodig.
En hoe verwerf je onderscheidingsvermogen? Door onbaatzuchtig te
zijn. Inderdaad, want onbaatzuchtigheid geeft de mens het
vermogen om helder te zien. Het nastreven van persoonlijk gewin,
egoïsme, gretigheid en hebzucht, vertroebelen zijn blik en doen
hem zijn helderheid verliezen: zo beneveld door de loutere
bevrediging van zijn eigen behoeften, ziet hij de mensen en
situaties om zich heen als door misvormende brillenglazen. En
aangezien hij niet helder ziet, doet hij datgene wat hij in zijn
eigen belang denkt te doen, in feite in zijn nadeel. Ja, in
tegenstelling met wat je geneigd bent te denken is het niet het
egoïsme dat je in staat stelt te slagen, je te verrijken, maar
de onbaatzuchtigheid."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van donderdag 20 februari 2014.

"Kabbelende beekjes, bronnen die opwellen, regen die neervalt, het
gedonder van een bergrivier, de ononderbroken beweging van
oceanen en zeeën, het waaien van de wind, het ruisen van de
bladeren, het tsjirpen van de insecten, het zingen van de
vogels…. Alles in de natuur is muziek… En het is deze muziek
die vanaf zijn oorsprong het muzikale gevoel in de mens heeft
doen ontwaken en in stand gehouden, die hem ertoe heeft aangezet
zich ook uit te drukken via een instrument of via zang, om de
belangrijke momenten van zijn leven op te roepen, om zijn liefde,
zijn vreugde en verdriet te uiten. Via de muziek vertolkt hij ook
zijn mystieke aspiraties, zingt hij de lof van de Schepper en
wanneer wij naar die muziek luisteren, voelen wij dat zij in onze
ziel de herinnering aan een hemels vaderland wakker maakt, de
nostalgie van een verloren paradijs. Het effect daarvan is
onmiddellijk. Wij herinneren ons ogenblikkelijk dat wij uit de
Hemel komen en naar de Hemel zullen terugkeren.
En op de dag dat het hoger bewustzijn in de mens ontwaakt,
wanneer hij zijn subtielere waarnemingsvermogens ontwikkelt, zal
hij de grandioze symfonie die door de ruimte weerklinkt beginnen
te horen, want alle schepselen, van de stenen tot de sterren,
zenden trillingen uit die zich verspreiden via geluidsgolven. En
dan zal hij de zin van het leven begrijpen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van vrijdag 21 februari 2014.

"Dieren zijn tevreden met hun lot: ook al zijn sommige behendiger
of vindingrijker dan andere, zij zien hun beperkingen niet, zij
proberen er dus niet aan te ontkomen om zich te ontwikkelen. Maar
die manier van zijn, die normaal is voor de dieren, is niet
ideaal voor de mensen… ook al nemen sommigen daar genoegen mee!
Je zult zeggen: «Maar moeten we dan in opstand komen tegen ons
lot?» Nee, begrijp me goed: je lot aanvaarden is één, je ermee
tevreden stellen is iets anders. Ieder van ons is verplicht om
zijn lot te aanvaarden als gevolg van de keuzes die hij in het
verleden heeft gemaakt. Als hij nu beproevingen moet doorstaan
hoeft hij zich daar niet tegen te verzetten, want hij is bezig te
betalen voor de fouten die hij in dit leven of in vorige levens
heeft begaan. Hij spant zich dus in om dingen te herstellen, en
tezelfdertijd begrijpt hij dat hij zich moet ontwikkelen en
verbeteren. Op deze wijze aanvaardt hij het lot dat de goddelijke
Gerechtigheid voor hem heeft uitgevaardigd, maar hij neemt nooit
vrede met zijn huidige staat van evolutie, hij blijft zich
inspannen om zijn beperkingen te overstijgen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zaterdag 22 februari 2014.

"Wanneer mensen elkaar ontmoeten geven ze elkaar vaak een hand, en
ook als ze weer weggaan; ofwel groeten zij elkaar van ver. Zij
weten dus instinctief dat de hand in staat is om stromingen uit
te zenden en ook te ontvangen. Daarom moet je bijzonder waken
over wat je via je hand overbrengt. Elkaar groeten doe je om
elkaar goed te doen, om elkaar iets goeds te geven. Anders heeft
het geen zin. Voor iemand die een ontwaakt bewustzijn heeft, is
een groet een ongelooflijk betekenisvol en werkzaam gebaar
waarmee hij de schepselen kan bemoedigen, troosten en tot leven
wekken. De meest krachtige, meest heilzame uitwisselingen zijn
niet noodzakelijk degene die men doet door elkaar fysiek te
naderen. Je kunt veel liefde en licht leggen in een handgebaar en
de blik die ermee gepaard gaat. Laat je ziel en ook je geest
deelnemen aan de groet die je brengt! Een groet moet een echte
communie zijn, hij moet krachtig, harmonieus en levend zijn."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van zondag 23 februari 2014.

"Aan iemand die wil gaan mediteren legt men uit dat hij het eerst
en vooral stil moet maken in zichzelf. Hij sluit dus zijn ogen om
zich te concentreren… Maar wat gebeurt er dan vaak? Al zijn
beslommeringen, ongerustheden en vijandige gevoelens komen direct
naar boven en weldra is het voor hem onmogelijke om stil te
zitten en de juiste houding te bewaren. Wie begint met het
beoefenen van meditatie, moet op voorhand weten dat dit een
moeilijke oefening is die grote discipline vergt. Inderdaad, die
innerlijke stilte die hij probeert te verwerven is het resultaat
van een overeenstemming tussen drie gebieden: het fysieke, het
astrale en het mentale, en deze overeenstemming kan hij slechts
realiseren door te beginnen met zijn fysieke lichaam, zijn hart
en zijn verstand discipline op te leggen, om er harmonie in te
brengen.
«Harmonie»… Doordring je van dit woord, want het is de
sleutel die de poort naar de gebieden van de stilte opent:
harmonie op het fysieke vlak, harmonie op het astrale vlak (de
gevoelens), harmonie op het mentale vlak (de gedachten), en ook
harmonie tussen deze drie gebiedenw onderling. De stilte die je
zo uiteindelijk in jezelf hebt gecreëerd, zal gepaard gaan met
het gevoel dat je lichter en vrijer wordt: er valt een last van
je schouders, hindernissen worden uit de weg geruimd, en je ziel,
die ontsnapt uit haar gevangenis, zal vrij haar vleugels kunnen
spreiden in de ruimte."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van maandag 24 februari 2014.

"Waarom voel je je zo vaak arm en berooid? Omdat je gewend bent
naar beneden te kijken, dat wil zeggen alles te zien wat
aanleiding geeft tot zorgen, onrust en verdriet. Je vergeet naar
boven te kijken, waar zich het licht en de schoonheid bevinden,
alles wat een geestdrift kan geven aan je ziel en haar de
middelen doen ontdekken om je moeilijkheden te boven te komen.
Zorgen en moeilijkheden zullen er altijd zijn, wat je ook doet;
het heeft geen zin ertegen te vechten, je zult er zelf onder
verpletterd worden. Maar wat moet je dan doen? Precies datgene
wat je ook tegen slecht weer of tegen insecten doet: je
voorzorgen nemen. Tegen de regen neem je een paraplu; tegen de
kou doe je warme kleren aan; tegen de muggen plaats je een
muskietennet of je gebruikt een product om ze op afstand te
houden. Welnu, tegen moeilijkheden is er geen andere oplossing
dan naar boven te kijken om licht en kracht te ontvangen.
En je blik naar boven richten is je ook leren verheugen over wat
je tot dan toe veronachtzaamd hebt. Probeer iedere dag iets te
ontdekken dat je deugd doet of je in verrukking brengt – dat
kan een ontmoeting zijn, een gebeurtenis, een voorwerp, een
gedachte – plaats het in je hart, in je verstand, in je
geheugen, en zeg dank dat je dit op je weg hebt gevonden."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van dinsdag 25 februari 2014.

"Heel veel activiteiten en ontmoetingen kunnen voor ons een bron
van vreugde zijn, maar de grootste vreugde kunnen wij slechts
smaken wanneer wij proberen te versmelten met de Godheid. Want
ook al heeft de Schepper oneindige mogelijkheden tot vreugde aan
zijn schepselen geschonken, Hij heeft de grootste gelukzaligheid
bewaard voor hen die, door hun ziel en hun geest, erin slagen
één te worden met Hem. En om deze vreugde volmaakt te laten
zijn, moet degene die deze ogenblikken van eenwording heeft
ervaren, waarin goddelijk licht en liefde in hem binnendrongen,
zich inzetten om ze in zijn omgeving uit te stralen. Want het
kenmerk van de goddelijke genade is dat zij geen enkele beperking
aanvaardt: zij zoekt overal naar openingen waar zij kan
doordringen om zo alle schepselen te voeden.
Er zijn zoveel vormen van vreugde die wij kunnen smaken. Maar er
bestaat geen groter vreugde dan één te worden met de Godheid en
vervolgens de anderen te laten delen in deze vreugde, met hen te
delen wat wij ontvangen hebben. Deze vreugde neemt in
werkelijkheid dus twee vormen aan: wij verheffen ons tot de hemel
om er schatten te vergaren, daarna komen wij terug naar de aarde
om ze uit te delen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van woensdag 26 februari 2014.

"Alle religieuze gebouwen die overal ter wereld bestaan moeten
gerespecteerd worden. Dankzij de vrome toewijding van massa’s
gelovigen die er eeuwenlang zijn komen bidden, zijn de kerken en
tempels doordrongen van een gewijde atmosfeer. Maar de menselijke
gebouwen zijn niet bestand tegen de tijd. Daarom moeten zelfs de
gelovigen toegeven dat de enige ware tempel deze is die God heeft
geschapen, het universum. Hij is onverwoestbaar, en alle
entiteiten waarmee de Schepper deze tempel heeft bevolkt, zijn
evenzoveel manifestaties van zijn aanwezigheid. Ook al zien wij
ze niet, deze entiteiten zijn er om ons te helpen via de aarde,
het water, de lucht, het vuur en het licht van de zon. Dankzij de
offers van deze entiteiten, dankzij hun liefde, hun verlangen om
uitwisselingen met ons te hebben, zijn wij in leven, fysiek in
leven, psychisch in leven en spiritueel in leven. Wij moeten dus
leren hoe wij in contact kunnen komen met hen, hen respecteren en
hun erkentelijk zijn. Alleen degenen met een ontwaakt bewustzijn
hebben werkelijk toegang tot het heiligdom."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van donderdag 27 februari 2014.

"Hoeveel mensen klampen zich niet wanhopig vast aan hun aardse
bestaan! Zij weten niet dat hun leven niet eindigt bij wat men
overeengekomen is de dood te noemen, en sommigen gaan zelfs zo
ver dat zij, om hun leven te verlengen, in staat zijn misdaden te
begaan. De spiritualist heeft hierover een heel andere opvatting:
hij houdt van het leven, hij ontdekt iedere dag de zin en de
schoonheid ervan, en tezelfdertijd lijkt dit leven met de
beperkingen, ongemakken en pijn die het meebrengt, soms een last.
Hoe zou hij niet kunnen streven naar dat andere leven waarvan hij
voorvoelt dat het veel echter is dan zijn aardse bestaan? Maar
omdat hij ook weet dat hij naar de aarde is gekomen om een werk
te doen, zijn fouten te herstellen, zich te vervolmaken,
aanvaardt hij het met de gedachte dat, wanneer hij dit werk heeft
voltooid, hij zal vertrekken om vrij te leven in de ruimte.
Dit is de waarheid die de spiritualisten kennen, en dat is de
reden waarom zij, ook al weten ze dat het echte leven elders is,
ervan overtuigd zijn dat zij iets te doen hebben op aarde. Zolang
zij het werk waarvoor zij zijn gekomen niet hebben volbracht,
blijft de rest hun onverschillig, zij vragen zich niet af of zij
liever zouden leven of sterven, zij willen enkel hun werk
afmaken. Maar zodra het voltooid is, vertrekken zij in vrede en
vreugde."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Dagtekst van vrijdag 28 februari 2014.

"Wat zo magnifiek is aan de wetenschap van de wijzen en de
Ingewijden is dat zij oneindige perspectieven biedt. Wij zullen
nooit het einddoel bereiken. Ja, dat is juist zo opwindend: weten
dat er altijd iets zal zijn om te ontdekken, om te realiseren.
Voor sommigen vindt precies het tegenovergestelde plaats, zij
zeggen bij zichzelf: «Wat duurt het lang!… De resultaten laten
zo lang op zich wachten!… Ik geef het op». En zij kiezen een
doel dat zij in een paar jaar kunnen bereiken. En inderdaad, zij
bereiken het en zijn tevreden dat zij uiteindelijk verkregen
hebben wat zij wensten. Maar waarom geven zij er zich geen
rekenschap van dat ook zij, op een bepaalde manier «aan het
einde» zijn, want zij zijn op zoek gegaan naar iets eindigs!
Slechts degenen die begrepen hebben dat je moet zoeken naar het
oneindige, het onbegrensde, dat tijd en ruimte overstijgt, zullen
zich altijd levend voelen, want de onmetelijkheid, de eeuwigheid
is het ware leven. Vlucht niet in wat bereikbaar en beperkt is:
omarm het oneindige en ook je vreugde zal oneindig zijn. Het zal
het licht, de kracht en de ontplooiing zijn van je hele wezen."

Omraam Mikhaël Aïvanhov