Als je partner niet spiritueel is

Hoihoi,

ik weet, dat ik soms onbewust al weet dat iets niet goed zit: en tóch ben ik dan geneigd om het erop aan te laten komen, zeg maar. Want ik twijfel altijd, en wel vanwege het volgende: een mens kan denken wat hij wil. Als ik in mijn hoofd haal dat een situatie bijv. niet te vertrouwen is, heb ik mijn mening of voorgevoel al gevormd: ik waak daar altijd voor, want ik wil niet van tevoren de route al bepaald hebben. Er is dan dus twijfel tussen intuïtie of invullen voor de ander. Ik vind dat erg lastig, want ik kan dan niet vertrouwen op mijn intuïtie, omdat ik dus niet zeker weet of het vanuit gedachten is bedacht, of dat ik het juiste aanvoel.

Snappen jullie het nog!

[quote=PhoenixEn tóch vraag ik me af: komt het dan niet over als wantrouwen, of jaloezie? Als ik alleen maar verwijs naar die ervaring, en ze zouden dat begrijpen, dan is dat mooi meegenomen; maar als ze het niet begrijpen, of uitleggen als jaloezie, dan schiet ik er nog niks mee op
[/quote]

iemand die echt van je houd neemt je zoals je bent

ja je vertrouwt niet je eigen gevoel of intuitie,dat kan maar laat je gedachten nou eens los

Nou moe, ik had hier net een bericht geplaatst, volgens mij, en nu is het er niet meer! Wat vreemd...

Ik ben geneigd om mijn intuïtie niet serieus te nemen, ik luister er dan niet naar, omdat ik denk dat ik het misschien wel mis heb. Mijn gedachten zitten me dan in de weg.

Soms neem ik mezelf in het algemeen niet serieus, en ook op dit vlak.

Dus ja, in het vervolg zal ik beter luisteren naar mezelf. Gevoel en verstand botst soms met elkaar

Misschien op het verkeerde knopje gedrukt? ..is mij ook wel eens overkomen

Ja, dat zal het zijn!

hahaha leuk onderwerp ,m,n vrouw is totaal niet spiritueel en ik juist wel en die yin/yang verhouding is soms ook wel goed ,even beide benen op de grond!anders draaf je soms door ,hoe vaak zie je niet op beurzen dat man en vrouw hetzelfde doen ,plakaten op de muur met paragnost,medium ,{tis of medium of paragnost}en de 1 wat niet hoe ie de ander kan helpen ,geld niet voor iedereen hoor ,ken ook mensen die het goed doen !

Mijn leraar heeft hetzelfde. Zijn vriendin weet niet eens dat hij aan spirituele dingen doet, want dan is hij haar gelijk kwijt... (het freak gedoe).

Met mij en mijn vriendin wij doen beide aan spirituele dingen en geloven er ook volop in gewoon. We leren elkaar ook steeds nieuwe dingen waar we achter komen en helpen elkaar met groeien ook.

Ik heb hier gelukkig niet last van ben lekker vrijgezel.
Maar ik moet er niet aan denken om met een jongen te gaan die er niet mee bezig is. Tuurlijk het kan altijd goed gaan, maar heel vaak zie je dat het niet goed gaat.
Aan de andere kant hou je de ander met beide benen op de grond.

Ben met een cursus spirituele ontwikkeling bezig, en leer veel. Ben ook veranderd, rustiger geworden, en me heel bewust. Ook mijn partner, "we zijn 24 jaar samen" vind het prima dat ik met het spirituele bezig ben maar wil er zelf niet aan. Mijn ervaringen op de cursus en in het dagelijks leven kan ik niet met hem delen, maar wel met mijn vriendin.

Je kan zonder een curus erg spiritueel zijn.
In de eenvoud, in de natuur..
Jam maken van fruit vb., kan een hèèl spiritueel iets zijn,
Eerst zag je de bloesems, en genoot je van zijn geuren,
daarna zag je het kleine vruchtjes worden, je genoot dat het regent omdat je weet dat de vruchtjes groeien,
Je was dankbaar omdat de zon scheen, want zo konden de vruchtjes rijpen.
Je plok ze heeel zorgvuldig, en deed ze in een mandje.
Je maakte Jam, en deed ze in potjes, die je het hele jaar had bij gehouden, in functie van dit gebeuren.
je deelt de potjes uit, je laat ze proeven en smeert ze heerlijk op de boterham.
Dàt is ook ware spiritualiteit. En dat is niet te leren, dat komt vanuit jezelf.
Zo zijn er heel veel mensen die op deze wijze met spiritualiteit bezig zijn.
We kunnen er opnieuw naar leren kijken. Want er is meer spiritualiteit in iemands leven dan mensen soms denken.


Veel liefs
bellefleur

Ik vind dit erg mooi gezegd en sluit het in mijn hart.

Liefs Jorine

Mooi Bellefleur, goed geschreven en zooo waar!

ha mijn man vindt het nonsens

ik praat er dus ook weinig over thuis

mis je dat dan niet, tprobleem met mijn vriendje was, ook een van de redenen wrm het nu uit is, was dat ik hier vaak over praatte, nuja vaak af en toe, genoeg kzalt zo zeggen, ik had daar precies behoefte aan

neuh ik mis het niet zo hoor, ik heb jullie toch??

ja das ook wel weer waar, maar ik had daar precies behoefte aan dat me vriendje hierover kon meepraten of toch tenminste wou luisteren, want als me dan ook maar iets op het hart ligt dan flap ik het eruit, ook ivm spirituele zaken

Ik heb eens gehoord dat iemand zei en vond dat iedereen, nouja bijna iedereen spiritueel is. Die persoon vond,als je jezelf van binnen wil bekijken en op je levenswijze let, je spiritueel bent.
Ik zelf vind, spiritueel een manier van leven, die ik fijn vind, zelfkennis, verdiepen in, wat is er meer dan ik kan zien, of voelen, open sta voor zelfverandering.
Mijzelf echt leren kennen, door pijn te aanvaarden(tijdelijk) en geen medicijnen. Mijn man is geintereseerd in mijn manier van kijken naar het leven en het hemelse leven, en kijkt ook soms mee naar Oglivi. We praten er weinig over, maar staat ervoor open als ik er over vertel/iets wat me bezig houd. Mijn man praat niet in de lucht. Praat niet veel(ik ook niet). Wat hij zegt is gemeend en doordacht/wijs.
In o.a moeilijke tijden vind ik mijn man spiritueel, door zijn antwoorden als ik ergens niet uit kom.
Nu ik dit schrijf lijken mijn man en ik opelkaar, ivm dit onderwerp.

Groetjes Amethist

Als je partner niet spiritueel is,
kan je wel vragen om respect voor jouw belevingen en ontdekkingen
Toen ik besloot mezelf meer te verdiepen heb ik aan mijn uber-nuchtere man gevraagd of hij mij op zn minst serieus wil nemen en mijn ervaringen en dingen wil respecteren.
Gevolg daarvan is dat hij zich iig openstelt en zelfs lichterlijk spiritueel aan het worden is
Gelukkig heeft het universum hem ook diverse dingen laten zien en ervaren, uiteraard mijn ervaringen, maar hij was daar ook getuige van en hierdoor is het hele vraagstuk eigenlijk verdwenen en staan we er samen in.
Het blijft mijn zoektocht/ontdekkingsreis, maar het mooie is dat hij er ook door veranderd en meer en meer bewust wordt van datgene wat er nog meer is.

Ook als hij zijn mega-nuchterheid had behouden hadden we er geen problemen over gehad, het houdt elkaar netjes in balans denk ik

Hehe, m'n man is ook niet spiritueel. Hij beweert dat er niets bestaat en ik met m'n 'gezever' nergens kom. Maar in sommige discussies grijpt hij er dan naar terug. Dit maakt me dan wel aan het lachen. Dus zolang hij niet alles in het belachelijke trekt kan ik er wel mee leven.