Als je partner niet spiritueel is

Bedankt voor deze wijze woorden,Hans.

Ik weet nooit wat ik moet geloven.. Zoals veel mensen die zeggen dat er niks is na de dood. Zo stellig. Of dat aura's niet bestaan. Verbeelding van je eigen hersenen, zij houden je voor de gek. Omdat je iets niet kunt zien of aantonen, betekent het nog niet dat het er niet is!
Het is dan wel heel makkelijk om mij naïef te noemen, ik zou alles klakkeloos aannemen. Hierom denk ik dat men allemaal toch wel veel met ratio doet, om niet 'zo maar' iets te zeggen. Waar ik wel op let, is dat ik niets weg rationeer. Een gevoel, een beeld, een gedachte... Het is allemaal te makkelijk afgedaan met 'hersenschim'.

Hai Hans!

Super duidelijk. NiMS heeft mijn ogen geopend. Eigenbeeld wordt bijgesteld!!

Kinki, wat ik geleerd heb is om er niet meer met mensen over te praten die er niet in geloven en die het betitelen als onzin.
Het scheelt erg veel frustratie en zelftwijfel.

Mijn ex-vriend en ik zijn uit elkaar gegaan omdat hij niet begrijpt waar ik mee bezig ben.
Ik denk ook niet dat het ooit goed komt tussen ons.
Dingen die ik met andere mensen doe, wil hij niet mee doen. Spirituele zaken vindt hij (nog steeds) zweverig en losbandig (in de zin van vrijheid blijheid).

Zijn oordeel heb ik nooit serieus genomen totdat hij jaloers werd op alles en iedereen. Als ik gitaar speel met een manspersoon denkt hij dat ik met die persoon het bed deel. Als ik nog in de relatie wil blijven, mag ik van hem niet meer met andere mannen omgaan. Ik kan niet eens naar andere mannen kijken. In mijn belevingswereld heb ik niet eens in de gaten naar wie ik kijk. Ik kijk gewoon. Juist door zijn opmerking ben ik op dingen gaan letten. Achteraf gezien vroeg ik me toch af waarom ik het tot zover heb laten gebeuren? Waarom hebben wij toen voor elkaar gekozen? Waarom zijn wij zolang bij elkaar gebleven ondanks zijn jaloezie en wantrouw?.

Ik ben uiteindelijk blij dat wij uit elkaar zijn gegaan. Wat ik met hem heb meegemaakt, neem ik zeker mee. Zoiets vergeet ik niet gauw. Het heeft toch een nare indruk op me gemaakt.

Muin, je moet jezelf niets kwalijk nemen. Het is zoals het is en het is goed zoals het is gebeurd. Je hebt er namelijk, als het goed is, wat van geleerd.

Als je in de relatie zit kun je het vaak niet bezien wat er nou eigenlijk gebeurd, dat kan pas naderhand. Naderhand kun je het namelijk vanaf een afstand bekijken, vergelijk het maar met helikopter-view. Als je in het bos staat kun je alle bomen niet zien, als je er boven hangt wel.
Dergelijke dingen sluipen erin en dat heb je nauwelijks in de gaten. Meestal op het moment dat het al te ver is, dan wordt je je pas bewust van het feit wat er aan de hand is.

Waarom jullie destijds voor elkaar hebben gekozen? Hoogstwaarschijnlijk omdat je een les had te leren. Jij jouw les en hij de zijne. Wat dat ook moge zijn.

De laatste vraag komt waarschijnlijk voort uit het feit dat je nou eenmaal wil vechten voor je relatie en het steeds opnieuw een kans wil geven. Dat is alleen maar positief! Maar je hebt nu geleerd dat als het écht niet werkt je de ander los kunt laten ter bescherming van jezelf. Kun je dat laatste niet, dan ben je erg naief en geloof je in sprookjes, en dat doe je dus niet.

Precious, dat is hetgeen wat ik graag zou doen. Ik kan alleen moeilijk beoordelen wie in de spirituele wereld echt betrouwbaar is. Misschien ben ik dan toch iemand die teveel wil controleren.

Ach, ik praat er winig over, vrijwel alleen met jullie.

De mensen die niet betrouwbaar zijn zijn de dames van de bel-televisie en verder moet je gewoon op je gevoel afgaan.

Precious1,

Mijn ex-vriend was (toen wij een relatie hadden) een liefdevolle vader van zijn kinderen, een warme en behulpzame partner en een tedere minnaar voor mij. Zijn jaloezie was eigenlijk de enige reden waarom wij uit elkaar zijn gegaan. Die jaloezie is ontstaan uit verschillende aannames die hij in zijn hoofd had. Daar kan ik hem of mezelf niet kwalijk nemen. Niemand is perfect. Ik heb ook gebreken (misschien zijn ze nog erger dan die van hem). En toch heb ik hem veroordeeld voor dat ene gebrek. Alles komt voort uit liefde, dus ook die jaloezie. Ook hij heeft zijn bagages (wie heeft dat niet?). Ik was er niet voor hem. Ik heb hem niet bijgestaan. Ik heb niet goed naar hem geluisterd. Ik was teveel met mezelf bezig. Ik kan hem niet de schuld geven van wat er mis is gegaan tussen ons. Ik was er bij en ik heb niets gedaan om de relatie gezond te houden.

Lieve Muin, Jaloezie is geen liefde. Liefde is vertrouwen. Liefde is de ander vrij laten en de ruimte geven.
Liefde is gedrag.
De ander kan nog zo mooi praten,maar als zijn gedrag toch iets heel anders laat zien zijn die mooie praatjes dus niets waard. Hij zal zeker wel liefde in zich hebben anders was hij geen liefdevolle vader en een warme en behulpzame partner. Toch heeft jaloezie niets te maken met liefde maar alles met ego en angst die dus funest is geweest voor jullie relatie.

Toch vind ik je erg veroordelend over jezelf klinken.
Ik was er niet voor hem. Ik heb hem niet bijgestaan. Ik heb niet goed naar hem geluisterd. Ik was teveel met mezelf bezig. Ik kan hem niet de schuld geven van wat er mis is gegaan tussen ons. Ik was er bij en ik heb niets gedaan om de relatie gezond te houden.

Jij bent niet alleen verantwoordelijk hé? Hij net zo goed. Als hij ook vond dat die jaloezie alles kapot maakte, waarom ging hij dan geen hulp zoeken bij een therapeut om daarvan af te komen? Ieder persoon is verantwoordelijk voor zichzelf en zijn/haar eigen geluk. DIe verantwoordelijkheid mag je nooit in de handen van een ander leggen.

Zelfverwijt is nergens goed voor, daar heb je gelijk in Precious1.

Ik denk nu terug aan de jaloerse tijdperk. Mijn ex-vriend (Jeroen) was een jaar lang jaloers op mijn beste vriend (Pieter) omdat hij dacht dat ik een speciale band met Pieter had. Dat was ook zo. Maar die band is een vriendschapsband, ik voel slechts een warme vriendschap voor hem. Meer niet. Maar
dat kon Jeroen niet begrijpen. Hij dacht dat Pieter een blonde God was totdat hij Pieter heeft ontmoet (ik wilde ze niet eerder aan elkaar voorstellen omdat ik bang was voor zijn jaloezie). Pieter bleek een andere persoon te zijn dan hij gedacht had. Het beeld van Pieter kwam niet overeen met zijn fantasie (aannames). Toen verdween ook die jaloezie totdat er weer iemand anders in mijn leven kwam, een aantrekkelijke man die ook nog eens heel goed met mij kon opschieten (en zingen). Wij hadden heel vaak ruzies omdat ik door hem niet liet bepalen met wie ik om wilde gaan.

Zijn jaloezie is ontstaan uit onzekerheid. Hij was onzeker maar dat had ook veel met zijn verleden te maken (een wees tot zijn 12e jaar, toen werd hij door de Nederlandse ouders geadopteerd). Hij heeft veel meegemaakt. Die onzekerheid werd alleen maar versterkt door allerlei aannames die hij in zijn hoofd had zitten. Ik weet niet hoe het nu met hem is. Als hij belt dan praat hij alleen met zijn kinderen. Je hebt gelijk, Precious1. Hij moet zelf om hulp vragen maar zolang hij zijn eigen bagage kan blijven dragen, gaat hij dat niet doen. Ik vraag me af of hij hetzelfde gaat doen bij zijn nieuwe relatie. Dat hoeft natuurlijk niet. Misschien ligt het ook aan de persoon met wie hij omgaat. Misschien is hij beter af met iemand anders dan met mij. Wie weet..

En.., ik was een paar weken geleden in iemand geïnteresseerd maar toen bleek dat hij een jaloerse vriendin heeft. Ik ben gelijk met het contact gestopt omdat ik geen gedonder wilde. En het enige wat ik wilde was samen met hem gitaar spelen en zingen. Ook ik zit nu met allerlei aannames in mijn hoofd. En..misschien was die jaloezie van Jeroen wel terecht.

Lichamelijk ben ik nooit ontrouw geweest maar geestelijk ben ik dat wel soms. Misschien heeft Jeroen dat energetisch opgepakt. En toch zie ik het verschil tussen fysieke ontrouw en geestelijke ontrouw. Ik denk aan een zak chips maar ik eet ze niet. Wat is er mis mee als ik er alleen maar aan denk? Oh ja, op dat moment was mijn aandacht natuurlijk niet bij hem en dat kon hij niet tegen. Aandacht, daar gaat het om. Het is toch niet gezond als je voordurend aandacht van iemand nodig hebt?

Nee dat is niet gezond.
Als ik het zo lees heeft hij een ontzettend gekwetst innerlijk kind. Hij is daar zelf verantwoordelijk voor. Zolang hij dat niet gaat helen en er niet mee aan de slag gaat zal dat zo zijn leven lang blijven. Dus ook bij een nieuwe relatie.

Er is niets mis om aan iemand anders te denken. Hier op aarde is het zo dat je bij 1 persoon moet zijn/blijven/houden. In het grote geheel kun je natuurlijk van meerdere personen houden en dat is alleen maar heel erg mooi. (allemaal op een ander manier)Als je partner daar niet tegen kan heeft hij een probleem, niet jij.
En in een relatie is het niet goed dat je je in allerlei bochten moet gaan wringen om (in jouw geval) maar aan die jaloezie te ontkomen.

Ik vind dat je goed gehandeld hebt hoor! Je hebt het grotendeels bij hem gelaten en zo hoort het ook. Het was zijn verantwoording en niet de jouwe.

Een mooie feedback Precious1. Dank je.

Geen dank hoor
Ben zelf ook door schade en schande en diepe dalen wijzer geworden.

Vorig jaar stond mijn toenmalige vriend een maand lang op een camping, aan de andere kant van het land. Het was voor mij niet eenvoudig om langere tijd naar hem toe te gaan, i.v.m. kids en omdat ik geen vakantiedagen meer had.

Een goede vriendin van hem ging er zowat een week naartoe! Weliswaar met haar eigen tent, maar toch. Ik vond het wel wat vervelend, omdat ik graag degene was geweest die daar was, maar het vertrouwen was er wel. Toch wilde ik achteraf wel weten hoe ze het gehad hadden: een soort van wantrouwen??? Ik weet het nog steeds niet. Misschien mijn intuïtie? Ik weet het niet.

Maar anyway, ik vertrouwde hem volledig. Ben je dan naïef, of gewoon volwassen? Ik gunde hem die vriendschap, en bovendien is het heel gezond om naast je partner meerdere vrienden te hebben waarmee je andere dingen kunt delen, zoals een gemeenschappelijke hobby bijvoorbeeld.

Achteraf bekeken is tóch een voedingsbodem ontstaan voor hen beiden, en inmiddels zijn zij nu een stel: dingen gaan zoals ze gaan.

Ik sprak toen ook de woorden uit: 'ik vertrouw hem, en als blijkt dat het tóch anders loopt, dan moet het maar zo zijn, en zal er een les in zitten, voor wie dan ook.' Ik wist toen niet, hoe waar mijn woorden waren

De erfenis hiervan voor mijzelf is dat ik geen idee heb hoe ik zou reageren als deze situatie zich opnieuw voor zou doen. De kans op herhaling is overigens heel klein, want voorlopig heb ik alleen met mezelf te maken

Dus tja, voor beide verhalen is iets te zeggen. Maar als iemand constant jaloers is, duwt diegene je vanzelf bij je vandaan. Als een relatie gebaseerd is op het duwen en trekken aan elkaar, en het niet vrijlaten, is het gedoemd te mislukken.

In gedachten iemand aardig vinden is heel herkenbaar. We zijn allen mensen van vlees en bloed. Als je die gedachten gaat voeden (want dat doe je toch zelf) dan kan de kans ontstaan dat je verliefd wordt. Ach ja, en wat is verliefd zijn nou helemaal! Je lijf en je gevoelens gaan met je aan de haal, en je bent verstoken van helderheid. Ik ben er nog niet achter wat prettiger is: helder en nuchter zijn, of verliefd, met de roze bril, en alles wat daarbij hoort

Open en eerlijk met beide bespreken wat je vorige ervaring is en zeggen dat je het om die reden het er moeilijk mee hebt.

Hoor maar wat ze te zeggen hebben.

Hemelwandelaar, ik zal het onthouden! Mocht het zich tóch eens voordoen

onthouden is niet goed genoeg
je moet het doen!

Lieve Lena, ik kan het toch niet doen als ik nu niet in die situatie zit?

Maar, je hebt gelijk, als het zich ooit nog voordoet zal ik het dóén!

En tóch vraag ik me af: komt het dan niet over als wantrouwen, of jaloezie? Als ik alleen maar verwijs naar die ervaring, en ze zouden dat begrijpen, dan is dat mooi meegenomen; maar als ze het niet begrijpen, of uitleggen als jaloezie, dan schiet ik er nog niks mee op
Ach, waar heb ik het over, het is nu niet aan de orde!

Ik snap dat je het je afvraagt, maar als jij in alle openheid zegt wat je ervaring is geweest en het in dat licht plaatst. Kan ik me niet voorstellen dat er mensen zijn die dit dan als achterdocht gaan uitleggen.

Behalve als er meer in het spel is.... Dan wordt hetmisschien anders. Maar daar ga ik eerst maar niet van uit