Als je partner niet spiritueel is

Wat gast zegt ben ik het ook mee eens, iedereen pikt iets op een andere manier op!

Zo hebben we op school ooit eens een opdracht gekregen, de leraar noemde een voorwerp op en dat moest iedereen tekenen: een goed voorbeeld was de lamp, de ene tekende een peertje alszijnde lamp andere een hanglamp/staanlamp/kroonluchter enz. terwijl het voor iedereen hetzelfde betekend!

Ik heb hier nu wel veel moeite mee, moet ik zeggen. Ik heb geen vriend, omdat ik misschien meer zoek in een relatie dan de meesten van mijn leeftijd. De relatie tussen mij en mijn broer loopt uiterst stroef. Ja, ik hou van hem, maar het is lastig om hem dingen te laten begrijpen, bijvoorbeeld dat ik de dingen nou eenmaal echt anders zie. Hier doe ik nu geen moeite meer voor. Het doet me pijn en ik dring hem iets op waar hij nog echt niet aan toe is. Toch, wanneer hij het waagt om mij te beoordelen op mijn studie, komt er weer veel wrijving bij.
Het is altijd weer een opluchting voor me als het weekend voorbij is en hij weer weg is.

Voelen anderen zich wel eens gevangen in de meningen van vrienden, partners en/of familie?

Ow ja zeker!
Mijn stiefvader wil er niks van weten,mijn moeder begint er een beetje warm voor te draaien,maar ook mijn oma wil er niks over weten, terwijl ik iedereen zo graag zoveel wil vertellen!
Mijn man is wel spiritueel,maar hij praat er niet veel over.
Dus in het dagelijkse leven praat ik er maar zelden over.
Soms voelt dat als een gevangenis,maar gelukkig hebben we nog zo iets als internet.
En vergeet niet dat sommige mensen echt totaal niks met spiritualiteit hebben, het zit niet in hun "vakkenpakket".

Ik zou het toch wel fijn vinden om die dingen te kunnen delen. Vind het heerlijk om samen te kunnen filosoferen, lekker met een fles wijn en wat franse kaas, hahaha!!
Dan hoeft het niet altijd persé over spiritualiteit te gaan, maar je moet wel een bepaalde diepgang hebben.
Als ik niet op die manier met mijn partner zou kunnen communiceren dan zou ik doodongelukkig worden. Nou hoeft dat niet iedere dag natuurlijk haha, maar ik wil wel diepgang in een relatie hebben.

Misschien kort door de bocht, maar zeer rationele mensen, hebben niet zoveel diepgang. Hij hoeft ook niet persé te geloven in engeltjes en geesten, als hij maar wel open staat voor inzichten en diepgang.
En anders wil ik op z'n minst gewoon vrij gelaten worden daarin.

Toch is spiritualiteit (even een globale noemer) wel een soort manier van leven. Volgens mij moet je dat toch samen wel een beetje hebben lijkt me.

Ow maar mijn man en ik hebben diepgaande gesprekken,hoor. Alleen niet altijd over spiritualiteit.;)

Nou dan is het goed! Als er maar diepgang is.

Volgens mij komt mijn bericht nu over alsof mijn man niet spiritueel is, sorry, hij is wel spiritueel,alleen praten we daar niet vaak over.

Jawel hoor, want had je eerdere berichtje ook al gelezen

Ow okee.

Mijn partner heeft niets met spiritualiteit. Doet er niets mee en gelooft er ook niet in. We laten elkaar hierin volkomen vrij. Hij weet hoe belangrijk het voor mij is en steunt me met stappen die ik zet omdat hij weet dat het mij goed doet en dat ik er sterker van wordt en geestelijk groei. Dat ziet en ervaart hij, maar verder vindt hij het prima.
Ik zie bij hem soms een kleine verschuiving ontstaan, van vroeger heel materieel, naar nu steeds een beetje minder. Vrolijk kunnen worden van de voorjaarsbloemetjes of vogeltjes in de tuin, dat soort kleine dingen veranderen, daar keek hij vroeger niet naar.
Ik denk dat het bij ons vooral draait om respect en acceptatie. We weten beide van elkaar wat ons bezig houdt.
Ik vind het wel fijn een partner te hebben die anders naar het leven kijkt, dat helpt me soms een beetje afstand te creeren om een duidelijk beeld van iets te krijgen.

Zeer kort door de bocht want ik ben namelijk heel erg rationeel . Ik doe altijd alles met mijn kop, en nooit met mijn gevoel haha.

Oh, haha!
Nou, dan ben jij een uitzondering! hahaha!

NiMS, zit daar wat? Het is net alsof je je gevoel wilt uitsluiten, dat je er trots op bent. Is het iets om trots op te zijn?

Ik had dit al gepost, en zie nu je bericht onder een ander topic weer terug. Volslagen rechtshandig, staat voor rationaliteit...

Ha, ha, lijkt erop dat we aardige tegenhangers van elkaar zijn. Wat ik mogelijk te veel heb, heb jij minder en visa versa
Interessant gedachtegoed, vind je ook niet?

Ik ben er niet persee trots op, ik weet alleen dat het voor mij zo werkt. Ik merk namelijk dat eigenlijk alles valt te begrijpen omdat het zo logisch in elkaar zit allemaal. Het is juist het herkennen van de verbanden, waarmee ik kan zien hoe het grote geheel eruit ziet.

Ik wil mijn gevoel ook niet uitsluiten hoor, alleen het komt eigenlijk niet zo vaak voor dat ik echt wat voel. Tuurlijk zijn er wel momenten dat ik iets voel hoor, maar meestal worden die gevoelens wel gerationaliseerd en geanalyseerd . En daar voel ik me heel prettig bij, omdat ik weet wat ik voel, en waarom ik het zo voel, en of het terecht is, of niet .

Inderdaad .

Ik denk dat het wel meevalt met volledige tegenhangers zijn . Wat vind jij er interessant aan eigenlijk?

Compleet links- of rechtshandig. Ratio vs. emotie. Hoe zie jij het?


Uhm...als mensen heel anders zijn als ik vind ik het interessant om het uit te pluizen. Snap dingen graag.

"Snap dingen graag." hoezo ratio vs emotie volgens mij ben jij ook aardig ratio hoor ook als ik jouw reacties lees, zit daar meestal wel een logische onderbouwing achter. Dus ik denk dat het met uitersten in dit geval wel meevalt .

Kijk, das nog eens een aardige spiegel voor me. Als je het zo bekijkt.... Ja.

Ik heb al eens eerder tegen een coach gezegd, mijn eigenbeeld klopt niet. Ik vroeg hem hoe ik dat juist krijg. Hij antwoordde alleen maar dat ik veel met mensen praten. Zij houden mij het wel voor. Dit is er dus typisch 1.

Hemelwandelaar doet dus veel op gevoel en Nims doet alles zoveel mogelijk op ratio.
Ik word altijd heen en weer geslingerd tussen gevoel en ratio.
Volgens mij hoor ik een weegschaal te zijn inplaats van een steenbok want ik twijfel wat af.

Ratio is gebaseerd op denken. je kunt nieuwsgierig zijn, maar het is niet nodig alles te be-grijpen. Je kunt auto rijden zonder precies te weten hoe de auto werkt. Sterker nog, je kunt beter je aandacht richten op het verkeer dan op de manier hoe de tandwielen in elkaar haken
Denken en ratio is een gereedschap die je hebt. Sommigen kunnen er beter mee omgaan dan anderen. Maar is mens is niet "het denken".

Emotie is een onderdrukt gevoel uit het verleden. Ook de mens is niet de emotie.

Naast denken en emotie is intuitie nodig. Een wijs mens beseft dat hij/zij een stukje bewustzijn is dat boven denken, gevoel en intuitie bestaat. En dat alles buiten dit bewustzijn in wezen een illusie is.