Hoe ver is mijn ziel?

Ik word gek van die "groepjes" die ik altijd al in m'n klas heb gehad. Soms denk ik: ze zijn er niet bewust van, weten ze wel dat ze bestaan? Ze kletsen enkel over modetijdschriften, knappe acteurs en hebben alle verschillende soorten GSM's al gehad. Oké, die puberteit, hoor ik vaak, maar ik vind dat ze baby's zijn!
Ook tijdens de les kijken zelfs de 'helden' van de klas niet verder dan hun neus lang is. Als ze een vraag hebben dat niet letterlijk in boek stond weten ze het niet meer.
Ik heb ook weinig inzicht, vergeet snel regels, theorie en formules, maar toch zeg ik me zo vaak: Hoe dom en onbewust zijn ze toch..

Ik weet niet of dit tekstje goed bij de rest past maar zo zie ik toch een beetje de wereld rond mij (vooral op school).

Ik herken de punten die jullie noemen wel maar sta toch iets anders in het leven.
Die materialistische en egoistische mensen zijn idd kuddedieren.
Maar ik denk ook zo: Mensen worden zo gemaakt en veel weten niet beter. Wat is in dit geval beter, de mensen beoordelen of de mensen (proberen) hun ogen te openen. Als niemand ze ooit een ander voorbeeld geeft blijven ze blind.
Sowieso denk ik niet dat materialisme iets is van de westerse wereld maar van de mens. Het is een menselijke trek jaloezie, te willen hebben wat een ander heeft. En laten we eerlijk zijn de media en regeringen zijn hier ook voorstanders van. Money money money, Bah daar heb ik nou een hekel aan.
2 KIWA --> Wat betreft die groepjes op school, deze groepjes zijn overal. Snap wel dat je er zo over denkt want zelf ben ik ook altjd een buitenbeentje geweest. Wees daarom maar blij dat jij anders bent! Een heleboel van deze pubers weten zelf nog niet waar ze bij horen en wie ze zijn. En als ze wat ouder worden veranderd dat meestal wel, hoewel er altijd hardleerse mensen zijn :p .

Wat jullie schrijven klinkt mij ook bekend in de oren. Op de basisschool had ik een beste vriendin, aan het eind van de basisschool is zij verhuisd en het contact stierf weg. Daarna heb ik mij ook niet meer tot iemand sterk aangetrokken gevoeld. Een maandje terug heb ik mijn Aura laten lezen door Marjolein Rimkenspoel van de notos stichting. (http://www.notos.info/).
Zij vertelde mij ook, dat ik meer wist dan de rest van mijn leeftijds genoten en dat ik mij daar door nooit begrepen voelde.
Ik wist dat onderbewust. Maar twijfelde of ik misschien niet egoistisch was en snapte niet waarom mensen meer fun konden hebben met anderen dan met mij. Sommige mensen maakten grapjes waar iedereen om in een stuip lag, terwijl er bij mij alleen maar een mondhoekje omhoog trok.

Nims, heeft het misschien iets te maken met de nieuwe tijds kinderen?
Want ook daar las ik in, dat sommige nieuwe tijds kinderen buiten beentjes zijn. En dat zij ook hier zijn om mensen klaar te maken voor 2012.

Groetjes Ria

Is het niet een klein beetje egoistisch om zo te reageren tov die mensen?

Ik snap best dat jullie je er wat aan irriteren enz, maar om nou meteen te zeggen dat je een hekel hebt aan dat soort mensen, zij kunnen er toch ook niets aan doen?

Laat ik er overigens wel bij vermelden dat ik ook wel anders ben en dat is ook duidelijk te zien, maar ik zonder me zeker niet af van mijn leeftijdsgenoten ik respecteer hun om wie zij zijn, en zij mij om wie ik ben.

Ik ben wijs - Ik ben onwetend
Ik ben vrolijk - Ik ben depressief
Ik ben rijk - Ik ben arm
Ik weet - Ik vergeet
Ik bezit - Ik verlies
Ik ben vriendelijk - Ik ben boos
Ik ben god - Ik ben duivel

Dat ben Ik, en mijn Ik kent mijn Zelf en wordt door mijn Zelf gekend

Wat ik wil zeggen is dat het denken van wij - zij de verdeeldheid schept, de wereld van het dualisme. Zolang wij denken in termen als groepen die onbewust zijn en groepen die bewust zijn, gebeurt het zelfde als vroeger met de katholieken tegen de gereformeerden, of de moslims tegen de christenen. Het dualisme in stand houdend, het geweld en de oorlogen in stand houdend.

Wil je werkelijk dat er geen geweld in de wereld meer is?... wees dan geweldloos, wie is er hier die werkelijk kan zeggen ik ben geweldloos, dus niet alleen geen fysiek geweld, maar ook geweldloos in al je daden en woorden... zolang je dat nog niet kan zeggen ben je nog ver af van de zielsontwikkeling die je denkt te bezitten.

Sorry dat ik zo kritisch overkom, maar ik wil mensen graag scherp houden, niet verzanden in het vergelijken met anderen, maar helder en eerlijk naar zichzelf kijken en zich nederig voelen om wie ze zijn, zodat ze werkelijk aan zichzelf gaan werken en het geweld weten uit te bannen uit zichzelf. Kijk dus niet naar anderen, vergelijk jezelf niet... dat is enkel het ego, maar ga werkelijk die diepe duistere put van je bestaan in... zoek de wortels van het kwaad in jezelf... wees een echte duisterniswerker.

En ik? ... hoe ver ben ik op dit pad?.. slechts een beginneling die nog veel moet oefenen en leren. Ik hoef geen oude ziel te zijn, of wijs, of bewuster te zijn dan anderen... ik ben die ik ben.

Kleine aanvulling

Mijn boosheid, doodt kind in Irak

Wanneer ik in het verkeer ben en iemand doet iets stoms waardoor ik mijn middelvinger opsteek, wordt die persoon ook weer een beetje boos, hij neemt die boze energie mee naar huis en brengt het over op zijn vrouw, die werkzaam is bij de Amerikaanse ambassade. Zij draagt de boze energie over op een commandant uit Irak die daar een overleg heeft, en neemt haar boosheid mee terug naar Irak. Vervolgens brengt hij de boosheid over op zijn soldaten, wat voor één van de soldaten de druppel is en een kind dood schiet.

Natuurlijk is een ieder in deze keten verantwoordelijk geweest, en had de mogelijkheid om de negatieve energie te stoppen, maar het begint bij je eigen bewustzijn en reken niet op het bewustzijn van anderen. Bedenk daarnaast dat de term druppel betekent dat jouw boosheid die druppel kan zijn, maar dat je mede met anderen daar de verantwoordelijke voor bent. Zeg dus nooit dat het de verantwoordelijkheid van de ander is dat hij/zij die negatieve energie doorgeeft, jij moet zelf die verantwoordelijkheid nemen, en mocht je in de fout gaan zeg dan "Sorry..." een woord wat schijnbaar voor veel mensen heel moeilijk is om te zeggen.

Waarom ontstaan dan al deze ergernissen naar elkaar ?! ze vinden hun bron in het leven in de illusie. Ik stak mijn middelvinger op omdat iemand iets stoms in het verkeer deed, maar het benoemen van “stom” komt voort uit mijn denken en beeldvorming! wanneer ik namelijk wist dat de stommiteit uitgevoerd werd door een goede vriend van mij, die kramp in zijn voet kreeg, had ik niet die middelvinger opgestoken.

Nogmaals, want dit is werkelijk essentieel! vorm jezelf geen beeld van iemand anders, of zijn/haar daden, en zeker niet naar de woorden van een ander. Houdt de negatieve energie niet in stand, maar doorbreek hem met liefde en vergeving! daarmee voorkom je dat het kind in Irak doodgeschoten wordt!

Alsjeblieft mensen begrijp dit zo goed als je maar kunt! wees liefdevol naar jezelf, je vrienden, maar zeker ook naar degenen waar je een hekel aan hebt. Wees niet liefdevol omdat het zo hoort, en goed is voor je aanzien, maar wees liefdevol omdat je werkelijk van die ander houdt en kennis hebt van Al dat is ! alles is één en alles is verbonden.

Ontwaakt, gij die slaapt!!

ik ben mijn hele leven op school ook een buitenbeetje. Ik voel niet echt een connectie met veel van mijn klasgenoten.

Maar dat wil niet zeggen dat ik een hekel aan ze heb, of ze niet mag. Niemand is perfect, iedereen heeft positieve maar ook negatieve kanten. Die heb ik, die hebben mijn klasgenoten ook.

Tuurlijk kan ik me aan sommige dingen van ze ergeren. Dat is maar even. Na een tijd is dat gewoon over.

Ik begrijp ze dan soms niet om de dingen die ze doen. Ik vind het bijvoorbeeld heel erg rot dat ze mensen beoordelen op bijvoorbeeld uiterlijk of gelijk maar een conclusie over iemand maken zonder te vragen waarom iets is. Maar ik blijf wel zien hoe mooi ze zijn, en ik zie ook wel dat ze liefde geven.

ik ben ook vaak ouder kwa dingen mensen gokken vaak terwijl ik nog maar 19 ben dat ik 30 jaar ben.
ik was zelf ook vaak het buitenbeentje, ik voelde ook vaak dat ik zo totaal anders was dan de rest niet normaal ook. ik jaagde ze ook een beetje weg vaak maarja ze komen gewoon weer naar me toe en uiteindelijk keken er een paar doorheen dat ik expres hun ging wegjagen en al en we zijn vrienden geworden.
ik heb het ook vaak kwa dingen dat ik heel veel nadenk( soms iets te veel) en ik heb eigenlijk ook wel vaak de neiging om alle kleding weg te geven en mezelf in armoe te laten leven en al.
of gewoonweg op reis gaan in de wereld en leren wat er te leren valt van zoveel mogelijk mensen.
klink misschien wel extreem maarja ik denk ook vaak van als ik iets op tv ziet wat echt op zo n niveau zit van jongens doe eens normaal en denk eens na over deze wereld, stelletje dwazen.
mijn vriendin heb dit ook. ik weet niet hoe extreem het klinkt maarja ik zeg er ook bij ik was al zo een beetje sinds dat ik 9 was.
sinds dat ik 18 werd ben ik helemaal gaan denken en leren en al en ook meer dingen ervaren en wijzer geworden.
ik ben ook vaak een iets te erge goodguy denk ik.
iemand die letterlijk een deel van mijn leven heb verwoest die heb ik gewoonweg vergeven en ik praat weer met diegene alsof we vrienden zijn zelfs.
ik heb zo n soort van vergeven met iedereen gedaan, want ik denk erbij zonder alle goede en slechte dingen die ik heb meegemaakt zou ik hier niet zitten.

Mooi verhaal sefewet en ik denk dat veel mensen zich hierin kunnen herkennen. Ik vind ook dat het goed is om te vergeven maar vrienden zijn met iemand die je leven echt moeilijk gemaakt heeft is wel een hele stap. Ik heb bijvoorbeeld de man die mij misbruikt heeft wel vergeven omdat het mij ook bevrijd heeft maar dat betekend niet dat ik nog 1 dag langer in zijn aanwezigheid zou willen zijn. Wat je noemt over op reis gaan lijkt mij een heel avontuur en ook erg leerzaam. Als je de kans hebt en je wilt het zou ik het gaan doen!

ik wacht alleen nog maar op het teken en dan ga ik,
heel klassiek net zoals in een rpg, maarja met mijn vriendin en een paar vrienden en dan gewoon tegen alles en iedereen dag zeggen. alleen het is een stuk lastiger eigenlijk dan dat het vaak lijkt.

Waarom zou je weggaan? Waar ga je dan naartoe?