Goddelijkheid, hoe zit het nu echt.

Origineel van Dinie:
Waarom valt iedereen IkBen aan iedereen is vrij zijn mening te geven we zitten in een vrij land. Ik vindt hem totaal niet arrogant.

Origineel van NiMS:
En wie is er verantwoordelijk voor het beeld dat iemand van je heeft? Mensen kunnen je toch alleen maar beoordelen op wat ze van je zien? Het zegt toch juist wel wat over jou: namelijk wat je van jezelf wilt laten zien en vooral ook wat je niet van jezelf wilt laten zien. Het zegt dus wel iets over je.

Dat is een misvatting. De waarnemer is te allen tijde zelf verantwoordelijk voor zijn waarneming en hoe hij die uitlegt, hoe volledig of onvolledig het waargenomene ook is want dat kan de waarnemer niet weten. Een waarneming geschiedt ook nimmer objectief omdat die gedaan wordt vanuit het perspectief van iemands cultuur die de bril kleurt waardoor men kijkt.

Mijn gedrag, hier tot onderwerp van gesprek gemaakt, levert zowel afkeuring als instemming op, dat kan iedereen waarnemen, maar toch is mijn gedrag, objectief gezien, voor iedereen gelijk. De verschillen in waardering worden er door de waarnemers aangehangen, niet door mij.

En het is daarom, en wie daar een label als arrogant aan wil hangen moet dat vooral doen, dat ik mij om dergelijke kwalificaties niet druk kan maken. Ook niet over de opmerking dat ik selectief reageer. Dat zijn waarderingen van mensen die mij al of niet aanspreken en waar ik dus al of niet op reageer. Dat laatste, hoewel niet altijd in dank afgenomen, staat mij vrij, zoals het anderen vrij staat niet op mij te reageren.

Origineel van LPChip:
Inderdaad, en daarbij hoort bij een communicatie, in welke vorm dan ook, toewijding te zijn van bijde partijen omdat het anders misverstanden en miscommunicaties tot gevolg kan hebben, wat resulteerd in onnodige irritatie.

Ik kan dan ook niet ontkennen dat door miscommunicatie mijn irritatie niveau ietswat gestegen is.

Ik wil hier toch even op ingaan omdat ik denk dat er een onderscheid te maken is tussen miscommunicatie en irritatie. Die twee zaken hebben mijns inziens niet met elkaar te maken.

Ik ben het eens met de gedachte dat miscommunicatie kan leiden tot misverstanden daarover geen discussie.

Irritatie daarentegen komt niet door miscommunicatie maar door niet ingevulde verwachtingen.

Iedereen die discussieert doet dat op een manier die men in de loop der tijd als prettig en werkzaam is gaan ervaren. Daarbij neigt men ertoe, veelal onbewust, de reactie van de ander, de discussiepartner, langs de meetlat van de eigen manier van doen te leggen.
Dat in zichzelf is prima maar het leidt vaak tot de ontwikkeling van een verwachtingspatroon over hoe de ander 'moet' discussiëren, hoe het 'hoort' zeg maar.
Irritatie ontstaat als de discussiepartner zich niet binnen de grenzen van dat verwachtingspatroon beweegt en 'men' daar eigenlijk niet mee uit de voeten of niet tegen kan.

Zwart wit gezegd, en LPChip ik bedoel dit volstrekt niet persoonlijk, is irritatie een uitvloeisel van het (deels) ontbreken van respect voor de discussiepartner en diens manier van doen.

Daarmee ligt het ook waar het hoort, niet bij degene die de oorzaak van de irritatie lijkt te zijn, maar bij degeen die geirriteerd raakt.

Origineel van NiMS:
Ik begrijp wel wat je bedoel debiorah. Het is niet goddelijk om op omslachtige wijze met veel woorden helemaal niets te zeggen.

Jouw mening en jouw verwachting. Ik ben er in ieder geval niet om mensen in hun verwachtingen en dwalingen te bevestigen maar om mensen te spiegelen en aan het denken te zetten.

Het moet anders. En om de volgende vraag maar gelijk voor te zijn. Het moet anders omdat ik dat wil. En om de daaropvolgende dan ook maar gelijk voor te zijn, ik wijd (nog) niet uit over de reden waarom ik dat wil.

Origineel van IkBen:

Het moet anders. En om de volgende vraag maar gelijk voor te zijn. Het moet anders omdat ik dat wil. En om de daaropvolgende dan ook maar gelijk voor te zijn, ik wijd (nog) niet uit over de reden waarom ik dat wil.