Wie zegt dat ik die kruiwagen heb aangetrokken?
Voor mij bestond die man, dat pad en de kruiwagen niet todat ik de behoefte had aan een kruiwagen.
Als ik die behoefte niet had gehad, was hij misschien niet eens dat pad afgelopen met zijn bordje "gratis meenemen". En wat als dat wel het geval was geweest? Ik zou hem niet hebben opgemerkt en daarom zou hij geen deel zijn geweest van de werkelijkheid, mijn eigen werkelijkheid. Ook jullie werkelijkheid, aangezien ik anderhalf jaar later dit verhaal vertel....
Misschien erg filosofisch, maar vraag mij serieus af hoe dit in elkaar zit. Wat als het het lot van die kruiwagen was om bij mij terecht te komen? Toeval bestaat immers niet. Dan is hij toch voor/door mij gecreeerd?
Waar trek je de grens bij de LOA? Sommige dingen zijn nog wel redelijk goed te rijmen. Er zal van een voorgeschiedenis zitten aan de kruiwagen en die man met het bordje.
Ik ontken ook niet dat de werkelijkheid zich zodanig inricht naar jouw wens, zoals bij die nieuwe auto van de zaak. Maar in wat voor vreemde bochten moet de werkelijkheid zich kronkelen om juist die ene bizarre veer met vreemde vorm etc, te laten verschijnen.
Wat als ik doorgezet had op die meteoor? Moet ik eraan twijfelen dat dit met alle vastbeslotenheid van de wereld dan NIET was gebeurt? Trek ik deze gebeurtenis dan aan? Of stond het al vast dat dit ooit zou gebeuren.
[Overigens, misschien kreeg ik dit idee van de meteoor, omdat dit mijn ooit zal gebeuren en is het niet meer dan precognitie. Maar dat laat even buiten beschouwing omdat dan mijn betoog dan een beetje paradoxaal in de knoop raakt
]
Anyway. We zijn immers allen scheppers. Onderdeel van God. Hoe letterlijk durf je dit te nemen? Wat zijn de grenzen?
Als het zo is dat we alle materie uit energie bestaat, zijn we dan niet bewoners van een gigantisch fotonisch holodek? Beetje a la Neo en zijn Matrix...
(Star Trek veranderde niet in een ogeblik in iets.)
Ik ben er niet helemaal uit. Het is misschien wel allebei hetzelfde: Attration of Creation? Maar in bizarre situaties riekt het verdacht veel naar het laatste.