[op eigen risico lezen] het sterven proces

Ik kies ervoor om mens te zijn.

Ik kies er uiteindelijk voor om lichtwerker te zijn.

dit beangstigt mij ook. Niet zozeer het stervensproces en wat erna komt, maar eerder dat ik me erop verheug. Ik zal niet snel zelfmoord plegen, dat is ook nog nooit serieus in me opgekomen, maar ik denk dat wanneer ik dood ga, veel terug zal vinden.

Waarom denk je veel terug te vinden? Wat ben je voor je gevoel dan kwijt op het moment?

Iemand vertelde me dat ik teveel op zoek was naar harmonie en liefde (of misschien is dat wel hetzelfde). Het is moeilijk te vinden op aarde, daarom zou ik voortdurend teleurgesteld worden.

Het klinkt nu ik het heb gehoord heel aannemelijk. Mijn eerste reactie was dan ook: zoekt niet iedereen diezelfde harmonie en liefde? Blijkbaar niet.

De laatste tijd zit ik wel steeds beter in mijn vel. nooit gedacht dat dit zo letterlijk opgenomen kon worden!

Missen jullie nooit iets? een basaal gevoel van onvoorwaardelijkheid? Zonder de eindeloze strijd tussen andere mensen, van wie is de slimste, bete, mooiste etcetc? Gewoon het zijn, het mogen zijn en het kunnen zijn...

Dit is mijn visie op het stervensproces

Het overlijden
Sterven is het afleggen van het stoffelijke lichaam, dat de mens zijn leven lang in staat stelde om hier op aarde te leven. Het leven op aarde wordt ook beschouwt als school en gene zijde als thuis.

Het tijdstip van het overlijden, ligt vast en kan niet meer veranderd worden. De kwaliteit van het leven wordt voor het reïncarneren door de ziel bepaald en kan tijdens het leven in beperkte mate aangepast worden. Bij het overlijden krijgt iedereen hulp uit de gene zijde. Dit kan een familielid en/of een vriend zijn, of zelfs meerdere zielen. Tijdens het proces staan deze zielen rond het bed van de stervende.

De zielen vanuit de astrale wereld helpen de stervende om de schok, welke de ziel bij het verlaten van het lichaam krijgt, te verzachten en steun te geven voor zij de astrale wereld binnen treden.

Door liefdevolle gedachten en toestemming te geven dat het goed is en dat hij/zij naar het licht mag gaan kunnen nabestaande de stervende helpen.
Vaak roept de stervende overleden familieleden aan. Op aarde denkt men dan, dat de stervende ijlt, wat niet het geval is. De ziel van de stervende kan namelijk met geestelijke ogen de betreffende geliefde inderdaad voor zich zien staan. De aanwezige zielen, die bij de stervende wachten, kunnen dit zelf regelen door zich sterk op de stervende te concentreren en daardoor (geestelijk) zichtbaar te worden.

Elk mens die overlijdt, komt terecht in die omgeving waarop hij op aarde was afgestemd en waarin hij dus geestelijke thuishoort. Ook als men onbewust is, zal men zich uiteindelijk, door reïncarnaties op aarde, ontwikkelen naar een hoger geestelijk niveau en dus naar een afstemming op het licht. Geen enkel mens is dus voor eeuwig verdoemd.

Bij een ongeluk wordt je ziel plotseling uit het lichaam gerukt. Het overgaan gaat dan veel te snel en de schok is dan zwaar. De overledenen, die op deze wijze in het hiernamaals aankomen, kunnen dan een tijd bewusteloos zijn. Dit hangt af van hun bewustzijnsniveau.
Een bijzondere situatie kan zich bv. voordoen in oorlogsomstandigheden, waarbij een soldaat tijdens het gevecht plotseling wordt gedood. De soldaat is dan ineens uit zijn stoffelijke lichaam gestoten en komt met een schok in het hiernamaals aan. Velen die daar aankomen, blijven doorvechten omdat ze nog niet meteen beseffen dat ze zijn overleden. Het besef komt later pas.

Dus zoals de mens voelt, zo gaat hij over. Iedere ziel heeft zijn eigen afstemming en daarom zullen ook alle overgangen verschillend zijn. Als iemand op aarde overlijdt, houden deze krachten op te bestaan, omdat het fluïdekoord bij het overlijden breekt. Alles voltrekt zich naar de innerlijke afstemming.

Het vrijkomen van ziel
De ziel verlaat het lichaam via de kruin. Dan verloopt het proces als volgt. Eerst wordt er een beeld gevormd van een hoofd, dan de romp, de knieën als laatste de voeten.
De overledene ervaart de overgang als ware hij in een tunnel.

Sommige mensen die een zeer zwaar leven of een periode van bijvoorbeeld zware mentale en/of fysieke stress achter de rug hebben verblijven vaak eerst nog in een plaats waar ze onder begeleiding van een bekwame gids tot rust kunnen komen en hun persoonlijke energie in balans kunnen brengen.
In het geval van een hoog ontwikkelde ziel, zal deze er aanzienlijk mooier en jonger uit zien, dan het stoffelijke aardse lichaam. Een oude vrouw die overgaat, kan er als ziel bijvoorbeeld ineens uitzien als een jonge vrouw van 35 jaar.


Aangekomen
Het hiernamaals is een veld van energie. Deze energie is te vormen door onze gedachten. De overtuiging van de overledene zorgt voor de astrale sfeer waarin hij terecht komt. Zoals hij dacht zo ziet het eruit. Toch zijn er maar een beperkt aantal astrale sferen (er wordt gesproken over 7 tot 14). Deze vormen de stadia die wij tijdens onze cyclus van reïncarnatie doorlopen. Wanneer men spreekt over 7 sferen dan hebben deze de kleuren van de regenboog en de chakra's. Rood is dan de eerste laag en paars de 7e.
Elke astrale sfeer heeft zijn eigen trilling en men kan alleen in deze astrale sfeer komen als men dezelfde of hogere trilling heeft.

Wanneer we aankomen in de voor ons bestemde sfeer hebben we een rustperiode. In deze periode ervaren we, met behulp van andere zielen, dat we vrij zijn van onze lichamelijke gebreken. Hier kunnen we best wel een paar maanden over doen.

Na de rustperiode komen we in de periode terecht waarin we ons leven gaan bekijken en evalueren. Je velt er dus zelf een oordeel over. Niets ontkomt aan jouw eigen oordeel. Je ervaart ook wat het resultaat van jouw gedrag was op anderen. Zo ervaar je alle emoties weer, zowel van jezelf als de emoties die de ander door jouw toedoen heeft ondergaan.
In tweede instantie ervaar je wat het resultaat was van het gedrag van anderen op jou, met de vraag of je het hen kan en wilt vergeven.
Dit bepaalt in welke sfeer je past. Je komt in die sfeer terecht die bij jouw eigen Bewustzijnsniveau past. Er wordt geschreven over 7 tot 14 niveaus te zijn.

Een warme groet

Dit herken ik wel. Het is een dubbel gevoel. Mijn bewustzijn wil graag terug, maar mijn ziel weet dat het nodig is om hier mijn lessen te leren. Het is mijn herinnering van gene zijde. de pure onvoorwaardelijke liefde waarmee we met elkaar omgaan daar. Het volledig geaccepteerd worden hoe je ook bent.

Een warme groet