na de...................

...........angst

Angst komt uit de pijn. Eerst is er een pijn ervaring en als er een ogenschijnlijke herhaling aan lijkt te komen ervaar je angst. Net een wespensteek. De eerste keer dat je gestoken wordt voel je alleen een steek en er vormt zich een klein bultje. Veel later wordt je weer eens gestoken en dan komt het lichaam met zijn anti reactie in alle heftigheid. De steekplek wordt een grote rode vlek en er ontstaat een hele grote bult, het lichaamsdeel gaat tintelen en er kunnen duizelingen optreden en nog veel meer. Dit veroorzaakte niet de wesp, maar het is de antireactie van het lichaam op de 2de steek. Het is de angst van het lichaam.

De angst van het ego is de illusie dat wij pijn zouden kunnen vermijden door deze uit de weg te gaan. Zo gaan we dat levensstukje uit de weg om ons voor pijn te beschermen. Veel angsten doen ons veel levensstukjes niet meer aangaan. Hiermee onthouden wij ons van het leven zelf. Hoe meer angst hoe minder leven.


“Na de angst is er het Zelf”

Door angst heengaan is een noodzaak om in het eigen leven/bestaan terecht te kunnen komen.

Als wij eraan denken door angst heen te moeten gaan, is het eerste wat er in ons opkomt “nee he niet weer die k*tpijn”. Het ego ervaart pijnen creëert de weerstand.
Door de angst heengaan is net zoiets als sterven. Er sterft ook iets, namelijk dat ego dat ons wijsmaakt dat lijden fout is en daarom ons alleen maar goed mogen voelen.
Eenmaal door de angst is er geen weg meer terug!!!!! er zit geen achterdeur in angst en wij kunnen onze ziel niet meer uit het oog verliezen zodra wij daar wezenlijk contact mee hebben gemaakt!!

Door de angst heengaan!!!!!!!!.

Ik ben bang, ik wil het niet voelen, f*ck ik voel het toch! Waarom wordt dit mij aangedaan. Ik ga wat leuks doen en probeer het te verdringen; weer omlaag drukken>>>100.000 gedachten !!!keiharde muziek!!..wijn!!..bij het bosmeer gaan zitten!!!ik blijf angst voelen al word ik iets rustiger. Even later is de angst weer in alle heftigheid terug.
Ik ben bang, bang voor de pijn!!!!!!!
Wat is er dan met mij?
Ik wil van de pijn in mijn buik af
De duizelingen in mijn hoofd
Mijn hopeloosheid
Mijn radeloosheid
In volle heftigheid is de pijn

Je denkt; “Ik wil hier niet meer zijn”
“Waarom is dit allemaal?”
“Waarom ben ik dan zo bang?”
“Wat heb ik in Gods naam allemaal te verliezen?”
“Waarom liet ik mij door jou zo pijn doen?”

Je denkt dat je krankzinnig wordt, maar wordt dat niet.
Je denkt dat je sterft maar sterft niet.
Je denkt dat je buik en maag ontploffen maar dat gebeurt niet.

Zo kun je een tijd blijven zitten/liggen.
Je wordt steeds rustiger en een sereen gevoel maakt zich van je meester.
Een gevoel van kracht en verbondenheid komt er over je.
Een waar contact met jezelf!!!!!!!.
In je eigen verbondenheid
Waar angst niet meer bestaat, maar plaats heeft gemaakt voor liefde en evenwicht.

En zo stierf op een dag de illusie van het ego.
En dat deed (nog een keer) pijn!!!!!!!!

Thomas