vermoeidheid

Ik heb hier een andere mening over. Ik vind dat je afrekent met het verleden door het los te laten. Als je iets accepteerd houd je het bij je. Terwijl als je het los-laat, is het geen balast mee. Mensen die altijd maar alles accepteren zijn helemaal niet zichzelf. Mensen die alles wat niet belangrijk is, loslaten zijn juist zichzelf. Vergeven komt eerder in de buurt van loslaten. Iets dat al vergeven is, is tenslotte al weg.

Ik ben het verder wel met je eens NiMS, maar als je het niet accepteerd is het helemaal niet los te laten. Dus eerst inzien dat het zo is om het daarna los te kunnen laten.
Zonder acceptatie is dit onmogelijk en blijft het een knagend gevoel in het onderbewustzijn en zich uitend in boosheid en of verontwaarding of verdriet.
loslaten is trouwens een veel ingewikkelder en complexer verhaal dan dat het woord enkel behelst en derhalve staan veel mensen die gezegd wordt iets los te laten met vraagtekens te kijken.
Loslaten kan alleen als dit ook werkelijk een gevoel van vrede en gemoedsrust brengt.

Thomas

Dat ben ik ook met je eens thomas . Zo gezegd zijn liggen beide visies in elkaars verlengde.

Om het voor de rest begrijpelijk te maken:

Gebeurd er iets->Accepteer het->Laat het los

C'est ca

Thnx, jongens. Ik ben al weer een beetje terug in mijn lichaam. Ben soms nog wel een beetje depri en krijg soms erg veel last van invloeden van anderen. Best lastig als je bijv. met je partner ergens wat zit te eten.

Last van de invloeden van anderen is in dit geval zelf te oplettend zijn in de omgeving waarin je zit. Een soort ontwikkeld waakbewustzijn dat je je aanleerde in het onveilig nest van komaf. Niet zelden gaat dit hand in hand met een zeer persoonlijke ontwikkeling en heeft grote invloed op het groeien van intuïtie.

Totdat je door hebt hoe het zit met die invloeden, fladdert het naar alle kanten en lijkt het dat er niks aan te doen is. Het besef dat een situatie veilig is kan al voldoende zijn.
Leren bij jezelf te blijven is een les

Thomas

Kan je daar misschien iets dieper op ingaan, Thomas?? B.v.D.

Carolyn hoi

Het betekent met zoveel woorden dat het in jouw (geconditioneerde en onderbewuste)systeem zit dat je continu op de omgeving moet letten of het wel veilig is om je heen.
Een bijkomstigheid is dat jij alles uit de omgeving oppakt en ook werkelijk voelt wat er speelt............
Wij mensen zijn zo dat ook al is alles veranderd in ons leven, we nog wel met de aangeleerde gedragingen blijven zitten. Dit duurt totdat wij zelf hebben begrepen, dat deze niet meer werksaam zijn - bewustwording is hierbij nodig.


geef jezelf eens antwoorden op de volgende vragen;

wat voel ik in deze ruimte/situatie?
waar voel ik het in mijn lichaam?
wat doet het met mij?
hoe zou ik dit gevoel het best kunnen verwoorden?
is het iets van mij of is het iets van de anderen?
wil ik er iets mee?
kan ik het met rust laten?

Jij bent een kind van onthechting. Weet dat je hierdoor extra tools hebt voor in dit leven hebt gekregen Carolyn. Er komt een dag dat je dankbaar zult zijn en ont-dekt (letterlijk) dat de bewogenheid uit jouw jeugd juist jouw geschenk is. Nu zul je misschien nog denken die Thomas is gestoort..............
Wist je dat de ziel zodra deze naar de aarde komt om te incarneren (samen met ons lichaam geboren wordt), zelf zijn/haar ouders uitkiest?

liefs Thomas

Hoi Thomas, ik had hiervoor al weer gereageerd op het nummerologische horoscoop topic. Dus nu de vraag waarom ik juist deze ouders gekozen heb. Ik hoor wel van je via pb. Gr.

Daar is niks geheimzinnigs. De ziel kent meerdere incarnaties. Zo zijn die er voor jou dus ook geweest. Naarmate het groeiproces van de ziel vordert, worden de lessen uitdagingen zwaarder. totdat de les geleerd is en wij vrij zijn van het ego dat ons gebonden maakt........... Je hebt dus voor deze ouders gekozen om verder los te komen van alles wat je bindt in dit leven.

De laatste tijd begin ik vaker en vaker te beseffen dat de onthechting (die men in de psychologie benoemd) niet de onthechting die ontstaan is in onze jeugd maar al lang daarvoor en dat wij dus ook ouders zochten die ons niet lieten hechten snap je. Dit plaatje past precies in de reincarnatie theorie, maar niet in onze huidige maatschappij en haar sociale opvattingen.
Als je dus bij een arts terecht zou komen omdat je zaken niet be-grijpt en veel gevoelens niet kunt delen, dan kan je een psycholoog of zelfs psychiater toegewezen krijgen die er alles aan zal willen gaan doen jou weer een het keurslijf van de maatschappij zal willen proberen te krijgen. Hij hoort immers ook bij de maatschappij.

volg je het een beetje???

Thomas

Trouwens bedankt je zet me verder op mijn zoektocht naar onthechting waarover ik op dit moment hele stukken aan het schrijven ben.
Het begint bij mij in een totaal ander daglicht te komen door een ander visie hierop.
Steeds beter leer ik zien dat al die onthechte mensen (met een traumatische achtergrond) in het voordeel zijn tegenover alle aards gehechten.....
punt is dat de onthechten zelf de fout maken ons maar te blijven verlagen tot enkel leven op aards niveau en de psychotherapeut werkt daar graag aan mee........

Thomas

Zal ik je dan nu eens eerlijk zeggen dat ik nog steeds bij de psycholoog loop??