Hallo,
Mijn achtergrond is dat ik nu in mijn fysieke lichaam zit op 37 -jarige leeftijd voor het eerst. Kort samengevat: ik ben erop 3-jarige leeftijd door zeer traumatische ervaringen echt helemaal uitweggegaan. Op 33 jarige leeftijd ben ik gaan uitzoeken wat er met mij aan de hand was en echt helemaaaaaaal naar boven toe gegaan en buiten mijn lichaam. Afijn, veel toestanden ook intense zielsblokkades.
Ik ben de afgelopen 3 jaar lang in de pleiadische ruimteschepen geweest waar ik opgeleid ben in 3 geneestechnieken (goh wel vaak het getal 3, valt mij nu op). Waar ik nu niets mee kan en wil. Zij hebben mijn lichaam genezen en ik neem er nu mijn plek in voor het eerst. Ik heb ontzettend moeten vechten om mijn lichaam terug te krijgen omdat ik het natuurlijk uit handen had gegeven. Verder moet ik ook helemaal vertrouwen krijgen dat het leven en de wereld goed is. Door vroege ervaringen is zo'n wantrouwen aanwezig geweest bij mij.
Op dit moment ben ik af en toe echt geregeld nog totaal uitgeput. Ik zit ook telkens in enorme energieshiffers. Dan weer volkomen helder met veel energie, dan ben ik weer een in elkaar gezakte aardappelen die niks anders kan doen slapen. Dan val ik weer in slaap en ontwaak ik in mijn fysieke lichaam en moet ik er aan wennen dat het weer is bijgesteld en genezen en goed reageert op de juiste biologische voeding die ik tot mij neem. Ik moet helemaal fysiek op krachten komen. regelmatig eten en wel 3 liter water drinken op een dag anders dan loop ik echt als een halve zool rond te zwalken. Ik snap niet goed wat ik hier boven heb meegemaakt. erg veel in ieder geval op heel veel energieniveaa's en entiteiten. Ik kan niet zeggen dat het altijd heel erg leuk was en ik ben er nooit naar op zoek geweest. Maar ik moest zelf wel helemaal ver weg gaan om mijn ziel te kunnen genezen.
Ik maak voor het eerst contact met mijn handen en voeten en schrik mijzelf geregeld nog helemaal wild van mijn eigen stem. Het is net alsof ik voor het eerst helemaal wakker wordt hier op aarde waar ik zo veel dingen te leren heb en ook te regelen en later mogelijk te onderwijzen.
Ik ben er mee bezig om uit mijn hoofd weg te komen en in mijn gevoelsbasis te gaan zitten. Mijn zielsenergie-en integreren nog altijd heel erg.
Waar ik mee zit telkens is het volgende. Ik ben nog niet gewend aan mijn lichaam. Ik slaap wel goed, hele rare droomloze slapen waarbij ik integreer in mijn lichaam. Ik heb telkens plaatjes in mijn hoofd van bijvoorbeeld mensen die ik ken en de energetische verbindingen en hologrammen die op mij af komen. Twee jaar geleden had ik dat nog veel sterker, maar nu minder gelukkig. Ik was zo moe en in de war van alles dat ik te verwerken had om naar de aarde toe te komen.
Maar goed, ik heb mijn lichaam terug en wil leven. Wat ik alleen merk is telkens dat ik nog veel te veel zie en voel op multi-dimensionale niveau's. Energielichamen die integreren bij mensen, de kristallen matrix. Juwelen. Het is gewoon niet leuk meer ! Ik vind het echt allemaal helemaal niets meer. Het is mijn wereld daar waar ik vandaan kom en daar waar ik ben geweest, maar hallo dan !!! Wat moet je met dit gedoe ?
Naarmate ik meer aard vind ik het allemaal helemaal NIETS meer omdat ikzelf nu op aards niveau nu ik in mijn lijf ben pas voel hoe moe en uitgeput ik nog ben. En het aardse leven moet toch ook leuk en de moeite waard zijn ? Ik wil bijvoorbeeld kunnen fietsen zonder pijn in mijn lichaam, ik wil eens een leuk tv-programma kijken, ik wil ook wel eens normaal kunnen leren leven nu mijn lichaam geen pijn meer heeft. En leuke kleding dragen en op vakantie gaan. De aardse behoeftes komen steeds meer te voorschijn naarmate ik beter aard.
Heeft iemand advies hoe ik het beste nu om kan gaan met aarden, mijzelf verder kan ontwikkelen. Het is alsof ik hier met een blanco kaartje in een keer aangekomen ben op aarde met allemaal nog na-resonanties van mijn verleden die uit mijn lijf weg resoneren.
En zijn er meer mensen aanwezig hier op het forum die op deze manier op aarde binnenkomen? Ik kom echt van boven om het zo maar te zeggen. Ik heb tot nu toe ook nog niemand ontmoet die van zo hoog komt (zonder op te willen scheppen) en terug komt. Nou, ik raad het echt niemand aan. je kunt beter als kind geboren worden. In plaats van in een 37-jarig volwassen lichaam te incarneren.
Ik vind het een raar proces. Ik zit echt op mijn toeterd hier voor mij uit te kijken met het idee van: what the hell happened with me during all my life ? I wasn't there. En ook het feit dat ik gezondheid helemaal heb opgegeven. Ik zit ook met angst van: god , de helft van mijn leven is aan mij voorbij getrokken en ik heb er echt niks van kunnen maken. Ik ben altijd tussen hemel en aarde in blijven hangen.
Ondertussen werk ik met affirmaties als: mijn lichaam is gezond, ik ben veilig en leid ik op dit moment nog een teruggetrokken leven omdat ik (nog) niet naar buiten toe wil treden met mijn kennis. Ik kan er allemaal nog geen touw aan vast knopen.
Verder werkt mijn oude realiteit niet meer. Ik ben secretaresse en dit heb ik altijd op de automatische piloot gedaan (onvoorstelbaar). maar iedere keer nu ik gewoon terug ben klap ik tegen de stukken aan van: het oude werkt niet meer. Maar het nieuwe ken ik ook nog niet.
Verder zit ik in een totale leegte. Ik ben niet meer boven maar nu hier. Ik probeer uit mijn hoofd los te laten wat ik hier boven heb meegemaakt en de kennis die ik heb meegenomen omdat ik het niet wil. Maar dat lukt mij nog niet helemaal goed. Af en toe snap ik ook nog geen bal van het leven en dat ik dus hier blijf op aarde.
Dat is mijn verhaal. Wie heeft er goede idee-en / adviezen ?
Kimm