Gemengde gevoelens

nou das ook lekker, gaat ene goed komt er alweer het andere bij. maak je niet te druk en probeer er boven te blijven staan. zulke mensen komen vaak zichzelf wel tegen.

sterkte en succes.

Nou, gisteren zijn mijn partner en ik toch weer bij ma geweest en we hebben een roosje meegenomen. Ze vond het juist wel fijn dat ik er even was, zolang we maar geen ruzie maaktten. Zat die andere t*p*lt**f er dus ook weer, maar mijn partner en ik hebben zoiets van zolang ze geen bier meesmokkeld vinden wij het best. Ma is dus echt helemaal bij en heeft alleen nog zuurstof in haar neus en inhallatiepufjes. Ze is ook alleen nog maar ontzettend moe en de kleinste inspanning is haar al teveel. Maar er valt weer goed mee te praten en ze is ook haar humor niet kwijtgeraakt. Ook zijn haar polsen weer losgemaakt, omdat ze de slangetjes in haar neus nu gewoon laat zitten. Ze eet weer vast voedsel en drinkt veel ijswater, omdat ze nog last heeft van haar keel vanwege de slang van de beademing die er een week in heeft gezeten. Ook is ze haar hele orientatie gevoel kwijt, want ze beseft zelf niet hoelang ze al in het ziekenhuis is. Wel heeft ze drie dagen geleden meegekregen dat ik haar zei dat mijn partner en ik al in ondertrouw zijn. Ze wist ook dat het dinsdag was geweest, maar niet dat het een week eerder was dan dat ze zelf dacht. Ik heb haar ook gevraagd of ze had begrepen dat ik in die laatste paar dagen een cd van de cranberrie`s bij haar op had gezet. Dat had ze niet door gehad. Ik had haar ook gezegd dat het vooral om het laatste nummer ging: No need to argue!!!! Ik zei ook tegen haar dat het soms eerst bijna te laat moet zijn, voordat je beseft hoeveel je van iemand houdt. Ik heb haar verteld dat ik blij was dat ze nu al een heel stuk beter is en dat ik van haar hou.

Mensen, mijn moeder was bijna dood geweest. Het scheelde echt maar een haartje, of ze was er niet langer geweest. Ik heb zo`n spijt van alles wat ik haar heb aangedaan en hoevaak ik ruzie met haar heb gemaakt over dingen uit het verleden. IK HOU VAN HAAR!!!!! Maar dan moet het dus eerst bijna te laat zijn, voor ik dat besef.
Wat heeft het voor zin om bij het verleden stil te blijven staan en constant ruzie te maken over dingen die niet meer zullen veranderen, omdat dat geweest is?? Ik ben zelf degene die altijd tegen haar stiefkinderen zegt dat ze beter wat vaker tegen elkaar kunnen zeggen dat ze van elkaar houden en elkaar eens een gemeende knuffel kunnen geven, want voor je het weet slaat het noodlot toe en is het te laat. Het enige wat over blijft zijn de schuldgevoelens en gevoelens van spijt. En het stomme vind ik dat ik dit wel altijd roep tegen mijn stiefkinderen, maar dat ik dit dan vergeet wanneer ik weer eens ruzie heb met mijn moeder. Ik ben veel te hard geweest voor haar. Ik ben ook van plan om terug te komen op haar voorstel om elkaar te leren kennen. Want we hebben/hadden allebei het gevoel dat we elkaar niet kennen/kenden. En ik hoop haar echt te leren kennen en haar ook de kans te geven om mij te leren kennen. Ik besef het zelf nu pas dat ze er bijna niet langer geweest zou zijn. Het had ook geen week langer moeten duren, want dan hadden mijn zusje en ik de stekkers eruit laten halen. Dat was wat mijn zusje en ik al besloten hadden. Stel je voor dat ik bij mijn eerdere punt was gebleven en de stekkers eruit had laten halen. Dan was ik een moordenaar geweest. En ik ben blij dat ik het niet gedaan heb. Verder sta ik nu op het punt om bijna in te storten, want ik heb zo`n beetje al mijn energie hier in gestoken, en dan te bedenken dat ik morgen ook nog eens daar boven op een begrafenis heb. Het word mij ook te veel. En het slaat mij letterlijk en figuurlijk op mijn schouders. Alle stress en spanningen zitten daar nu, wat inhoudt dat al mijn spieren in mijn nek en schouders helemaal vast zitten. Maar ja, ik zie het allemaal wel weer. Kortom: Wederom heb ik weer gemengde gevoelens!!

Groet,

Charlie

Niets`, absoluut niets. Het levert je niks op, je wint er niks mee en je verandert er inderdaad niets mee. Het verleden is voor nagenoeg iedereen voltooid verleden tijd.

Jij hebt nu aan den lijve ondervonden hoe het uit kan pakken als mensen in hun koppigheid van hun eigen overtuiging dat men gelijk heeft, dat ook willen halen. Want daar gaat het nagenoeg altijd om. Het is vele malen handiger om, als de discussie hoog oploopt, de ander gewoon gelijk te geven, al weet je dat die het niet heeft. Voor jezelf is weten dat je gelijk hebt immers genoeg, of niet?

Wat je moeder betreft nog het volgende. Heb niet de illusie dat de problemen voorbij zijn als ze uit het ziekenhuis is, integendeel. Ze heeft eerder een zelfmoordpoging gedaan zeg je, en dat is nooit voor de lol. In haar woekert een emotionele vulkaan die ieder moment weer kan uitbarsten. Het is essentieel dat er naar haar geluisterd wordt en met haar gesproken op een open, eerlijke en vooral ook kwetsbare manier.
Mensen die zelfmoordpogingen doen hebben geen echt kontakt met anderen. Die voelen zich alleen, genegeerd, onvolwaardig en tot last van iedereen. Zij leven met de gedachte dat iedereen beter af is als zij er niet meer zijn.

Praten, praten, praten en praten.
En bedenk: 'Als gij wilt dat andere mensen open tegen u zijn, begin dan met open tegen anderen te zijn.'

Praat met je hart. Wees authentiek, wees eerlijk.
Mensen voelen aan of de ander eerlijk is en dan pas heeft men toegang tot het hart van de ander.

Ik wens je sterkte met alles.

Hier ben ik het niet mee eens. Het zal in de meeste gevallen wel zo zijn. Maar toch denk ik dat er mensen zijn die om bepaalde redenen zelfmoord willen plegen, maar dit niet doen omdat ze niet willen dat het kei druk is op hun begravenis (oftwel: ze willen niet dat hun vrienden er verdrietig etc om zijn).

Ik ben het wel met IkBen eens. Mensen die erover denken "ook ik" denken dat mensen hun niet begrijpen, dat ze alleen staan en eenzaam zijn. En idd praten, praten en nogeens praten zou veel op kunnen lossen. Maak geen verwijten maar luister naar elkaar. En ja je beseft pas wat je mist als je het kwijt ben en ik spreek uit ervaring "toch"

Liefs Dieneke

Ik spreek ook uit ervaring

Maar dat zal wel bij iedereen anders zijn

Owjah, zullen we hier geen discussie over houden (ookal ben ik zelf begonnen), want dit topic gaat over charlie

Waardoor je weer eens beseft dat je echt leeft!

Veel sterkte en lees de wijze woorden van IkBen goed door. Ik ben het er volmondig mee eens.

Julien

he charlie,

wat zijn dat het weer zoveel beter gaat met je moeder.
nu kunnen jullie aan jullie relatie gaan werken en misschien geeft je dat wel veel inzicht in jezelf en in haar.
ik hoop dat je na de begrafenis die je hebt. weer wat kunt ontspannen.zodat je schouders en nek ook weer wat beter gaan.

veel sterkte nog met alles wat de komende tijd komen gaat.

liefs maureen.

Dan ben je het in grote lijnen wel met me eens, maar dat terzijde. We kunnen slechts hopen dat mensen die doen zoals jij zegt, hun hart durven openen voor anderen en gaan praten. En natuurlijk, het leven kì¡n afschuwelijk zijn en ondraaglijk. Maar dat is vooral zo als men het gevoel heeft helemaal alleen te staan. Door verdriet (ellende) te delen wordt de last al lichter.

Probleem is vaak dat mensen anderen met hun ellende niet lastig willen vallen en dus zwijgen. En toegegeven, de maatschappij heeft het sociale van 'vroeger' lang achter zich gelaten, helaas.

Maar goed, ook dat komt terug. Er zijn andere tijden op komst.

Hallo, ik ben er weer.
Op dit moment gaat mijn moeder vanmiddag naar huis. Met het kloteplan om bij thuis komst met die nepvriendin van haar allebei een biertje te drinken. Zogenaamd om te vieren dat ze weer thuis is. Nu is mijn partner zo slim geweest om met haar een weddenschap te sluiten. Als mijn moeder meer gaat drinken dan dat ene biertje krijgen wij van haar 250 euro. Zo niet, dan hoeft dat niet!!! Met andere woorden, mijn partner en ik kunnen deze weddenschap NIET verliezen. Want als mijn moeder meer gaat drinken, hebben wij 250 euro gewonnen. Als mijn moeder zo sterk is als ze zelf zegt en het bij een biertje kan houden, hebben wij ook gewonnen, want daar gaat het ons om. Dat ze eindelijk ervan afblijft. Maar ja, mijn moeder zei dat ze met dat wijf de afspraak had dattie bier mee zou nemen, wanneer zij in het ziekenhuis lag en dus komt mijn moeder voor haar op!!! We hebben mijn moeder zaterdag een foto onder der neus geduwd, die wij hebben genomen toen ze helemaal buiten westen was. We hebben haar ook gezegd dat ze er weer zo bij zou komen te liggen als ze niet van de drank afblijft. Om dan nog maar te zwijgen over dat ze voor haar longen in het ziekenhuis lag en voor een paar dagen geleden in het ziekenhuis al weer is begonnen met roken. Want volgens haar zeggen kan ze niet allebei tegelijk stoppen. Terwijl dit haar grootste kans was die ze nu al verpest heeft door al weer te zijn begonnen met roken. Ik snap haar niet. Ik heb haar ook gevraagd of het niet zo is dat ze toch z.s.m. de pijp uit wil, maar ja. Dat was het niet, maar bij mij heeft ze de schijn tegen. Maar goed, mijn partner en ik halen haar straks op en ik ga met haar mee naar haar huis en ik zie wel hoeveel ze weer gaat zuipen. Ik heb ook tegen mijn partner gezegd dat als ze naar de tweede wil grijpen dat ik die dan afpak en in de gootsteen zal leeggooien. En als ik merk dat er meer bier daar in huis is dan die twee, dan flikker ik alles over het balkon!!! En dan is het gebeurd. Dan hebben ze echt een groot probleem met mij!!!!

in Licht en Liefde,

Charlie

Charlie,

Ik begrijp en snap je maar voel aandrang om je een par dingen voor te houden.

Niemand, behalve God zelf, is in staat mensen tegen hun wil in van een verslaving af te helpen. Ze moet dat zelf willen anders heeft niets zin.

Bovendien heeft ze het recht haar eigen leven te leiden zoals jij dat doet, haar eigen keuzes te maken zoals jij dat doet. Jij hebt, hoewel ik dat begrijp, niet het recht voor haar die keuzes te maken. En ja, en ik weet dat het afschuwelijk klinkt, zij heeft zélfs het recht zichzelf de dood in te jagen.

Wordt niet boos, maak geen ruzie. Geef liefde, laat merken hoeveel pijn en verdriet ze bij jou veroorzaakt door te doen zoals ze doet. Laat je tranen gaan als je bij haar bent. Laat haar merken wat ze voor jou betekent en dat je haar de moeite waard vindt. Dì¡t zijn jouw wapens, geweld heeft geen zin want dan drijf je haar alleen maar verder van je af. Mogelijk is dat zelfs een bevestiging, voor haar, van haar overbodigheid hier.

IkBen, ik snap best wat je bedoelt, maar hoe blijft een verslaafde van de drank af als anderen het letterlijk voor haar neus zetten? Als anderen telkens zorgen dat er alcohol in huis is? Begrijp mij niet verkeerd, maar mijn moeder wilt er zelf van af. Want ze loopt ook al bij maliebaan en ze staat al op een wachtlijst voor een D-Tox. Dit is nu haar kans om er van af te blijven en als anderen het meenemen, dan kan het haast niet anders dan dat ze haar haten, of kapot willen maken. Anders zet je een verslaafde geen drank voor der neus!!!

Dat is ook een walgelijke, uiterst respectloze en kortzichtige manier van doen. Overleg met je moeder wat zij ervan vindt als jij ervoor zorgt dat die ander dat niet meer doet.

Die anderen zijn er vaker dan ik. Mijn moeder durft dan keihard tegen mij te zeggen dat het niet meer gebeurd. Ik zal dan gelijk mijn moeder ook laten zien hoe hard ik daar in KAN zijn. Aan haar de keuze of ik hard zal zijn of niet. Het is niet nodig, vind ik. Maar ik zie wel wat ze doet en daaruit kan ik opmerken dat zij het dus onbewust wel nodig vind!!!

Zoek naar de onderliggende motieven om de verslaving in stand te houden. Men doet dat omdat men er 'voordeel' van heeft en het alternatief minder aantrekkelijk is. Ware dat andersom dan vindt men de kracht om ervan los te komen.

IkBen ik vindt dit hele wijze en krachtige woorden en hoop dat het zeker gaat helpen. Hielp het maar bij iedereen en je snapt wie ik bedoel, :p :p

Veel kracht en liefde Charlie denk veel aan je.

Liefs Dieneke

YES, HET GAAT LUKKEN!!!
Ik vertelde toch over die weddenschap? Nou, ze nam gisteren een paar slokjes bier en wat denk je? Het smaakte voor geen meter!!! Ze vond het niet lekker!!! Ze heeft zo haar biertje doorgegeven aan die nepvriendin met wie ze die zou drinken!!! Er waren er ook zoals afgesproken maar 2 gehaald en sterker nog: Vanwege die weddenschap heeft mijn moeder zelf een contract opgesteld waarin die weddenschap staat. Met andere woorden: Het is nu echt heel serieus geworden. Mijn partner, zijzelf en ik hebben het contract alledrie ondertekend, dus er kan weinig verkeerd gaan. Dus ik heb er weer wat hoop in!!!

in Licht en Liefde,

Charlie

p.s: IkBen, jij had het toch over God? Ik geloof dat iedereen God is (in zijn/haar eigen lichaam) en dat er dus niet 1 God is!!!

Jouw geloof is van jou Charlie en als jou dat houvast geeft moet jij je daaraan vasthouden. Geef niet op waarvan je bent overtuigd en wat bij je past totdat je een nieuwe overtuiging hebt. Je hart wijst je wat dat betreft altijd de weg.

Ik hoop mét jou dat wat nu met je moeder is gebeurd, met dat bier, dat dat een daadwerkelijke stap in de goede richting is. Ik gun het je en bovenal gun ik het haar. Maar onthoudt ook al het andere wat ik heb gezegd en blijf praten, praten, praten en beter nog, blijf luisteren, luisteren en nog eens luisteren.

Heel goed Charlie! Ben blij dat je moeder inziet dat ze moet veranderen. Wat betreft God ben ik het helemaal met je eens. Als je de spirituele bronnen erop na-slaat, zeggen ze ook veelal hetxelfde hierover.

Nochtans NiMs .. De kwantiteit van berichtgeving is geen garantie voor de juistheid van de inhoud. Iets is niet waar omdat veel mensen dat roepen of vinden.