foto lezen

Lieve Sylli

Bedankt ik hoop dat ik er inderdaad wat aan heb want ik heb inderdaad het gevoel maar niet verder te komen misschien wil ik teveel of durf ik het niet los te laten ik weet het ook niet meer maar alsnog bedankt ook voor de andere want jullie geven me toch steun en inderdaad ik probeer een antwoord te vinden voor mijn leven die maar niet wil lopen voor mijn gevoel

Dikke Kus Dieneke

Weet je sylli
Als je elke avond bang bent omdat er bakstenen door je raam vliegen en je ook bang bent dat het na die bakstenen brandbommen worden en je moet elke avond met 4 kinderen vluchten naar zolder en je ligt daar met z'n allen op een tweepersoons bed terwijl je vriend (de vader van de kinderen) op de trap zit met een ijzere staaf om zijn gezin te beschermen. En dat Terwijl ik hoogzwanger ben.
Ik ben 25 december bevallen en heb geen leuke kraamtijd gehad. Ze deden heel lullig tegen mij en zeiden dat mijn kinderen bang waren van water en ze niet in bad gingen (omdat ze het niet leuk vonden door vreemde mensen in bad gedaan te worden) Ook vlogen er ijsballen tegen de ramen terwijl de kraamhulp aanwezig was zij kon getuigen dat we helemaal niks deden. Ook beweerde zij dat ik geen eten in huis had terwijl ik foto's heb van die periode dat ze warm eten zaten te eten. 14 dagen later stond er ineens politie mensen voor de deur en kwamen ze de kinderen halen omdat wij ze zouden mishandelen, verwaarlozen en volgens hun waren ze ondervoed en als je foto kan lezen weet je dat ik zo niet ben ik hou meer van mijn kinderen dan wie ook. Maar afijn mijn zoontje was net 14 dagen oud zat nog aan de borst en werd zo uit mijn handen gerukt ik zei hij zit nog aan de borst en de gezinsvoogd zei lachend dan gaat hij maar over op de fles. Toen mijn kinderen in het busje geladen werden en ik met mijn één na jonste zoon op schoot in het busje stapte zat het meisje aan de overkant van ons te lachen (en dat allemaal door één gezin want als je niet achter hun stond kon je hem ook tegen je krijgen en iedereen keek er wel voor uit) Sì¡vonds werd ik opgebeld door een andere buurtbewoner met de woorden *nu je kinderen toch weg zijn kan ik er wel één komen maken*. Ik heb aangifte gedaan van bedreiging verkracht te worden maarja weer eens geen bewijs. Het onderzoek dat de raad van kinderbeschermijng deed zou maar 3 maanden duren maar omdat wij bang waren voor nog meer terreur besloten wij (mijn vriend en ik) om de kinderen pas naar huis te laten komen wanneer wij een ander huis in een andere woonplaats hadden puur uit belang voor de kinderen dat doe je als je om ze geeft. Al met al heeft het nog 7 maanden geduurd want ze wilden de urgentie niet geven. Ik kreeg mijn zoon van toen 14 dagen oud terug met 7 maanden hij kende geen box slapen deed hij in de bak van de kinderwagen hij had in ieder geval een flinke achterstand. Nou ik herkende hem aan zijn moedervlek maar voor mij was hij een vreemde behalve dan de andere kinderen want daar had ik wel een band mee op kunnen bouwen. (Misschien bedoeld Thomas daarom dat hij bij Raymondo verdriet zag) ik heb namelijk nooit kunnen verwerken dat ik geen band met hem heb op kunnen bouwen het was zelfs zo erg dat ik aan hem een hekel had niet aan hem persoonlijk maar aan de situatie ik kon het niet verkroppen dat ik geen band heb op kunnen bouwen met hem en dat voelde hij want als hij huilde dan had ik zoiets ja jank maar en dan haatte ik mijzelf weer omdat ik wist dat HIJ er niks aan kon doen. Toch hou ik van hem net zoveel als van de rest maar het gevoel naar hem is heel anders die binding is er niet al heb ik geen hekel meer aan hem *echt niet*. Op de poort van de buurman stond geschreven "Esmee is een hoer, "Esmee moet dood" belachelijk gewoon ik heb het nog laten lezen aan de wijkagent maar die was zelf bang van die buurtbewoner want als hij door onze straat moest stonden er op alle hoeken politie zo bang was hij van hem. Steeds deden we aangifte maar er was geen bewijs. En laten we nu niet het enigste gezin zijn die hij terroriseerde nee een marrokaans gezin 2 deuren bij ons vandaan hun dochter was een vriendin van mijn dochter werden ook door hun geterroriseerd. Bij hun vlogen stoeptegels naar binnen bij ons waren het nog stenen bij hun echte stoeptegels. Laten die nu wonen aan de zijkant van onze straat. Maar ik kan je verzekeren dat dit alles heel veel pijn heeft gedaan bij ons en dat ik dit zomaar niet kan vergeten terwijl ik dat heel graag wil. Maar ik zal dit bespreekbaar maken bij jeugdzorg want die kunnen je verder helpen bedankt voor je luisterende oor want dit opschrijven kost me heel veel moeite en heb net echt wel een traantje weggepinkt.

Dikke kus Dieneke

Lieve Dieneke

Ik vind het allemaal heel erg wat je mee moet maken. Ik ben zelf gezegend met een rustig leventje zonder al te veel narigheid. Daar ben ik heel blij om en gun het jou ook om zo'n leven te krijgen. Ik kan wel zeggen dat ik medelijden met je heb om allles wat er met jou en je kinderen gebeurd, maar daar heb jij ook niets aan. Dat is denk ik ook niet wat je moet zoeken. Probeer ondanks alles toch overal de positieve kant van te zien en houd in je achterhoofd dat jij zelf altijd de keus hebt om positief of negatief op iets te reageren. En onthoud daarbij dat alles terug komt wat je uitzend. Dus als je positief uitzend krijg je ook positief terug. Zend je negatief uit dan krijg je negatief terug.

Alle begin is moeilijk maar je moet ergens beginnen. Ik denk dat je nu de kans hebt gekregen hier mee te beginnen. Verwacht in het begin niet te veel want alle negatieve energie uit het verleden moet eerst nog verwerkt worden.
Geef de positieve energie de kans zich te ontwikkelen. Het komt je uiteindelijk ten goede.

Hallo sylli Bedankt voor je reactie

Ik doe mijn best en ik wil ook maar net wat je zegd en dat probeer ik ook te zeggen tegen iedereen vergeven kun je wel maar vergeten nooit want je zal toch moeten leren om het een plekje te geven. Ik wil er niet meer bij stilstaan er zijn gelukkig maar weinig momenten dat ik er aan denk maar als ik mijn kinderen zie weet ik dat ze er allemaal een stukje van mee hebben gekregen en dat is moeilijk te verteren want jeugdzorg wijst wel naar mij en niet naar het geen we hebben meegemaakt mijn moeder zei laatst wat is Wesléy in zijn voordeel veranderd tegen de gezinsbegeleidster ik zeg kijk hoor je het eens van een ander dat toen ze ze de eerste keer meenamen en de terreur mijn kinderen zo getraumatiseerd zijn dat ze er schade door hebben en niet door dat ik geen structuur heb want dat is onzin van geen structuur krijg je geen trauma's dat bestaat niet en wat ik al zo vaak zeg wie beweerd dat ik geen tructuur heb.

Heel veel liefs Dieneke

Weet je wat ik zo graag zou willen weten.
Waarom en Wanneer die vraag zou ik zo graag beantwoord willen hebben.

Hoe bedoel je "waarom en wanneer"?

Edit: Waarom heb je je naam veranderd in Acheliah?

Met waarom bedoel ik waarom ik dit allemaal meemaak
Met wanneer bedoel ik wanneer komt er eindelijk rust en mijn naam leek me zo leuker of ben je her er niet mee eens

weet je 24 uur wachten op antwoord of je iets van je kinderen hoort of er voorderingen zijn enzo is gewoon slopend elke minuut dat ik leef leef ik voor hun ik zoek bevesting. En iemand die deze gave heeft zal het antwoord wel gedeeltelijk weten daaom zoek ik op deze site naar een antwoord misschien is het een wanhopige poging weet ik niet. Dat zal de toekomst wel uit wijzen

Misschien is mijn antwoord niet wat je wil horen, maar het enige antwoord dat ik je kan geven is: zoek het antwoord in jezelf. Dit is niet makkelijk als je nog ver verwijderd bent van je ware innerlijke zelf.
Maar wees altijd eerlijk naar jezelf toe en naar anderen. Hoe moeilijk dit ook is. Vergeet niet dat de intentie van iets dat je doet vele malen belangrijker is dan de uitvoering ervan. Heb geduld als je eenmaal de goede weg hebt gevonden gaat het bijna vanzelf en vind de positieve energie die je uitzend zijn weg terug bij jou.

Dit is wat ik vond over Acheliah:

Acheliah Causes Passion/Lust in Others for You

Hoi Dieneke,

Wat sylli zegt is helemaal waar. Je moet de antwoorden zoeken in jezelf. JIJ bent degene die de problemen moet oplossen. Jij bent degene die er ook last van heeft. Het klinkt heel makkelijk: Ik zoek wel even op het forum naar iemand die mijn probleem wel even oplost. Helaas kom je dan van een koude kermis thuis. Als je niet wilt veranderen, niet wilt luisteren, en ook niet wilt leren dan zal er nooit iets aan je situatie veranderen.

Vergeet niet, dat het verleden, hoe vervelend, zwaar etc. het ook was, dit blijft het verleden. Wanneer jij blijft ronddraaien in alles wat er in het verleden is gebeurd, kan je het ook niet loslaten. Kijk naar het NU. Wat kan je aan jezelf veranderen? Hoe kan je je eigen problemen oplossen. Wat ga JIJ er nu eens aan doen?

Je hulpvraag is overduidelijk, maar waarom help je jezelf niet gewoon? Kijk eens naar de oorzaak van je problemen, en zoek uit wat jij erzelf nu aan kan doen. Het is heel makkelijk om te zeggen dat iemand anders de oorzaak is, maar daarmee maak je jezelf helemaal machteloos. Als jij het probleem niet naar jezelf toe haalt, kun je het ook niet loslaten, en oplossen. Doe je dit met de meeste problemen, dan zal je in een grote "ik ben zielig" cirkel terecht komen.

Ik hoop dat je de mogelijkheid hebt om afstand van je problemen te nemen. Wij zijn hier om je te helpen, maar wij zijn hier niet om je problemen op te lossen! Dat moet je echt zelf doen.

Dat weet ik en ik ben beslist niet zielig verre van dat en ik blijf echt niet in het verleden hangen maar als iets ver weg is en je wilt zo graag dan duurt elke seconde en elke minuut eeuwen en dat maakt het zo frusterend en soms wil je heel graag maar weet je gewoon niet hoe. Weet je er gaat hiet iets niet goed en straks is het laatste wat ik heb de deur uit en dan heb ik niks meer om me heen. Ik blijf knokken en ik weiger op te geven maar als iets je steeds onderuit haalt dan kan het weleens zo zijn dat je het even niet meer weet. En misschien is een begrijpend en luisterend oor wel het beste medicijn.

Van onze kant, of van jouw kant?

Bedoel je begrijpend en luisterend oor Misschien van allebei de kanten. En met dat onderuit halen bedoel ik dat ik steeds ruzie heb met mijn vriend ivm het feit dat de enigste en oudste dochter ook wegmoet. En als je steeds ruzie heb kun je ook niet meer helder nadenken. maar we blijven er voor gaan ik blijf vechten en ik ben echt niet zielig want die terreur heb ik al losgelaten en dat zou mijn vriend ook moeten doen zou het leven een leven een stuk makkelijker maken ook voor onze relatie.

Maar afijn bedankt voor jullie antwoord, steun en luisterd oor en vooral goede raad.

Thomas

Je vroeg een tijdje geleden of ik goed contact had met een maatschappelijk werkster ik heb je verhaal en ook van de andere laten lezen en ze gaan kijken of ze me kunnen helpen of dat ik bij een andere instantie moet zijn het balletje is gaan rollen. Maatschappelijk werk gaat in ieder geval naar de financieén kijken en naar een gezinshulp terondersteuning Bedankt voor jullie steun. En wat de gezinsvoogd betreft we comminuceren nu via email dan kan ik niet boos worden en het praat makkelijker en hihihi als ze wat beloofd kan ze niks meer ontkennen want ik heb het zwart op wit slim hé

=XXX= Dieneke

Dat telt dan ook wel voor jou beloften Dieneke!
Maar goed dat je een stap in de goede richting gezet hebt.

Dank je De eerste stap heb ik al genomen ik woon nu weer alleen.

Groetjes Dieneke

Goedzo Dieneke, het klinkt als een nieuw begin! Ik ben blij dat je hulp hebt!

zo dat is een grote stap vooruit. goed zo. de eerste stappen zijn gezet, nu op naar de rest. succes.