Ik ben denk ik een beetje mezelf kwijt. Wie helpt mij hieruit??

Aangepast.

Thnx
Maar nu??

Vind het al hartstikke goed dat je er actief mee bezig bent. Maar je moet ook niet te snel willen he. Haastige spoed is zelden goed! En wat vond je verloofde van het mailtje?

Heb hem net nog een mailtje gestuurd en nogmaals gevraagd of hij met mij wil trouwen. Zijn antwoord: Ja.

he dat is mooi. en positief. ondanks dat je zo aan jezelf twijfeld en aan jullie relatie, wil hij wel met je verder. super toch. lijkt me een goede steun in de rug.

ja, vind ik ook, maar nu ben ik gisteren ontslagen en dat is ook niet echt bevorderend. dus, ja.

Hoi Carolyn,
Dat je ontslagen bent (wat natuurlijk best klote is), hoef je niet eens als falen te zien; je hebt de kans gekregen werk te maken van jezelf.
Pak je problemen bij de BRON aan. Uit je berichten maak ik op dat je graag de GEVOLGEN wilt oplossen, maar de OORZAAK ligt binnen in jezelf. Dat vreet enorm veel energie en maakt je moe. Je kracht moet zoveel omwegen nemen om naar buiten te komen..
Je vriend hoef je in ieder geval niet aan te twijfelen, zo te horen is ie harstikke gek op je en staat ie achter je (lees:naast je).
Je ziet zelf in dat het tijd wordt te veranderen, grijp deze kans met twee handen!
Het zal tijd, liefde en geduld kosten te leren leven met je littekens, maar de eerste grondige stappen kan je NU maken.

Transformeer je negatieve patronen en gedachten, zet ze bijvoorbeeld op papier, puntsgewijs met wat ruimte ertussen. Leest ze door zonder te oordelen en leg ze even weg. De volgende dag zet je eronder wat de oplossing ervoor is, het positieve.
Maak er iets moois van met rode en groene inkt ofzo, en blijf realistisch. Betrek het ook alleen op jezelf.
Ga er niet in krabbelen of corrigeren, maar maak een nieuwe als je er iets in wilt wijzigen, bewaar de oude.
Probeer ze stuk voor stuk af te werken en laat het volledig in je bewustzijn doordringen wat je kan doen om de 'rode' te verbeteren/genezen. Kom dan tot actie, merk op wanneer je een 'rode' gedachte heb en zet m gelijk om naar de 'groene'.

Als je een soort werkboek van jezelf bijhoudt, kan je goed overzien wat je doet en hebt gedaan om je rugzak op te schonen. Lijkt een beetje oubollig, maar achteraf kan je jezelf (en eventuele helpers) er een schouderklopje om geven, want je ziet de 'verhaallijn' beter.

Observeer je gedachten en koppel ze los van jezelf, ze produceren negatieve energie die je uit balans halen.
Bij mij helpt het om (desnoods hardop) 'UIT' te zeggen als er shit door mn hoofd gaat.
Plak er dan een positieve gedachte voor in de plaats. En ja, je mag af en toe best wel lachen om jezelf, want het blijft een beetje maf om te doen. Maar uiteindelijk helpt het. En: zo binnen zo buiten, alle overwinningen straal je uit en hebben invloed op je omgeving.

!!! Tip: kijk de film-documentaire 'What the Bleep do we know?'
Zeer aan te raden, voor iedereen trouwens. Gaat over de samenloop van quantumfysica, gedachten en 'realiteit'.
Ga je nog een stukje bewuster kijken naar jezelf en je omgeving.

Liefde en licht,
Rinke.

PS: Mijn ex-vriend had het uitgemaakt omdat ik te afhankelijk was, niet aan mezelf 'werkte' en niet op eigen benen kon staan, zowel emotioneel als financieel. Dit was ook een daad van liefde (loslaten), het deed ons beiden pijn, maar achteraf zie ik dat het wel een goed besluit was, want ik kom nu echt meZELF tegen.
Nogmaals; een ander kan je problemen niet oplossen, maar je hierin slechts steunen en adviseren.

Mooi gezegd Rinke.

Hoe rot het ook is om ontslagen te worden op je werk, zie het als iets positiefs. Je bent klaar voor een volgende stap, en die zal je aangeboden worden via je volgende werkgever. Ik weet waar ik over praat, want ik heb het zelf meegemaakt. Diverse banen gehad waar ik dacht erg goed te zitten, maar om een of andere reden toch weg moest. Achteraf erg blij om, want de baan die ik nu al 3 jaar heb, is vele malen beter dan dat. Ik weet nu al dat mijn baan een keer gaat ophouden ivm reorganisatie (hey, ik zou er maar 3 maanden werken) maar ik zie dat als een teken dat ik dan mijn volgende stap mag zetten.

Ja, mijn verloofde wil graag met mij trouwen, maar hij zegt ook vaak: De vrouw met wie ik ga trouwen is sterk, onafhankelijk, heeft haar eigen zaken op orde en kan haar eigen boontjes doppen. Op dit moment ben ik dat nog niet helemaal en hij trouwt pas met mij wanneer ik drie maanden alleen naar Spanje ben geweest, om de proef op de som te nemen. En hij zegt ook dat ik misschien wel iemand anders tegen kom. Maar als dat niet zo is en ik dan terug kom bij hem, dan trouwt hij met mij.

Dat noemt men in voor- en tegenspoed... Mijn man neemt me zoals ik ben, met rugzak. Het is niet altijd makkelijk maar iedereen kan iets ergs meemaken. Aan de andere kant kiest ie voor zichzelf wat ook niet verkeerd is. Maar als je van iemand houdt hou je van die persoon. Ik weet het niet. Ik snap best dat hij je sterk en beter wil zien. Waarom 3 maanden?

Niet perse 3 maanden, kan ook 1 of 2. Maar ik zou zelf ook graag even er tussen uit gaan naar Spanje. Alles even loslaten, maar ik denk dat ik gek word van gemis daar. Zou ook liever samen met hem gaan.

Maar dan ben je weer niet onafhankelijk!

Hoe bedoel je dat?? Dat is namelijk ook de reden dat ik alleen ga.

Ja dat weet ik. Daarom zei ik dat ook!

Okee, dan begrijpen we elkaar, hihi

Ik ga maar even op dit stuk verder.
Ik ben mezelf momenteel ook helemaal kwijt....
Sinds gisteren heb ik een onwerkelijk gevoel. Tis niet dat ik angstaanvallen krijg maar wel een vreselijk gejaagd, onwerkelijk, eng gevoel.
Ik probeer in mijn krachtveld te blijven en dicht bij mezelf te blijven maar het valt niet mee. Alles valt nu zwaar. Ik denk dat je het kunt vergelijken met een burnoutgevoel. Ben moe, geestelijk moe.
Hoe krijg je dit gevoel weg?
Ik heb de man van meditatie al een sms gestuurd om mijn foto te behandelen. Misschien dat ie wat energie kan sturen ofzo. Of een blokkade kan weghalen. Maar vooralsnog heb ik nog geen reactie gehad. Kan iemand mij hier verder helpen?
Ik heb al Valdispert geslikt voor de rust in mijn hoofd. Maar mijn gevoel en lijf werken nog niet mee.

Alvast bedankt in ieder geval!

Ga aarden, zet alles op een rijtje, neem een warme douche, ontspan. En hou je rustig.

Mirreke

Waarom ga je toch weer steeds in je hoofd zitten als jij weet het daarmee niet te redden? Hoe kun je liefde van een ander vragen, als je toch niet in je eigen hart gaat zitten, in eigen liefde.
Het is jij Zelf die weer terug moet naar liefde. Dat kan niemand voor jou doen, alleen jijzelf kan dit............

liefs

Thomas

Ik ben bang dat je rust niet van buiten krijgt (valdispert of andere mensen). Heb je enig idee waarvan je van buiten precies zo onrustig wordt? Als je moe bent ga je meestal slapen. Als je geestelijk moe bent, zou je ook moeten gaan slapen. Geef je geest dus wat rust. Steeds hier mee bezig zijn is niet bevordelijk, misschien heeft het zin om eventjes wat afstand te nemen van dit alles?