Ik ben denk ik een beetje mezelf kwijt. Wie helpt mij hieruit??

Lieve Carolyn, allereerst wil ik zeggen dat k t dapper vind dat je je verhaal hier hebt gedaan.
Maar ook merk ik dat je het wel kan vertellen, in woorden kan uitleggen, maar de emoties opgesloten houdt.
Je vertelde al dat je wel wilt huilen, maar de tranen er niet uit krijgt/kreeg. Huilen is volgens mij een manier om je emoties te laten stromen, zodra je harnas een beetje open is.
Ik heb je foto even bekeken en ben geen 'begaafd' foto-lezer, maar je harnas zie ik wel, plus de enorme berg emoties die je daarachter opgesloten houdt, ook voor jezelf. Je bent sterk, maar gevoelig en bang.
Misschien is huilen (nog) niet de oplossing. Ik wil niets opdringen en wil zeker niet mijn eigen ervaringen op je projecteren, maar zoek eens een andere manier om die emoties te uiten, huilen is maar 'een manier om..'.
E-motie= energie in beweging, in dit geval pijn, verdriet en boosheid.
Maak een kampvuur, schreeuw, ga hout hakken, dansen, trommelen. Uit je boosheid!

WIL je je harnas kwijt?
Wil je die oude energie laten stromen?
Wil je je verleden loslaten en ze transformeren in wijsheid, kracht en ervaring?
Je kunt jezelf helpen, andere mensen kunnen je daarin bijstaan, maar alleen jij kan je harnas openen!
Je kunt de juiste omgeving zoeken, veiligheid, mensen die je kunnen steunen en begeleiden, maar je ervoor open stellen moet je echt zelf doen!!

Stel jezelf de vraag: Hoe kan ik het goed doen?
Niet wat je verkeerd doet, dat weet je namelijk zelf al.
En of je het verdient kan niemand je vertellen als je het zelf niet geloofd. Want als ik je vertel dat je een prachtmens bent en het allemaal ontzettend waard bent, gewoon omdat jij het bent. Geloof je me dan? Doet het je iets?
Ook als ik het echt meen?

Een andere vraag; hoe denk je dat de wereld aan z'n wijsheden komt? Door een knus gezinnetje, een relaxte baan en een fijne vriendenkring?
Hoe worden mensen sterk, emotioneel veerkrachtig en hoe bouwen ze weerstand op tegen de stormen in het leven?

Veel mooier had ik het niet kunnen zeggen. Bedankt Thomas!
Carolyn, kies voor jezelf, vanaf Nu, niet vanaf toen. Je reageert/leeft nu zoals je door toen bent geworden, dit is jouw verhaal. maar je BENT het niet. Het is je boek, jouw bijbel, schrijf er vanaf nu je wijsheden in op. Denk vooruit.
Prima als je af en toe even achterom kijkt, maar probeer het los te laten, uit de rottigheid die er aan vast kleeft, stukje voor stukje, scheur voor scheur, deuk voor deuk.
Ik geloof in je kracht.
Ik ga niet beloven dat je leven er makkelijker door wordt, maar wel rijker en mooier, omdat je de lessen kunt zien voor wat ze zijn.
Uitdagingen en mogelijkheden.

'Ne me ho renge kyo.'
Een lotus komt op uit de modder.
Jij bent een lotus.

Ik wens je veel liefde en licht toe.
Wens jij dat alsjeblieft ook naar jezelf?
Hulp is hier en overal, je hoeft er alleen maar om te vragen.

De godin in mij groet de godin in jou!
Rinke.

Het huishouden en werken 16 uur per week"en de kids opvangen" en slapen,dat wat ik tussen haakjes heb gezet is dat geen goede reden om er nu echt iets aan te gaan doen ??
Kop op meid

Liefs Paula

allereerst wil ik je zeggen dat ik het ontzettend knap en dapper vind dat je je verhaal hebt verteld. petje af.het is nogal een bagage wat je met je meedraagt.
maar ook ik denk dat je niet teveel naar het verleden moet kijken , maar vooruit. je kunt nu eenmaal het verleden niet veranderen wel het heden en je toekomst. natuurlijk gaat dat niet makkelijk en zul je door diepe dalen gaan. maar uiteindelijk zul je het halen en zul je trots zijn om wat je bereikt hebt. je bent nu al sterk, maar dan ben je nog sterker. en inderdaad de kids lijkt me een goede reden om iets te doen. en volgens mij heb je de eerste stap gezet door hier je verhaal te vertellen. ik weet zeker dat je de kracht hebt om dit te overwinnen en het een plaatsje kunt geven. hoop dat je het me niet kwalijk neemt of je gekwetst of onbegrepen voelt.

heel veel sterkte met dit gevecht, maar je gaat het winnen daar ben ik van overtuigd.

veel liefs maureen.

Ik snap dat je heel veel pijn en verdriet hebt gehad en dit in je hebt opgesloten. Het is ook ontzettend moeilijk om los te komen van die rugzak. Ik heb het zelf ook meegemaakt en ben nog niet klaar met alles. Maar mijn ervaring is dat je het echt zelf moet doen, en ook voor jezelf. Zoals de anderen ook noemden.
Je wordt overspoeld door alle ellende, maar deze golven heb je al eerder doorstaan! Kijk eens naar jezelf zoals je echt bent, los van alle oordelen. Denk aan die momenten dat je wel gelukkig was. Het is nu misschien moeilijk maar probeer je een beetje op de positieve kanten te richten. Na alles wat je hebt meegemaakt kan ik niet anders concluderen dat je veel kracht bezit. Zoek weer die kracht, en zie al die dingen die je "wel" kan.Durf weer te leven.
Het zijn maar woorden dat weet ik. Hopelijk geeft het je steun te weten dat er veel mensen zijn die in je geloven.

Mirreke, welke kenmerken bedoel je? Eh nee, ik ben niet ziek, labiel, psychisch of een borderliner. Ik ben wie ik ben met mijn ups en downs. Met mijn goede en minder goede kanten. Er is niemand die mij nu nog borderline aan kan praten. Ik vecht voor mijn recht en ik doe mijn best en soms is dat moeilijk, maar ja, uiteindelijk moet ik het zelf doen. En ja, RinkyRainbow, ik toon weinig emotie omdat ik nu, of ik het wil of niet, eigenlijk alleen maar met een masker door het leven ga. Ik ben het te moe om boosheid of verdriet te kunnen uitten. Maar als mensen mij echt beginnen te neten, kan ik wel flink kwaad uit mijn hoekje komen. En wat kan ik meer doen dan mijn best? Op dit moment heb ik het punt dat ik het moeilijk vind om afspraken na te komen. En dat daardoor mijn relatie een beetje erg naar de klote gaat. Heb dus nog wel eens ruzie met mijn verloofde en gisteren is de boel echt geescaleerd. Ik zou opruimen en dingen regelen voor sinterklaas. En uiteindelijk kan hij, na 10 uur werken, nog eens de boel opruimen en mijn troep achter mijn kont. Ik moet op veel manieren drastisch gaan veranderen, anders is onze relatie met een paar dagen naar de klote. Iemand tips? En heeft iemand ook nog goeie tips hoe ik werk en prive gescheiden kan houden?? Kreeg gister kritiek op wat dingen die ik nog niet goed deed en ben bijna mijn baan kwijt geraakt. Dat zijn ook dingen die dan voor het heden en de toekomst ook niet echt bevorderend zijn.

B.v.D.

Ik heb ook een enorme angst dat ik fouten maak. En dat ik daarna op mijn flikker krijg. Ben echt bang om fouten te maken. Ik weet dat ik daar weer van leer, maar toch.

Onzin, als je geen fouten mag maken leer je niet. Fouten zijn pas fouten als je er geen lering uit haalt

Ik praat niemand iets aan. Ik probeer je alleen maar in te laten zien dat er licht is na duisternis. Maar je komt over als een doemdenker, ik heb een vriendin die bestempeld is met borderline, vandaar dat ik het vroeg of je ook getest was hierop. Verder niks. Ik vind het gewoon ontzettend goed van je dat je je verhaal doet en ik hoop echt van harte dat je je gauw weer lekker in je velletje voelt zitten.
Liefs

Oeps; dit over fouten schreef ik aan Carolyn....

Thomas

Thnx, maar verder nog tips, iemand??

Fouten maken doet iedereen, het zou wel heel raar zijn als je dat niet deed. Bovendien wat is fout? Wie bepaald dat?

Nog even over je relatie Carolyn. Ik denk dat je toch moet proberen duidelijk te maken aan je verloofde hoe jij je voelt. Als hij dit namelijk niet weet of niet begrijpt dan kan hij er ook geen rekening mee houden. Ik ben zelf ook een tijd als depressief bestempeld geweest dus snap wat je bedoeld. Ik had eigenlijk precies hetzelfde, je wilt wel maar t gaat niet. Mijn vriend heeft mij toen gelukkig bijgestaan, daar ben ik heel dankbaar voor. Het ging bij mij net zo, ik deed niks en mijn vriend moest het vervolgens opknappen. Het is daarom erg belangrijk dat jullie je samen willen inzetten. Want als je vriend zich kapot loopt te ergeren omdat hij niet echt doorheeft wat er met je is dan ga jij jezelf niet beter voelen. Geef het een kans, het is fijn om iemand te hebben die je steunt.

Maar we zijn al langer dan 6 maanden samen en ik denk echt dat het nu mijn beurd is om wat te doen. Hij zit zich in als een gek, hij werkt zich uit de naad. Dus ik begrijp hem wel dat hij het een beetje moe word. Hij werkt 60 uur per week en ik? Ik zit op mijn luie flikker. Dus ja, ik ben degene die moet veranderen.

Ik snap je hierdoor een schuldgevoel krijgt, en het is ook geweldig dat hij dat voor jullie over heeft. Maar ik bedoel te zeggen dat het niet helpt als jij je er rottig over voelt. Jij bent dan degene die moet veranderen maar dat doe je niet 123. Het zal je vriend denk ik ook moe maken dat jij het zo moeilijk hebt. Dat heeft mijn vriend tenminste wel, hij voelt zich ook ongelukkig als ik dat ben. Ik denk dat als je vriend zich nu al zo voor je inzet dat hij ook het liefste wil dat jij weer lekker in je vel zit. Heb je hem al eens verteld hoe blij je bent dat hij er voor je is? En misschien kan hij je helpen om weer wat in actie te komen. Neem ook eens de tijd om samen wat te doen, even te relaxen en aandacht te hebben voor elkaar. En zoals iemand hier al eerder noemde zoek een afleiding voor jezelf. Ik snap dat dit moeilijk is want nu lijkt alles uitzichtloos maar het heeft mij wel geholpen.

Misschien hebben we wel teveel aandacht voor elkaar en moet ik me eens meer gaan richten op de dingen die ik zou kunnen doen voor ons team.

En we hebben wel aandacht voor elkaar, maar negen van de tien keer is die aandacht in bed. Als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik heb hem net een mailtje gestuurd dat ik zelf inzie dat ik drastisch moet veranderen en dat ik heel veel van hem hou. Ik heb hem laten weten dat ik zelf ook inzie dat het mijn punt is als we echt uit elkaar gaan. Ik heb zoveel fouten gemaakt en ook in het begin al. Hij gaf mij zijn volle vertrouwen en ik heb dat enorm geschaad.

Is er nog iemand die tips heeft over werk en prive gescheiden houden? Moet zo werken.

Kop en gevoel erbij houden!

Heb gister gewerkt. Ging even goed en heb voor de pauze 6 loten verkocht. Na de pauze was het over, de concentratie en heb dus niet gewerkt na de pauze. In een keer was het hele gevoel en besef weer terug. En dat is dus niet goed.

Denk dat dit topic een andere titel had moeten hebben:: Ik ben denk ik een beetje mezelf kwijt. Wie helpt mij hieruit??