)Voor degene die een 'verslagje' willen lezen:
Quote:
!!!Kempisch Kampioen Niveau II 2006!!!
Ik hoopte, ik hoopte zooo hard dat we dit als countdown 0 konden zetten. En ja hoor.
Explosion en ik zijn kempisch kampioen geworden!!!
Om half acht ging de wekker en rond twintig voor acht stond ik al bij Explo in de stal, even kijken of hij nog eens gewassen moest worden maar nee, dat hoefde niet. Ben daarna nog terug naar binnen gegaan tot kwart na acht en ben daarna gaan vlechten.
Explosion was extreem lief op stal! En maar goed, om half negen waren we weg en om half tien zat ik al te pony.
Eerste proef losrijden verliep heel rustig. Explo was fijn te rijden en deed zijn contra (oefening waar ie normaal moeite mee heeft
) vanaf de eerste keer goed.
Binnen viel alle stres even van me af en reden we een fijne proef, die naar mijn (en vele andere hun) mening ondergewaardeerd werd.
We eindigde op een 3de (en laatste) plaats met 59% (en nog wat maar dat weetk nie meer
)
het enige wat een beetje fout liep was de wissel op links en voor de rest was het gewoon een goede proef! (ja sorry voor hen die geen paardentaal kennen :p ) Zeker geen laatste plaats waard maar ja, kan gebeuren! Toen ik hoorde dat ik in het algemeen klassement nog steeds 1ste stond maakte het me niet meer uit
Ik ging vervolgens nog 7 zenuwslopende uren tegemoet want ik mocht rond 5 pas weer op Ex kruipen.
die zeven uren waren er echt te veel aan, rond 2 uur ben ik heel erg nerveus geworden, in tussen tijd troostte ik een andere ruiter omdat ze zo teleurgesteld was in haar punten en kwamen ook bij mij de tranen in mijn ogen. Tja, ik kan er zowiezo al niet tegen als iemand anders huilt en al helemaal niet als ik zelf ook nog eens vrij emotioneel ben
Het ging nog een uurtje goed maar rond 4 uur barste de bom voor mij ook. Ik stond helemaal onder stres, ik was doodongelukkig dat het mijn laatste kì¼r was met een fantastische pony die nooit, maar dan ook echt nooit door een ander paard vervangen kon worden en waar ik twee fantastische, onvergetelijke en onvervangbare jaren mee heb gehad op wedstrijd!
Na een vijftal minuten hadden we onze tranen weer onder controle en rond 20 voor vijf kon ik dan éindelijk mijn kameraadje gaan vlechten!
Precies om 5 na vijf zat ik er weer op. Mooi zoals ik het wilde, en
Rond 17:30 mocht ik gaan losrijden in de kleine piste (die ligt vlak voor de ring) en kon ik dus mee genieten van de kì¼r van mijn collega/concurente.
Plots kreeg ik het liedje van samson en gert 'als je bang bent in het donker moet je zingen' in mijn hoofd (ja wat een moment) en ik vond dat dit toepasselijk was op mijn kì¼r, dus toen ik mijn moeder en de ouders van mijn collega voorbij stapte hield ik even halt met de melding
'als je bang bent voor je kì¼r moet je zingen :='
En mompelde ik als bewijs zachtjes mee met de liedjes die ze in haar kì¼r had gebruikt, Angel van robbie wiliams.... (een van zijn enige liedjes die ik graag hoor!)
Explosion luisterde aandachtig naar mijn stem die (wonderbaarlijk) rustig klonk en ontspande helemaal. Voor we binnen gingen streelde ik nog eenmaal vertrouwend en kalmerend over zijn hals en toen was het aan ons...
om 17:38 stipt reden we rond in de ring, om nog een laatste keer te tonen wie we waren, wat we kwamen doen en vooral; wat we samen bereikt hadden!!
Ik hoorde de jury rinkelen met zijn belletje, ging klaar staan. Ademde nog een keer diep en fluisterde nog een keer 'we gaan der voor kleine' en stak mijn hand op als teken dat ze de muziek mochten starten.
Al snel klonken de eerste tonen uit de boksen en ging Explosion er in een mooie draf vandoor. Vanaf dat moment verliep het allemaal als in een droom,
Explosion en ik, in een prachtig verlichte piste, op de muziek die we beide zo graag horen, en een proef die we ondertussen zo van buiten kennen dat het praktisch niet meer fout kan lopen....Mijn muziek kwam precies uit!
Explo en ik waren een met elkaar, en een met de muziek.
En toen ik de laatste tonen hoorde, ik praktisch op de jury zijn schoot zat (dat was het enige stukje dat niet uit kwam :=) en ik met een smile tot achter mijn oren afgroette. (ten eerste om de heerlijke kur, ten tweede om de jury die toch iet wat ongerust keek toen ik doordraafde)
Kon niets mijn dag nog stuk maken.
In het verlaten van de ring beloonde ik Explosion uitvoerig, ben ik rond zijn nek gevallen en heb ik in tussentijd ook nog de tijd gevonden om een duim omhoog te steken naar mijn moeder
Buiten werd ik tegemoet gekomen door de moeder van...God ik ben het helemaal vergeten! Zij kwam zeggen dat het een super mooie kur was en dat ik het verdiende om te winnen!
Helaas, ook daar was de jury het niet mee eens en ik eindigde op een 2de plaats met 61%
Even vreesde ik dat ik mijn titel kwijt was...Maar met 0.7% had ik hem nog!!
Explosion en ik waren Kempisch kampioen Niveau II pony's 2006 !!!!!
(ja hele titel he) )
wederom stroomde er een paar traantjes maar deze keer van geluk en trots, niet meer van verdriet!
Met een prachtig deken, een mooie beker én een fantastisch trots gevoel én een onhoudbare pony die me bijna liet zandhappen) hebben we een droomafscheid kunnen nemen!
Ik hoopte, ik hoopte zooo hard dat we dit als countdown 0 konden zetten. En ja hoor.
Explosion en ik zijn kempisch kampioen geworden!!!
Om half acht ging de wekker en rond twintig voor acht stond ik al bij Explo in de stal, even kijken of hij nog eens gewassen moest worden maar nee, dat hoefde niet. Ben daarna nog terug naar binnen gegaan tot kwart na acht en ben daarna gaan vlechten.
Explosion was extreem lief op stal! En maar goed, om half negen waren we weg en om half tien zat ik al te pony.
Eerste proef losrijden verliep heel rustig. Explo was fijn te rijden en deed zijn contra (oefening waar ie normaal moeite mee heeft
) vanaf de eerste keer goed.Binnen viel alle stres even van me af en reden we een fijne proef, die naar mijn (en vele andere hun) mening ondergewaardeerd werd.
We eindigde op een 3de (en laatste) plaats met 59% (en nog wat maar dat weetk nie meer
)het enige wat een beetje fout liep was de wissel op links en voor de rest was het gewoon een goede proef! (ja sorry voor hen die geen paardentaal kennen :p ) Zeker geen laatste plaats waard maar ja, kan gebeuren! Toen ik hoorde dat ik in het algemeen klassement nog steeds 1ste stond maakte het me niet meer uit
Ik ging vervolgens nog 7 zenuwslopende uren tegemoet want ik mocht rond 5 pas weer op Ex kruipen.
die zeven uren waren er echt te veel aan, rond 2 uur ben ik heel erg nerveus geworden, in tussen tijd troostte ik een andere ruiter omdat ze zo teleurgesteld was in haar punten en kwamen ook bij mij de tranen in mijn ogen. Tja, ik kan er zowiezo al niet tegen als iemand anders huilt en al helemaal niet als ik zelf ook nog eens vrij emotioneel ben
Het ging nog een uurtje goed maar rond 4 uur barste de bom voor mij ook. Ik stond helemaal onder stres, ik was doodongelukkig dat het mijn laatste kì¼r was met een fantastische pony die nooit, maar dan ook echt nooit door een ander paard vervangen kon worden en waar ik twee fantastische, onvergetelijke en onvervangbare jaren mee heb gehad op wedstrijd!
Na een vijftal minuten hadden we onze tranen weer onder controle en rond 20 voor vijf kon ik dan éindelijk mijn kameraadje gaan vlechten!
Precies om 5 na vijf zat ik er weer op. Mooi zoals ik het wilde, en
Rond 17:30 mocht ik gaan losrijden in de kleine piste (die ligt vlak voor de ring) en kon ik dus mee genieten van de kì¼r van mijn collega/concurente.
Plots kreeg ik het liedje van samson en gert 'als je bang bent in het donker moet je zingen' in mijn hoofd (ja wat een moment
) en ik vond dat dit toepasselijk was op mijn kì¼r, dus toen ik mijn moeder en de ouders van mijn collega voorbij stapte hield ik even halt met de melding 'als je bang bent voor je kì¼r moet je zingen :='
En mompelde ik als bewijs zachtjes mee met de liedjes die ze in haar kì¼r had gebruikt, Angel van robbie wiliams.... (een van zijn enige liedjes die ik graag hoor!
)Explosion luisterde aandachtig naar mijn stem die (wonderbaarlijk) rustig klonk en ontspande helemaal. Voor we binnen gingen streelde ik nog eenmaal vertrouwend en kalmerend over zijn hals en toen was het aan ons...
om 17:38 stipt reden we rond in de ring, om nog een laatste keer te tonen wie we waren, wat we kwamen doen en vooral; wat we samen bereikt hadden!!
Ik hoorde de jury rinkelen met zijn belletje, ging klaar staan. Ademde nog een keer diep en fluisterde nog een keer 'we gaan der voor kleine' en stak mijn hand op als teken dat ze de muziek mochten starten.
Al snel klonken de eerste tonen uit de boksen en ging Explosion er in een mooie draf vandoor. Vanaf dat moment verliep het allemaal als in een droom,
Explosion en ik, in een prachtig verlichte piste, op de muziek die we beide zo graag horen, en een proef die we ondertussen zo van buiten kennen dat het praktisch niet meer fout kan lopen....Mijn muziek kwam precies uit!
Explo en ik waren een met elkaar, en een met de muziek.
En toen ik de laatste tonen hoorde, ik praktisch op de jury zijn schoot zat (dat was het enige stukje dat niet uit kwam :=) en ik met een smile tot achter mijn oren afgroette. (ten eerste om de heerlijke kur, ten tweede om de jury die toch iet wat ongerust keek toen ik doordraafde
)Kon niets mijn dag nog stuk maken.
In het verlaten van de ring beloonde ik Explosion uitvoerig, ben ik rond zijn nek gevallen en heb ik in tussentijd ook nog de tijd gevonden om een duim omhoog te steken naar mijn moeder
Buiten werd ik tegemoet gekomen door de moeder van...God ik ben het helemaal vergeten! Zij kwam zeggen dat het een super mooie kur was en dat ik het verdiende om te winnen!
Helaas, ook daar was de jury het niet mee eens en ik eindigde op een 2de plaats met 61%
Even vreesde ik dat ik mijn titel kwijt was...Maar met 0.7% had ik hem nog!!
Explosion en ik waren Kempisch kampioen Niveau II pony's 2006 !!!!!
(ja hele titel he
) )wederom stroomde er een paar traantjes maar deze keer van geluk en trots, niet meer van verdriet!
Met een prachtig deken, een mooie beker én een fantastisch trots gevoel én een onhoudbare pony die me bijna liet zandhappen
) hebben we een droomafscheid kunnen nemen!Nou ben ik wel lange dagen gewend, maar deze was toch net wat te veel van het goede
Heb maandag een dagje 'recuup' (vrijaf ) genomen maar vandaag was ik toch nog niet helemaal wat het moest zijn. Ik werd overigens wel uitgebreid gefeliciteert door klasgenoten die het vernomen hadden van mijn vriendin wat wel goed deed! De twee jongens waren stiekem trots om bij 'een limburgse kampioene' in de klas te zitten :+ (uh ja das in principe 'mijn titel' nu :p )
