Jezelf eenvoudig en goedkoop ontzuren

Het is belangrijk om de zuren in je lichaam te verlagen. In het hieronder staande artikel staat precies uitgelegd waarom. Je kunt dit eenvoudig en goedkoop doen op de volgende manier:
Drink alkaliserend water. Dit kun je zelf maken door 1 citroen uit te persen en hieraan 1 theelepel zuiveringszout (baking soda) toe te voegen. Het zout reageert met het citroensap. Wacht 1-2 minuten totdat het geheel is opgehouden met bruisen. Voeg daarna 1 liter water toe en roer het geheel.

Drink dit water 1 uur voor een maaltijd, of twee uur na een maaltijd. Bouw het wel voorzichtig op, aangezien het lichaam niet gewend is een overschot aan basische vloeistof op te nemen.


Waarom zijn we zuur?
Onze lichaamscellen worden omringd door vloeistof, weefselvloeistof of lymfe genoemd. De cellen functioneren optimaal wanneer ze zonder extra moeite hun afvalstoffen aan de lymfe kunnen afgeven en zuurstof en voedingsstoffen uit de lymfe kunnen opnemen. Dit betekent ook, dat ze dus veel energie kunnen leveren.

De zuurgraad van het water in ons lichaam is de sleutel. Onderzoek toont aan dat ons lichaam optimaal functioneert als de kwaliteit van ons bloed en de kwaliteit van de weefselvloeistof, waardoor de cellen omringd worden, een optimale zuurgraad heeft. Door alle functies van ons lichaam en via een deel van ons voedsel worden zuren in ons lichaam gevormd. We blijven gezond zolang we genoeg zuur kwijt kunnen raken via onze vier kanalen van eliminatie: Ademhaling, transpiratie, urineren en onze ontlasting. Er ontstaan problemen wanneer we niet genoeg zuren kunnen uitscheiden of neutraliseren.


Wat is pH?
Er zijn een aantal omstandigheden waar aan voldaan moet worden voor het optimaal functioneren van het lichaam. De lichaamstemperatuur is bijvoorbeeld belangrijk: deze moet liggen tussen de 36.5°C en 37.5 °C. Er is echter nog een waarde die belangrijk is voor ons lichaam en dat is de pH waarde van ons bloed. Deze moet liggen tussen 7.35 en 7.45 en ons bloed is daarmee licht basisch. Dit geldt ook voor de weefselvloeistof die om de cellen heen zit. Uit onderzoek is gebleken dat de optimale pH waarde 7.365 is. Het lichaam doet er alles aan om het bloed op deze pH waarde te houden.

Ons lichaam bestaat voor ruim 70% uit water. De schaal voor pH loopt van 1 tot 14 waarbij 1 super zuur is en 14 juist super basisch is (niet zuur). Een paar voorbeelden met bijbehorend pH:
1. Maagzuur 1.5 – 4
2. Gatorade 2.95
3. Red Bull Energy 3.26
4. Coca Cola 2.51
5. Heineken 4.28
6. Lipton Ice tea 2.79
7. Cafeïnevrije koffie 5.22
8. Koffie 5.09
9. Urine 5 – 8.5    (7.25 is gezond.)
10. Alvleessap 8 – 8.5
11. Gal 8

De term pH komt van de engelse uitdrukking “potential of Hydrogen”, ofwel waterstofpotentiaal. Neem een glas water in gedachten. Een deel van het water ioniseert tot waterstof (H+) en hydroxyl (OH-) ionen. Als er in het glas water evenveel van beide ionen aanwezig zijn dan spreken we over pH neutraal, de bekende pH van 7. Meer H+ ionen dan OH-  ionen maakt het water zuur. Is de situatie omgekeerd, dan is het water basisch, ook wel alkalisch genoemd.

Zuurvorming in het lichaam

Het lichaam is basisch van ontwerp, maar alle functies zijn verzurend. Bij alle processen in het lichaam wordt zuur gevormd. Dit betekent veel H+ ionen in onze vloeistoffen. Daarnaast kan voeding een grote bron van verzuring zijn, maar de allergrootste bron is stress. Stress bezorgt het lichaam meer verzuring dan verzurende voeding. Stress veroorzaakt een overactief zenuwstelsel en hormoonstelsel. Dit betekent dat deze functies extra veel zuur veroorzaken.
 
De Ontzuringsmechanismen van het lichaam
Het lichaam doet er alles aan om de pH van het bloed op 7.365 the houden. Daarnaast probeert het lichaam de weefsels te beschermen tegen verzuring. Er zijn vijf mechanismen te definiëren die het lichaam hiervoor gebruikt. Twee van deze mechanismen geven geen symptomen van ziekte, de drie resterende mechanismen gaan wel gepaard met ziekte.
 
Natuurlijke afvoer 
Bij elke ademhaling neemt het bloed in de longen zuurstof op uit de longblaasjes en staat het koolstofdioxide af. Door een goede ademhaling wordt het ontzurend vermogen van het lichaam bevorderd. Er wordt dan meer zuurstof opgenomen, wat ontzurend werkt, en het lichaam raakt meer CO2 kwijt. Veel mensen halen oppervlakkig adem waarmee alleen het bovenste deel van de longen wordt gebruikt. Met een goede diepe “buikademhaling” wordt meer zuurstof opgenomen en meer CO2 afgevoerd.

De nieren controleren de zuurwaarde van het bloed en houden de pH waarde constant op 7.365. De nieren scheiden een overschot aan zuur, afkomstig uit de voeding en de weefselvloeistof, uit. De alkaliniteit wordt gebonden aan calcium, magnesium, natrium en kalium. Bevat onze voeding en onze weefselvloeistof een overschot aan basen, dan zullen de nieren dit overschot uitscheiden. Deze situatie ontstaat wanneer men een alkaliserend eet, drinkt en leeft.

Naast ademhalingen en urineren raken we ook nog zuur kwijt via de huid door zweten en via de darmen worden zuur en afvalstoffen uitgescheiden.
 
Natuurlijke buffering

Naast de vier kanalen van eliminatie is er nog een gezonde vorm van ontzuring die plaats vind door lichamelijke buffersystemen. Ver uit de belangrijkste van deze systemen is het bicarbonaat buffersysteem.

Het lichaam produceert bicarbonaatzouten en kan deze ook binnen krijgen via de voeding. De buffering van zuur door deze zouten vind plaats in het maag-darm systeem en in de weefsels. De maag speelt hierin een centrale rol. Uit water, kooldioxide en zout wordt natriumbicarbonaat en zoutzuur gevormd. Het zoutzuur zakt weg in de poriën van het maagepitheel en het natriumbicarbonaat, ook wel zuiveringszout genoemd, wordt toegevoegd aan het gekauwde voedsel waardoor de door het kauwen vrijgekomen zuren worden gebufferd.

De maag is op dat moment dus niet zuur maar juist basisch! Wanneer het voedsel de maag verlaat blijft het gevormde zoutzuur / maagzuur achter, waardoor een lege maag zuur is. In een gezond lichaam wordt door de maag veel natriumbicarbonaat geproduceerd. Het overschot wordt via de darmen in ons bloed opgenomen Om de pH van het bloed constant the houden, wordt het overschot afgegeven aan de weefselvloeistof en de alkofiele klieren. Dit zijn de speekselklieren, de maag , de alvleesklier, de Brunnerklieren (tussen de portierspier en de plaats waar de gal en alvleessap worden toegevoerd), de klieren van Lieberkuhn in de dunne darm, dikke darm en in de lever voor de galproductie.

Het is belangrijk dat al deze klieren veel zuiveringszout bevatten, zodat voedsel over de hele lengte van het maag-darm systeem kan worden ontzuurd en het weefsel van het maagdarmsysteem gezond blijft.

Het door de maag geproduceerde zuiveringszout wordt dus aan het voedsel toegevoegd, maar het kan ook rechtstreeks aan het bloed worden afgegeven wanneer er in het lichaam buffering nodig is. Via het bloed komt de buffer dan in het weefsel terecht.

 
Ongewenste buffering
Als onze weefsels te veel verzuren ontstaan er haperingen in het functioneren van verzwakte organen, wat resulteert in het slecht functioneren van bijvoorbeeld schildklier, bijnieren, lever en dergelijke. Het zuurstofniveau daalt waardoor celdeling stopt en het weefsel sterft af. 

Het lichaam probeert dit uit alle macht te voorkomen en zet daarbij noodsystemen in.

Deze mechanismen gaan gepaard met symptomen van ziekte. Een van deze noodmechanismen is de buffering van zuur met minerale reserves uit het lichaam. Calciumzouten uit de botten en tanden en magnesiumzouten uit de spieren en weefsels. Dit veroorzaakt zwakke botten, tanden, spieren en bindweefsel met symptomen als artritis, reuma, osteoporose en bindweefselklachten als fibromyalgie als gevolg.

 
Afvoer via “Nooduitgangen”
Een tweede noodmechanisme is onplezierige eliminatie. Dit gebeurt via het maag-darm systeem door overgeven en diarree, via de huid, in de vorm van huiduitslag als acne en eczeem en via de luchtwegen en holtes bij verkoudheid.

 
Opslag van zuur
Het derde noodmechanisme is de opslag van zuur. Hier zijn een aantal vormen die onderscheiden moeten worden.

De eerste is het vasthouden van water waarmee het zuur verdunt wordt.

De tweede is het vasthouden van vet. Onverzadigde vetten worden gebruikt om zuur te binden waardoor verzadigde vetten ontstaan. Deze worden in het lichaam “geparkeerd” weg bij de vitale organen en weefsels. Het vet komt dan op de billen heupen, buik en dijen terecht en wordt tevens onderhuids opgeslagen. Overgewicht is dan ook een direct gevolg van oververzuring. Hierbij is vet niet het probleem maar de oplossing! Gevaarlijker is het wanneer het zuur wordt vastgehouden in vetweefsel wat wel onder de vitale organen valt. Denk hierbij aan de hersenen en aan het borstweefsel bij vrouwen.

Van cholesterol kan eigenlijk hetzelfde gezegd worden als van vet. Cholesterol wordt, wanneer het te hoog is, gezien als het probleem, maar het is de oplossing. Het beschermt de binnenkant van de bloedvaten tegen de invloed van zuur! Door het lichaam te alkaliseren wordt de behoefte aan beschermingverlaagd en daalt het cholesterol.

De derde is de opslag in organen zoals het hart, de alvleesklier, de lever, de nieren en de dikke darm. We kennen deze opgeslagen zuren als poliepen, vochtophopingen, cysten, stenen wratten, bulten en tumoren. Dit is een problematische toestand waarbij mensen zich vaak erg slecht voelen.

Onderzoeken wijzen erop dat er een verband is tussen kanker en verzuring. Het is een systematisch probleem dat lokaal tot uiting komt. De vloeistof om de cellen heen is zo zuur dat de stofwisseling van de cellen verandert. De kanker is niet een cel, het is de zure vloeistof om de cel. Een recente wetenschappelijke publicatie in Nature wordt aangetoond met MRI dat de pH van tumoren lager is dan dat van omringende weefsels.

7 fasen van verzuring

Verzuring openbaart zich in zeven fasen: 

1)   Vermoeidheid en gebrek aan energie.
2)   Gevoeligheden (allergieën) en irritatie (als bij prikkelbaar darm syndroom)
3)   Slijmvorming en verstopping
4)   Ontstekingen
5)   Verharding van zacht weefsel (fybromyalgie, verharding bloedvaten)
6)   Zweren
7)   Degeneratie van weefsel (Kanker, Aids, diabetes, beroerten, hartfalen)

Deze zeven fasen zullen niet bij iedereen in dezelfde volgorde de revue passeren, maar lopen op in mate van ernst. Irritatie, ontsteking, verharding, zweren en degeneratie zijn min of meer besproken bij de ongewenste ontzuringsmechanismen.

Gebrek aan energie
Doordat de weefselvloeistof te zuur wordt, daalt het zuurstof niveau. Hierdoor kunnen de mitochondriën in de cellen niet voldoende energie leveren. Verzuring en gebrek aan zuurstof gaan hand in hand. Een goed voorbeeld hierbij is krachtsport waarbij spieren overgaan op anaerobe verbranding waarbij melkzuur wordt geproduceerd.

Het hele stofwisselingsproces van het lichaam is afhankelijk van de zuur-base balans tot op celniveau. Onze 75 triljoen cellen zijn licht zuur en de weefselvloeistof om de cellen heen is licht basisch. Ze zijn elkaars tegenpolen. Deze chemie zorgt ervoor dat er elektrische stroom mogelijk is. Als de weefselvloeistof verzuurt, dan is ladingtransport niet meer mogelijk waardoor de cel zijn energie niet meer kwijt kan aan het omringende weefsel. Het alkaliseren van je lichaam zorgt ervoor dat de snelheid van stofwisseling toeneemt. U heeft meer energie en de cellen functioneren beter waardoor de weefsels en organen en daarmee het hele lichaam beter presteert. Dit uit zich in verbeterde geestelijke en lichamelijke prestaties: U bent alerter. Uw denkvermogen en concentratievermogen nemen toe. U heeft meer kracht en een betere conditie.
 
Vermoeidheid
Vermoeidheid is een van de duidelijkste en meest voorkomende symptomen van verzuring. Vermoeidheid gaat verder dan een gebrek aan energie.

Overmatige verzuring zorgt, zoals hierboven is beschreven voor het verminderen van het potentiaalverschil tussen de cellen en de omringde lymfe.

De doorbloeding van de weefsels is minder, dus is er minder zuurstof. Minder zuurstof betekent minder energie.

Verzuring veroorzaakt een teveel aan micro-organismen. Deze organismen consumeren de koolhydraten, eiwitten en vetten die ons lichaam nodig heeft. Er is zodoende minder brandstof beschikbaar voor het lichaam en ook kunnen door een gebrek aan eiwitten bepaalde enzymen, hormonen en honderden ander chemische stoffen niet worden gemaakt die nodig zijn voor celenergie en orgaanactiviteit. Dit kan tevens voor ondergewicht zorgen.

Niet alleen berooft het teveel aan micro-organismen ons van voedingsstoffen, de micro-organismen belasten ons immuunsysteem ook nog eens extra met de zuren die ze zelf uitscheiden.

Hormonen en neurotransmitters worden ook door de micro-organismen afgebroken waardoor allerlei mentale problemen
    ontstaan zoals neerslachtigheid en zelfs depressies. Deze gaan vrijwel altijd gepaard met vermoeidheid.

 
Microben
Veel “ziekte” komt tot uiting in de beschreven ongezonde beschermingsmechanismen. Een zuur milieu is voor micro-organismen aantrekkelijk om in te leven. Bacteriën en schimmels zijn er om dood organisch materiaal op te ruimen. Verzuurd weefsel is bezig met dood te gaan, waardoor bacteriën en schimmels zich juist daar zullen vestigen. Een groot misverstand is om te denken dat zij de oorzaak zijn van de ziekte. Ze zijn slechts het gevolg.

De volgende vergelijking zou gemaakt kunnen worden: Als ons vuilnis een aantal weken niet zou worden opgehaald en het zou in onze straten achterblijven, dan trekt dat ongedierte aan. Dat ongedierte is niet de oorzaak van het vuilnis. Het verdelgen van het ongedierte lost het probleem niet op. De vervuiling en verzuring is het probleem. Dit is de reden waarom veel mensen steeds sterkere antibiotica innemen en anderen het helemaal nooit hoeven gebruiken.

Wat kan ik doen?

U kunt voor een groot deel invloed uitoefenen op de kwaliteit van het interne milieu van het lichaam door anders te gaan eten. Heel belangrijk om te onthouden is: U bent basisch van ontwerp en verzurend van functie. Omdat ons ontwerp basisch is, moeten we ervoor zorgen dat we voldoende mineralen binnen krijgen waaraan alkaliniteit gebonden kan worden. Het gaat om de mineralen calcium, magnesium, natrium en kalium. 

Je kunt basisch water drinken door zuiveringszout (natriumbicarbonaat) er aan toe te voegen. De basische mineralen zijn ook te vinden in groene groenten als sla, broccoli, spinazie en andijvie en in vruchten als citroen, limoen, tomaat en komkommer. 

We zijn verzurend van functie. Bij denken en doen wordt zuur geproduceerd. Deze zuren worden ook wel vrije radicalen genoemd.

Deze kunnen worden uitgeschakeld door basische buffers, maar ook door antioxidanten. Vooral in fruit, groente en bepaalde vetten zijn antioxidanten aanwezig. Doordat door te intensieve landbouw de groenten en fruit veel minder vitamines en mineralen leveren dan we voor een optimale gezondheid nodig hebben, is het raadzaam om het dieet aan te vullen met een goed multivitaminepreparaat, omega-3 en extra vitamine C.

In eerste instantie kan je anders gaan drinken om de “brand” van de verzuring te blussen en de goede omstandigheden te creëren voor optimale weefselfunctie. Wat heel belangrijk is, is dat hierdoor ook ons maag-darm systeem weer goed gaat functioneren. Dit komt goed uit want nadat de brand geblust is moet ons “huis” wel worden opgebouwd. In onze dunne darm worden tussen de microvilli uit ons voedsel nieuwe cellen gevormd. Deze worden in onze bloedbaan opgenomen en getransporteerd naar de weefsel waar ze onderdeel worden van ons weefsel. Voedsel wordt bloed en bloed wordt ons vlees. Deze vernieuwing en echte genezing kunnen alleen plaats vinden nadat onze darmen en onze weefsels goed ontgift en ontzuurd zijn. Omdat de chlorofyl in groente qua molecuulstructuur identiek is aan het heem, wat onderdeel is van hemoglobine, zijn juist groenten zo goed voor het vormen van nieuw bloed en nieuw weefsel.
 
Meer bewegen
Wandelen, fietsen, sporten. Iedereen weet dat bewegen goed is voor het lijf. Hier zijn 3 belangrijke redenen voor.

In de eerste plaats stijgt de lichaamstemperatuur tijdens het sporten. Hierdoor kunnen meer afvalstoffen in het bloed worden opgelost.

In de tweede plaats raken we deze afvalstoffen kwijt door zweten en via onze ademhaling. Tijdens sporten zweten we (veel) meer dan normaal en ook is de ademhalingsfrequentie (veel) hoger.

In de derde plaats stimuleert de lichaamsbeweging en de verhoogde ademhaling, de doorstroming van de lymfevloeistof in het lymfevatenstelsel. De weefselvloeistof die onze lichaamscellen omringt staat in verbinding met de lymfevloeistof in het lymfevatenstelsel. Het lymfevatenstelsel speelt een cruciale rol bij het  ontgiften van de weefselvloeistof.

pH meten
Omdat ons lichaam verzurend is van functie, is de kans op verzuring, ook wel acidosis, veel groter dan de kans op alkalose. Om in balans te blijven moet de verhouding tussen alkaliserende voeding en verzurende voeding 70 staat tot 30 zijn. Dus 70% van wat op je bord ligt is alkaliserend.

Daarnaast kan je zelf controleren hoe zuur of hoe basisch je bent. Dit doe je door de pH van het speeksel en de urine te controleren, met pH papier of pH strips. De pH van het speeksel volgt de pH van de weefselvloeistoffen en het bloed. Ideaal is een pH van 7.2 of hoger en zal na het eten nog hoger moeten zijn. De pH van de urine geeft aan wat de nieren uit het bloed filteren. De pH van eerste urine ’s ochtends zou moeten zitten tussen 6.8 en 7.2. Lager dan 6.8 betekent een tekort aan alkaline buffers.

Een pH van 7.2 of hoger betekent dat er voldoende alkaline buffers zijn. Na het eten van een alkaline maaltijd zou de pH van het speeksel en de urine tussen de 7.2 en 8.4 moeten zitten. Dit is een indicatie dat het lichaam een reserve heeft aan alkaline buffers. Bij het eten van zure voedingsmiddelen zou deze reactie nog groter moeten zijn en kan de pH van het speeksel hoger zijn dan 8.4 Door de pH van speeksel en urine te controleren heeft U controle over je gezondheid en energie.

Als je erg uit balans bent, bijvoorbeeld bij een pH van 5 tot 6 voor de ochtendurine, dan zal een hoge inname van basevormend voedsel leiden tot een tijdelijke verhoging van de bloeddruk. Het is dan ook nuttig om tijdens het ontzuren, dagelijks de bloeddruk te meten.

 
Actieplan
Wil je meer energie, concentratievermogen, alertheid en algehele gezondheid. Wilt je er op korte termijn beter uit zien? Dan kun je het volgende proberen:

1. Eet tenminste drie keer per dag alkaliserende groente en fruit. Als U komkommer, tomaat, paprika, ui, knoflook, sla, spinazie, broccoli, radijs en dergelijke lekker vindt, dan zit U goed. Citroenen en limoenen doen het ook heel goed.

2. Drink alkaliserend water. Dit kunt U zelf maken door 1 citroen uit te persen en hieraan 1 theelepel zuiveringszout (baking soda) toe te voegen. Het zout reageert met het citroensap. Wacht 1-2 minuten totdat het geheel is opgehouden met bruisen. Voeg daarna 1 liter water toe.

3. Eet fruit, maar als U erg uit balans bent wees dan matig met suikerrijk fruit als appels peren bananen perziken druiven en dergelijke.

4. Gebruik goede vetten. Olijfolie, lijnzaadolie, walnootolie en druivenpitolie zijn goede bronnen van meervoudig en enkelvoudig verzadigde vetzuren. Deze oliën kunnen als basis dienen voor een saladedressing.

 5. Zorg voor voldoende anti-oxidanten. Neem een plantaardig Multipreparaat en neem dagelijks ten minste 500 mg Vitamine C. Er zijn slechte, goede en fantastische producten te koop. Hoe U de kwaliteit kunt bepalen komt in een ander document aan bod.

 6. Beweeg! Ga wandelen, fietsen of sporten. Let op dat U niet overtraint, maar dat U tot hooguit 70% van Uw maximum capaciteit gaat.

 7. Elimineer zoveel mogelijk verzurende voedingsmiddelen en gewoontes als alcohol, tabak, koek, snoep, frisdrank en vermijd stress.

8. Meet de pH van Uw ochtend urine. Zorg dat deze 7.2 of hoger wordt