wie wilt mijn foto lezen

Dag Sabine,
Een van de belangrijkste lessen van het leven is voor mij al heel lang, de dingen te nemen zoals ze komen. Wat natuurlijk niet betekent dat je alles laat zoals het is. Meestal volgt er wel een vorm van actie in een minder gewenste situatie, maar het begint toch met accepteren wat is.
Nu is dit wat lastiger wanneer het gaat om de slechte gevoelens zoals jij omschrijft. Moet je dit ook accepteren? En wat voor actie kun je nemen?
Heel mooi vond ik hoe een donkere Amerikaan hier eens over praatte, blanken willen altijd meteen ergens wat aan doen terwijl zijn cultuur gewoon zegt "man, I've got the bues, don't know why" Zelf heb ik dit ook wel eens ervaren en dat luchtte toch wel op.
De laatste tijd kom ik dit vaker tegen, de gedachte dat het duister nu eenmaal bij het licht hoort zoals de regen bij de zon.
Foto's lezen kan ik niet, maar ik wilde toch even reageren.
Groejes, RockSolid

Hoi Sabine,

Wat vervelend voor je dat je je naar voelt en niet weet waarom. Ik wil jouw vraag om hulp en jouw gevoel niet bagatalliseren, en ik weet niet waardoor je je naar voelt maar heb je het fysieke uitgesloten? Ik zie het ook om me heen, dat iedereen in een soort winterdip zit. Je foto heb ik nog niet gelezen maar dit is mijn 1e reactie.

Het valt me op dat je er moe uitziet. Je lacht maar bent niet blij en je ogen staan uitgeblust. Ook valt je frons op, terwijl de rest een soort van berustende, maar niet blije, ontspanning uitstraalt. Hier komt het:

* * * * *

Ik wil de radio uit, bordje met kruimels aan de kant, spaarkaarten achter het beeldscherm zodat ik ze niet zie …. Ik wil orde, rust, netheid …. Herken je dat … als ik een foto lees heeft alles wat gebeurt met degene die ik lees te maken …

Ik zie sceptische ogen, heel afwachtend, je laat mij, en de andere mensen, kletsen, hoort ze aan maar gelooft en weet je eigen ding. Dat is heel goed! Je weet al lang hoe het zit, waarom blijft iedereen dan tegen je aan kletsen en je advies geven … Tja … misschien ben je te lief en stelt geen grenzen of hebt daar moeite mee. Zodra jij een keer, op een nette manier natuurlijk, zegt dat je het eigenlijk zelf wel weet maar dat het je op dit moment niet uitkomt om te doen wat goed voor je is dan schiet je midden in de roos want zo is het. Het is de tijd nog niet maar je weet heel goed wat er eigenlijk zou moeten gebeuren. En dat is niet al die goed bedoelende mensen afwimpelen of hun adviezen ook maar 1 minuut door jouw hoofd te laten malen. Genoeg gemaald, vind je niet …

Nogmaals, je weet heel goed wat moet gebeuren. Wil niet zeggen dat sommige mensen soms niet iets kunnen zeggen waar je iets aan zou kunnen hebben, maar je kan het meenemen in je overwegingen, in hetgeen je al weet want je weet het echt heel goed Sabine! Maar ook als je het weet waardoor je uitgeput raakt wil niet zeggen dat je er iets aan kan doen. Op dit moment… Heb geduld met jezelf en met het leven. Laat je door niemand zeggen dat je bepaalde keuzes moet maken of bepaalde mensen of situaties moet los laten. Niets moet. Het gebeurt als je er klaar voor bent. Vertrouw op het Universum. Je wordt gesteund, echt. Je lijkt alleen, dat begrijp ik.

De persoon naast je heb ik van de foto afgesneden toen ik ging lezen. Veel te veel energie kwam daar af. Maar lief kind, vergeet niet dat jij eigenlijk ook bergen energie hebt. Hoe kan je je anders staande houden. Iemand die zich alle leed van de wereld aantrekt en dat allemaal meezeult, de hele dag door! Verstandig … nee, want je kan er niets aan doen. Knap en zwaar … ja, heb respect voor jezelf. Niet zo zorgelijk, de problemen van de anderen mogen ze je vertellen, natuurlijk. Maar kijk hoe je haar zit. Je schermt je oor een beetje af, onbewust of voor de foto maakt niet uit. Feit is dat het een beetje afgeschermd is. En zo is het verstandig. Zie je wel dat je het weet. Filter wat je te horen krijgt, net als je neusharen de troep buiten houden kan je ook symbolisch haren voor je oren houden. Filteren wat je hoort. Steunen is okay natuurlijk maar het zijn niet jouw zorgen dus waar je kan helpen doe je dat maar als het in jouw hoofd blijft door malen help je niemand. Je wordt er alleen maar moe van. Je hebt je eigen problemen, wel of niet …. wel of niet ... wel of niet .....Wel …. Maar als de tijd rijp is ….

Nou ja Sabine, iedere keer verbaast het me weer wat ik allemaal opschrijf. En iedere keer hebben mensen er iets aan, gelukkig .. Hopelijk herken jij er ook iets in en kan je er iets mee.

Lieve groet, Sarah

Dat de radio uit moest bij mij en dat ik de tafel waaraan ik zat wilde opruimen is niet omdat jij zo netjes bent of niet van muziek houdt maar omdat je geen ruis wil, geen afleiding in je gedachten (en dat was de radio op dat moment voor mij) omdat je moeite hebt je te concentreren en omdat je de chaos (in de hoofd) weg wilt en niets erbij wilt hebben (daarom wilde ik niets zien als afleiding). Het gaat dus om jou, en is symbolisch.

(misschien ben je slordig of juist netjes, maakt niet uit, het gaat hier om je hoofd, je leven waar je niets in wilt)

Tenminste, zo vat ik het op.

hallo

eerst dank u wel voor het lezen.
inderdaad zie ik mij in hoe je het beschrijft
ik maak me veel zorgen om mijn kindjes hun toekomst.
stel dat ik er niet meer zal zijn .

groetjes