Heeft de wetenschap Adam en Eva al ontdekt?

Dat is een natuurkundig verschijnsel dat gewoon te meten en te weten is. Het is dus wetenschappenlijk aangetoond dat het klopt.

C14-datering is een methode van radiometrische datering waarmee de ouderdom van organisch materiaal en ecofacten wordt bepaald met behulp van koolstof-14 isotopen. Koolstof-14 (14C) is een isotoop van koolstof die in onze atmosfeer uit stikstofkernen gevormd wordt. Dit gebeurt door kernreacties ten gevolge van de kosmische straling waaraan de aarde voortdurend blootstaat.

De methode is bruikbaar voor materialen tot circa 60.000 jaar oud. De techniek werd in 1949 ontdekt door Willard Frank Libby en zijn collega's van de University of Chicago. In 1960 ontving Libby hiervoor de Nobelprijs in de scheikunde.
http://nl.wikipedia.org/wiki/C14-datering
Op de link staat exact het wetenschappenlijke bewijs.

ok, is er een mogelijkheid misschien dat er iets is gebeurd waardoor dingen anders zijn dan dat ze lijken. dat dit wel klopt athans het systeem maar dat er iets gebeurt is met de aarde waardoor het 1 en ander ouder lijken?
of is dat totaal niet mogelijk?

Nee niet met dit soort dateringen. Als je de natuurkundige principes erachter begrijpt (halfwaarde tijden van atomen) is dat een universele constante die over het gehele universum constant is. Deze methode is dus erg nauwkeurig.

Totdat de wetenschap ontdekt dat hij fout zat en het toch heel anders bleek te zijn. Zoals al vaak is voorgekomen. Als ik het goed begrepen heb komt in kwantumfysica naar voren dat er nog een heleboel onverklaarbaar is en veel natuurlijke onderdelen niet altijd constant blijkt te zijn.

Maar in dit geval is er geen fout debiorah . De c14 datering is een hele nauwkeurige datering.

Daarbij is de grondslag van kwantumfysica eerder de "chaos"-theorie van belang: Namelijk dat je niet exact kunt bepalen waar een deeltje zich bevind, zonder de toestand van dit deeltje te beinvloeden. Deze wonderbaarlijke eigenschap heeft inderdaad een aantal onverklaarbare eigenschappen tot gevolg, maar het beinvloed niet de halfwaarde-tijd van het c14 atoom (koolstof). Dat is namelijk net zo'n natuurlijke constanten als de lichtsnelheid.

Ok maar dan vraag ik me nog af of de wetenschap het bij het juiste eind heeft, das gewoon mijn belevenis.

Dat is in dit specifieke geval niet echt de vraag aangezien het een natuurwet is die geldt. Dat is netzoiets als je afvragen of water wel echt uit 2 waterstof atomen en 1 zuurstof atomen bestaat. Uiteraard kun je je dat gaan afvragen, maar of het zinvol is, lijkt me niet echt.

voor iemand die dat echt wilt weten eigenlijk denk ik wel.
ik weet over veel uitvindingen dat ze perongeluk vaak zijn en dat de wetenschappers zelf met iets totaal anders bezig zijn.
kreeg ik vaak op school te horen.
ik weet dat men technologie heb dat ze tegenwoordig dna kunnen zien, maar kennen ze ook zo klein gaan dat ze waterstof en al kunnen zien. en ook neutronen en al?
of is dat nog steeds alleen theorie?

Misschien lijkt het niet zinvol mijn vraagtekens te zetten maar het is niet dat ik het veroordeel. Ik ben gewoon iemand die overal vragen over heeft. En dus ook bij de wetenschap omdat deze ook niet alwetend is. Het boeit me zeker hoor maar ook feiten zijn een beleving van de mens.

Ja hoor dat kunnen ze. Op dit moment kunnen ze de protonen en neutronen (dat waaruit een atoom is opgebouwd, en waterstof is een atoom) en electronen gewoon waarnemen met bijvoorbeeld een tunneling microscoop.

De techniek van Scanning tunneling microscopy is rond 1980 ontwikkeld door wetenschappers van de IBM onderzoekslaboratoria. De ontwikkeling was een grote revolutie, omdat de techniek de eerste microscopische techniek was die atomen werkelijk individueel in beeld kon brengen. In 1986 ontvingen de ontwikkelaars, Gerd Binnig en Heinrich Rohrer, voor hun werk de Nobelprijs voor de Natuurkunde.

De scanning tunneling microscoop of rastertunnel microscoop werkt niet met golven of deeltjes die een afbeelding maken van een object, maar werkt met een haarfijne naald (probe) waarvan de punt slechts een enkel atoom groot is. Deze naald wordt vlak boven het object gebracht, zo dichtbij dat de golffuncties van de naald en het object overlappen. Zodra dat het geval is treedt tunneling van elektronen op: elektronen kunnen door de ruimte tussen het object en de naald tunnelen, en er begint een stroom te lopen. Door het exponentiële verval van de golffuncties is de tunnelstroom sterk afhankelijk van de precieze afstand tussen het object en de naald; door de naald op of neer te bewegen kan de tunnelstroom worden ingesteld.

bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Scanning_Tunneling_Microscopy

Dat is op zich een interessante gedachte, maar ben je ook consequent door vraagtekens te zetten bij bijvoorbeeld universele liefde? In mijn ogen kost het heel veel tijd om overal vraagtekens bij te zetten. Vertrouw in het leven, en dat het het beste met je voorheeft. Anders ga je twijlen aan het leven, en twijfelt het leven dus ook aan jou .

Ik twijfel niet aan het leven maar wel aan wat ons voorgehouden wordt als het leven. Ik twijfel niet aan universele liefde maar dat komt omdat ik dat overal in voel en niet onder woorden kan brengen. Vragen zijn voor mij middelen om meer te leren en om mijn plaatje te vormen, ongeacht hoe het plaatje voor anderen feitelijk is opgebouwd. Het is niet zo zwaar als het misschien klinkt.

Waarom stel je dan geen vragen bij je gevoel? Als er iets afhankelijk is van perceptie, dan is het wel gevoel. Ik wil je helemaal niet aan het twijfelen brengen hoor, maar ik wil je wel bewust maken dat de mens er een kunst van heeft gemaakt om het gevoel voor de gek te houden.

bedoel je op zo n manier van dat men niet meer zijn hart achterna gaat?

Ik twijfel wel eens aan mijn gevoel maar niet aan het gevoel van universele liefde. Omdat dit niet echt een gevoel of emotie is zoals de meeste, het is moeilijk onder woorden te brengen wat ik bedoel. Het is een intense beleving die dwars door me heen gaat ik "voel" het zeg maar in al mijn vezels. Maar we gaan wel een beetje offtopic

Volgens mij was dit allang offtopic, maar het is niet minder interessant. Wat ik lees uit jouw reactie is dus eigenlijk:
"op het moment dat iets je overrommpeld kwa gevoel, neem je het direct voor waar aan"

Hoe weet je nou, dat je niet compleet voor de gek wordt gehouden met je gevoel? Ik stel deze vraag omdat ik me afvraag of het nuttig is om bij oninteressant stukken teveel stil te staan. Focus je eens op de dingen die je echt wilt weten en uitzoeken, grote kans dat je veel sneller die dingen weet die je ook echt wilt weten.

Oh, en het is geen verwijt hoor, want ik weet dat jij niet zo zwart-wit in elkaar zit, ik probeer enkel mijn boodschap te verduidelijken .

ik ga vaak op mijn gevoel af kwa dingen, en als ik het niet zeker weet zoek ik naar bewijzen ervan. maarja soms neem ik iets teveel en dan eindig ik op zn minst met koppijn.

Juist als ik overrompeld wordt door mijn gevoel neem ik niks voor waar aan. Ik neem nooit zomaar iets voor waar aan behalve de verbinding die ik voel, die ik noodgedwongen onder woorden moet brengen om het duidelijk te maken. Ik neem niet klakkeloos waarheden over maar neem ze als het ware op. Ik bekijk het vanaf alle kanten, ik verzamel vele visies om uiteindelijk tot mijn eigen conclusie en waarheid te komen. Onintressante stukken voor mij laat ik links liggen, dat maakt het voor mij moeilijk om onintressante dingen te leren. Wanneer iets mijn interesse heeft wordt het verslonden, ik ben soms inderdaad met teveel tegelijk bezig. Dat komt omdat ik graag veel wil weten en ervaren voor ik mijn complete beeld erover vorm. De wetenschap vind ik erg interessant en leer hier graag meer over. Ik wil alleen zeggen dat ik veel nog niet kan beoordelen en dat ik dus ook nog geen waarheden aanneem. Ik gebruik ze wel bijv. in mijn betoog omdat dit nu eenmaal is wat de maatschappij van je vraagt, als je aankomt met omdat mijn gevoel dat zegt of omdat ik het doorgechanneld kreeg wordt je helaas nog vaak uitgelachen. Mensen nemen vaak de wetenschappelijke en maatschappelijke waarheid aan, ik raadpleeg ook mijn eigen bron.

Volgens mij is het verschil dat het ene gevoel is en het andere het "weten".

Good point!