God gaf aan mij de legkaart van mijn leven,
als stukjes speelgoed in een kinderhand.
De doos met het voorbeeld heeft hij niet gegeven.
Ik vind niet meer dan hoekjes en de rand.
Daar binnen in zie ik alleen maar kleuren ook stukjes zwart,en stukjes wolken wit.
Het is een chaos en ik blijf maar speuren,
of ik ergens toch de uitkomst soms bezit.
Ik weet het niet,ik kan er slechts naar gissen.
Zolang hij immers het voorbeeld voor zich houdt
en daarom blijf ik in het ongewisse.
Hoe in de toekomst het leven zich ontvouwt.
Zal er veel zon zijn,of duistere wolken?
Maar dikwijls heeft een wolk een gouden rand
O.Heer ik kan uw puzzel niet vertolken.
Ik heb het raadsel van het leven in mijn hand.
Er is een ding,waarop ik mag vertrouwen.
Hoewel ik nu nog in het donker tast
Eenmaal zal ik het voltooide beeld aanschouwen
EN ZIEN DAT IEDER STUKJE PAST....
