Sterre Ogen

Een zeer lange tijd geleden, werd er op deze wereld een meisje geboren. Men was zeer blij met haar geboorte, daar in die tijd het vrouwelijke nog als "heilig" werd beschouwd, daar deze de kracht had om voor opvolgers te zorgen voor de stam.Maar dit meisje was anders dan de andere kinderen, haar ogen schenen als sterren, en alsbaby leek ze door alles en iedereen heen te kijken. Zelfs de "heilige mannen"van de stam hadden respect voor dat kleine ding met haar glinsterende blauwe ogen.
Overdag ging het meisje, met haar moeder en zusjes op zoek naar voedsel, heerlijk vond dat kleine meisje het om buiten te zijn en het zonlicht op haar lijfje te voelen. 's-avonds viel ze dan heerlijk in slaap bij het warme vuur, en de zang en de stemmen van de anderen.Toen het meisje net 2 jaar was, begon de aarde te beven, en vuur te spuwen, en werden er vele van de stam gedood, waaronder de ouders van het meisje. Haar zusje die al 7 was, nam de zorg van het kleine meisje op zich, maar het was zwaar voor haar, en ze waren voor voedsel en onderdak afhankelijk van de rest van de stam.

Daar het vuur de omgeving waar de stam woonde had verwoest, en de winterperiode voor de deur stond, besloot men een nieuwe woonplaats te gaan zoeken, en zodoende vertrok de stam van de plaats, waar ze vele zonnen hadden gewoond. Het werd een barre tocht voor de jonge meisjes, maar vooral het kleine ding met de "sterre ogen" bleef vrolijk en zorgde dat vele zich naar de reis overdag 's-avonds konden ontspannen en even de zorgen kon vergeten.

Maar een nieuwe ramp stond er voor de deur, tijdens de barre tocht, kwam er een watervloed zo hoog, wat de rest van de stam verwoeste. Alleen de kleine meisjes en 3 van de "mannen" van de stam overleefde ook dit natuurgeweld.Ze trokken verder, maar wisten dat ze de komende winter nooit zouden overleven als ze zich niet aansloten bij een andere stam, en zodoende gingen ze op zoek, naar een stam die hun op zou nemen.

Naar een tocht van nog 3 weken, waarin ook het zusje van het meisje overleed, vonden ze eindelijk een stam die hun op wou nemen. Echter hadden de "heilige mannen"wel bedenkingen over het kleine meisje, dat zo anders eruit zag, als hun eigen kinderen. Hier werd het kleine ding niet gerespecteerd zoals in haar eigen stam, en zo groeide ze op zonder liefde en warmte van mensen om haar heen. Bespot door de andere kinderen, en genegeerd door de volwassenen. De sterretjes in de ogen van het kleine meisje begonnen steeds minder te schijnen, en op de dag dat ze bijna 9 werd, en als "vrouw" volwassen werd verklaard, werd ze ook door de mannen als een stuk vuil gebruikt.

Het enige wat het meisje op de been hield waren haar dromen, waarin haar ouders, haar zusjes en andere stamleden verschenen, en die dromen sterkte haar om alles te ondergaan. Toen het meisje een jaar of 13 was werden er vele mensen ziek in de stam en stierven, de ` mannen` belegde een bijeenkomst, waarin de `heilige man` de geesten om raad zou vragen. Tijdens de bijeenkomst vertelde de geesten dat het meisje met de rare ogen de oorzaak was van wat er met de stam gebeurde, en men besloot dat het meisje moest sterven.

Echter die nacht kwamen de ouders in de droom van het meisje, en vertelde haar dat ze meteen moest vluchten, omdat haar leven op het spel stond. Zo vertrok ze midden in de nacht de bossen in. Hier leefde ze nog enkele jaren en waren de enige wezens die ze nog zag, de dieren die dan ook haar grootste vrienden werden. Toen het meisje 26 werd is ze gestorven, alleen zonder ooit nog contact gehad te hebben met andere mensen

Veel liefs gerda