Hahahaha, ik zie je met geweldige schoenen in een boom zitten. Hoe tegenstrijdig kan een foto/mens zijn. Aan de ene kant ben je een met de natuur, aan de andere kant zit je quasi gemakkelijk op een prachtige boom in je mantelpakje met chique schoenen. Waarom manoeuvreer jij je in zo’n ongemakkelijke positie die niet bij jou hoort, op het moment.
Vraag die direct bij me opkomt is of JIJ in de boom wilde zitten en daar mooi wilde zijn (dat lukt hoor!
) of dat jij gewoon jezelf was en in de boom moest zitten voor de mooie foto, omdat anderen wilden dat het een mooie foto werd. Ik denk het eerste. Of allebei een beetje. Dat je eigenlijk gewoon bomen wilt klimmen en 1 wilt zijn met de natuur en met je blote handen in de aarde en blote voeten op de grond tegen de boom aan wilt hangen maar in het dagelijkse leven ( door je werk, status, partner??) genoodzaakt bent in een soort keurslijf te zitten. Het keurslijf zit je te strak op dit moment maar niemand ziet het. Het begint je wel langzaam op te breken merk je zelf. Dat zie ik aan je gezicht. Lachen maar niet blij. Een soort “help me” maar niet gehoord omdat je het niet duidelijk genoeg uitspreekt. Daar ben je nog niet aan toe. Maar omdat het “leven” op dit moment je op begint te breken kom je nu wel dicht bij het breekpunt. Jouw breekpunt. Kindje, kindje wees jezelf! Hervind jezelf!
Waarom combineer je het niet. De nette dame mag ook wel eens makkelijke schoenen aan en door de bossen struinen! Vuile handen kunnen gewassen worden.
Helpen, ik zie dat je wilt helpen. Je hebt het gevoel dat dit om het moment te weinig kan. Klopt. Het is ook verstandiger eerst jezelf te helpen. Eerst kijken wie je echt bent en waar je echt voor staat.
Ik krijg de neiging over je wangen te aaien en te zeggen dat het allemaal goed komt. Je zit er even doorheen. Huil gewoon als je dat wilt! Niemand hoeft te begrijpen waarom. Het moet eruit! Niemand staat in jouw schoenen en voelt wat jij voelt. Ik krijg het nu een beetje benauwd en heb druk boven mijn hart. Het benauwt je allemaal. Heeft met de liefde te maken. Kan ook liefde voor jezelf zijn. De druk is erg groot. Stapje terug doen is nu wenselijk. Ik word ook heel onrustig in mijn hoofd, die erg zwaar word. Teveel aan je hoofd?
Ga de natuur in. Met stevige wandel schoenen deze keer
Rust. Even tot jezelf komen. Kijken wat JIJ wilt en waar JIJ voor staat. Opnieuw de balans opmaken. Niet voor een ander deze keer maar voor jezelf! Ik krijg nu hoofdpijn, heb jij hoofdpijn? Los laten de druk!
En nu laat ik het fotolezen aan de echte fotolezers over. Hopelijk herken je er iets van en kan je er iets mee.
Lieve groet, Sarah