wie leest aub mijn foto?u ziet wel waarom#

lieve mensen,het gaat niet goed met mij,ik woon niet waar ik graag wil
ik spijbel veel,alles gaat mis!ik wil graag goed mijn best doen maar weet niet hoe!ik heb gewoon altijd een rot gevoel van binnen
in het huis waar ik nu een paar dagen in de week woon zag ik de eerste nacht iets bewegen bij luxaflex en zag een geest alleen zijn hoofd schrok me dood,mijn mama wil graag weten wie dat is hoort die bij het huis of bij mij? en waarom zag ik hem.

Je voelt je zo rot, zo verraden, eigenlijk... dat je dat ook naar je toe trekt...
Ik zeg niet dat er niets is... want je ziet het toch...
Waar je woont zitten meer jongeren die spijbelen,zich met drugs inlaten en zich rot voelen...

is daar iemand geweest die zelfmoord heeft gepleegd
Of helemaal doorgedraaid is?

Waar ik heel sterk aan moet denken is de periode dat ik zelf spijbelde en in een internaat terecht kwam...
Al die soortgenoten die onhandelbaar waren, allemaal op een eigen manier, sommige waren echt niet goed wijs!
Ik schopte tegen alles wat maar met de maatschappij te maken had...
alle regels lapte ik aan mijn laars, ik voelde me ontzettend in de steek gelaten, en was vaak snachts bang
(ik voelde wat de andere bewoners voelde)
ik kreeg het benauwd daar...
het verstikte me gewoon
door al die gevoelens en de angst voor al die zwarte schaduwen die daar door mijn kamer kwamen... creëerde ik "iets" in mijn hoofd wat een psycholoog "verbeeldings-kracht" noemde...
"onzichtbare vrienden"
nou dit waren echt geen vrienden, maar hij zei dat ik het me verbeelde...

In de psychologie wordt gedacht dat alles uit de hersenen komt, terwijl ik echt niet gek ben (dat is jaren later door een psycholoog gezegd die wel luisterde)

er was trouwens ook een kerkhof op het terrein waar ik zat... dit grensde aan onze groep...
ik denk dat die schimmen of schaduwen daar iets mee te maken hadden?
maarja... dit is mijn visie

Ik denk dat het iets van daar is... wat doordat je je zo rot voelt, 10x wordt versterkt...
vraag het eens aan de andere personen die daar wonen...
toen ik over die schimmen begon waren er zeker 3 die ook zulke ervaringen hadden...
meestal zijn het de meiden die het zien (een jongen zal er niet snel over praten, die houden zich groot)

(ik zat in Zetten btw

groetjes Moonflowertje

Hoi Usimady,
Wat me opvalt aan je berichtje is dat je vooral in de ‘niet-creatie’ zit. Je weet heel goed te benoemen wat er allemaal in je leven is wat je Niet-Wilt. Kun je je aandacht misschien verplaatsen van wat er niet-is naar wat je wel-wilt-aantrekken/creeeren? Want waar je aandacht naar toe gaat, groeit ;-)

Ergens heb ik het gevoel dat je denkt dat je geen ‘keus’ heb, maar in alles wat je doet heb je een ‘keuze’. Soms heb je even die moed nodig om een andere keuze te maken.

Ik voel angst en onzekerheid bij je en veel onrust. Daarbij probeer je veelste veel vanuit je hoofd jouw situatie onder ‘controle’ te houden, maar vanuit je hoofd kom je niet tot een oplossing of tot antwoorden op sommige vragen. De uitnodiging is dat je mag voelen wat zich daadwerkelijk in jezelf afspeelt. Wat zit in jou wat je van jezelf nog onder controle houdt en nog niet naar buiten laat komen? Wat past er nou eigenlijk bij jou? En hoe ga je dat creeeren?

Als ik me afstem op je foto komen er twee dingen door; eerste, ik wordt misselijk in mijn keel; je keel staat voor je stem laten horen. Ik voel me er misselijk door, omdat ik het gevoel heb dat het giftige woorden zijn; daarmee bedoel ik ‘manipulatie’ en het bespelen van mensen. Daarmee houd je de ander voor de gek, maar ook jezelf. Mijn gevoel is kijk eens naar de joker in jezelf.

Tweede is, wat ik hoorde is dat je ‘geneigd bent groter voor te doen dan je bent’. Mag de kleine Usimady in jou er ook zijn? En kun je ook om hulp vragen? Wat heb jij nou eigenlijk nodig wat je op dit moment niet zelf kan?

grtjs,
L'arbre de vie

Lieve moonflowertje en l'abre de vie,

Ik ben de moeder van usimady en help haar in haar zoektocht.
Super bedankt voor jullie reacties!!
Ik maar vooral zij zelf herkennen alles wat jullie beschrijven. Wij gaan samen straks even ervoor zitten om jullie berichten goed door te lezen en jullie vragen te beantwoorden.
Ze kan zich niet altijd goed verwoorden of het gevoel te beschrijven.

Maar we wilden jullie alvast bedanken voor jullie reactie.


Liefs Usimady en Christina

dat is vrij normaal hoor!
ik bedoel om alles te verwoorden...
voor sommige gevoelens, zijn gewoon geen woorden

Beste Usimady, begrijp ik het goed dat je de foto van je dochter geplaatst hebt? Of help je haar bij het verwoorden van een reactie?

Het kan bij het huis horen of bij andere mensen of bij jou. Ik zal het proberen uti te leggen.

Als je je boven "verveelt" is het natuurlijk dolle pret om te komen "spoken" op een plaats waar veel mensen (al dan niet tijdelijk) niet lekker in hun velletje zitten.

Wat ook kan is dat het wel iemand is die bij jou hoort, een voorvader ofzo, om jou te steunen. Dan is hij/zij net zo geschrokken als jij omdat jij hem/haar zag.

Mijn tip is om toch weer wat rustiger in het leven proberen te staan, zodat je weer contact krijgt met je gevoel. Jou hele leventje voelt nu niet goed zeg je. Dan kan natuurlijk en dat vind ik heel akelig voor je. Je schrijft dat je niet thuis woont. Logisch dat je je daardoor al slechter voelt. Je schrijft ook dat je doordat je je slecht voelt ook dingen gaat doen die niet bij jou passen, zoals spijbelen. Weet je, je hebt het toch zelf in de hand als je de regie over je leventje weer terug NEEMT! Baas in eigen buik, zeg maar, baas over eigen leven. Het is nu even niet een leventje waar je wilt (omdat je tijdelijk niet thuis woont) maar probeer te beseffen dat dit tijdelijk is en probeer er het beste van te maken. JIJ hebt de regie in handen. Dan zal je ook sterker worden en je sterker voelen. Als je dan weer "iets" ziet bij de luxaflex dan vraag je gewoon of het weg wil gaan en als het niet luistert dan vraag je of "iemand"(een gids) je wil helpen om het weg te halen. Zeg dat JIJ het niet wilt. Zo simpel is het en zo simpel kan je het houden. JIJ bent dan weer de baas aan het worden.


Ik denk dat het iemand was die wilde zeggen dat hij wist dat je het moeilijk had en je wilde steunen.
Kan dus ook iemand zijn die zich verveelt.
Eigenlijk niet belangrijk. Je wilt het niet dus vraag je of het weg wil.

Een andere reden dat je het ziet: je bent een gevoelig meisje. Is heel mooi, alleen lastig in deze situatie waar je nu in zit (misschien ben je daarom ook in deze situatie gekomen maar dat is voer voor een expert en daar waag ik me niet aan)

Nu ik dit zo schrijf, nog een tip: probeer je af te sluiten voor alle indrukken om je heen (ongetwijfeld heb je met heel veel emoties te maken, die niet van jou zijn, waar je woont)
Maak een lichtbol om je heen.

[img]https://www.facebook.com/photo.php?fbid=...e=1&theater[/img]

Succes.

Christel

Hoi Usimady,

Heb je iets gehad aan mijn reactie? Ik hoor graag van je hoe het gaat.

groet, Sarah

Het lijkt wel of er iets zwarts rondom je hoofd loopt te hyperen.
Zeg tegen het dat die gewoon op moet rotten.
Maar de beste manier is inderdaad jezelf weer overeind trekken.
Ga weer met 2 benen op de grond staan, ga gewoon naar school toe en pak je leven weer op.
En natuurlijk niet in een keer alles...dat zal waarschijnlijk teveel zijn.
Maar pak een ding per keer op.
Begin met minder spijbelen.
Pak je lievelingshobby weer op.

Verder nog een tip!
Eet gezond!! Veel groente en fruit...biologisch vlees.
En pak liever een appel dan een zak chips.
Juist in tijden van stress heeft je lichaam nog meer vitamine en mineralen nodig dan gebruikelijk.

Wat je ook weer energie geeft is lachen.
Zoek op Youtube naar leuke lachfilms, kijk blundershows..of huur een lachfilm.
Maar ook samen met een paar vriendinnen op de bank kijken naar een griezelfilm kan leuk zijn.

Ik hoop dat je er iets aan hebt,

Ik was nog vergeten dat de schijf van 5 een goede uitgebalanseerde manier is om alles binnen te krijgen.

Ja ben ik ook nieuwsgierig naar, maar ik hoop dat je deze niet verwijderd bij een eerlijk antwoord Julien.
Ik geef eerlijk toe, ik las de foto niet, maar zag de oproep als door 2 mensen geschreven. En daar heb ik geen moeite mee. Maar zou dan ook graag gewoon een geschreven reactie van je dochter zien. Gewoon dat ik zeker weet dat ze dit wil, dat jij dat voor haar doet. En het niet laat gebeuren omdat ze het jou gunt en jou wil geruststellen.
Komt op mij namelijk over dat jullie verschrikkelijk aan elkaar hangen en elkaar best eens een beetje los mogen laten. Maar dat word een beetje moeilijk als je mekaar wil helpen.

Als ik naar de foto kijk namelijk, zie ik een meisje die vanalles in de schoenen geschoven wordt en zelf zoekende is wat wel bij haar hoort en wat niet. Een vakantie en een beetje rust, even er niet mee bezig hoeven zijn zou haar een richting kunnen geven.

Lach niet als je niet wil lachen.
Ben jezelf en laat dat zien.