geest in huis ?

Het zou je schoonvader kunnen zijn die even gedag komt zeggen om te laten weten dat hij bij jullie is ! of een ander overleden persoon.

dat kunnen ze doen met behulp van foto omlaten vallen lampen laten flikkeren en kaarsjes die stil staan en noem maar op wat dus bij jullie gebeurdt.

Als je er zelf een goed gevoel bij hebt denk ik niet dat het kwaadaardig is en zal ik me er niet te druk om maken mocht er nou erger dingen gebeuren en je krijgt een angstig gevoel erbij zal ik zeker ff aan de bel trekken hier op het forum dan zijn er vast wel mensen die je kunnen helpen.

Succes

thx voor snelle antwoord zouden er mensen hier op forum zijn die hier meer over weten, heb mijn foto ook geplaatst ,bij fotolezing, samen me mijn jongste zoontje, hij is ook nogal gevoelig aan mensen voelen of dingen zien , snap je ? grtz

Hoi candise,

Een overleden persoon moet altijd z'n weg naar het licht vinden, dwalen is uitstel zeg ik altijd maar. De vraag is wie is het en wat of wie houdt hem/haar hier op aarde. Kan zijn dat de overledene wil blijven hangen, kan ook zijn dat familieleden hem hier vasthouden zegmaar.

Wat je kan doen is het volgende: maak contact met de energie, vraag wie het is en wat die entiteit bij jou doet thuis, wat is zijn boodschap. Weet de entiteit ook dat hijzelf overleden is? Maak duidelijk dat hij/zij naar het licht mag gaan, als je nog afscheid wil nemen doe dat. Comprimeer de energie in en bal, visualiseer de lichtpoort, draai de persoon naar het licht en laat hem door het licht opgenomen worden, of anders gooi de bal naar het licht, sluit de deur of poort.

Dit is hoe ik overledenen naar het licht help. Het is belangrijk dat je heeel duidelijk maakt dat het tijd is om over te gaan. Entiteiten horen niet in jouw ruimte.

Het zou inderdaad een entiteit of een geest kunnen zijn, maar ik weet het niet <-- ik ben niet in de ruimte waarin jij je bevindt...
Ik kan ze wel waarnemen, maar heb nog geen entiteiten naar het licht gestuurd...
wat ik wel weet is dat je het altijd met respect moet doen, het is immers ook een mens geweest...
Maar zoals L'arbe de vie hierboven al zegt; als iemand uit de familie hem vast-houd, dan krijg je hem niet weg

(als je de eerste 20 dagen, elke dag een kaarsje brand op het graf van de overledenen dan kan diegene niet over zegmaar)
Ook door intens verdriet of juist kwaadheid kan iemand niet verder...
Misschien is het onbewust gebeurt?


verder wil ik toevoegen aan L'Arbe de vie dat als je niet weet wat je doet, je het beter kunt laten doen door iemand die wel weet wat ie doet, een paragnost of medium ofzo...

succes in ieder geval

oja...
betreft jou zoontje zou je kunnen overwegen om hem tijdelijk af te laten sluiten, zodat hij zich op het leven kan concentreren

Ik zal wat info erover zoeken voor jullie
want zo komt het een beetje bot over volgens mij...

groetjes Moonflowertje

http://www.energy-healer.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=77&Itemid=49

http://www.energy-healer.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=409&Itemid=65

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/spiritueel/4833-kinderen-en-geesten.html

http://www.freewebs.com/paranormaal-web/helderziend.htm

succes

thx voor de reacties

Je schrijft dat je er heel rustig bij bent. Blijf bij je gevoel. Als het goed voelt dan IS het goed! Het is eigenlijk heel simpel. Als je het niet wilt dat ze komen dan zeg je dat je het niet wilt en of ze weg willen gaan. Gewoon, beleefd, zoals je in het dagelijkse leven ook aan andere mensen zou vragen of ze weg willen gaan.

Zoals ik al bij je foto schreef, ook jij bent heel gevoelig. Niets mis mee. Het is ook niet voor niets dat je zoveel ziet en hoort. Praat met ze, zolang het goed voelt!!!!!
Vraag eerst bescherming aan je gids (of als je het gevoel hebt daar nog geen contact mee te hebben dan vraag je het gewoon). Dan, zolang het goed voelt, vragen wie het is en wat ze willen. Soms alleen maar aandacht; laten weten dat ze er zijn en nog meekijken. Niets bijzonders, alleen maar lief. Maar ik kan me voorstellen dat je schrikt en het niet wilt. Dan zeg je dat!

Een voorbeeld. Gisteren ben ik weer eens met de fiets gevallen. Met mijn hoofd tegen een bushokje aan. Flink in de war en weer klap op mijn hoofd. 's-Avonds werd ik lastig gevallen door een donker iets. Ik vroeg of het weg wilde want ik wilde slapen en het bleef maar doorgaan, terwijl ik het niet wilde want ik wilde slapen. Het was ook JAREN geleden dat er zo'n donkere energie me lastig viel. Groot, kleiner werd het, groter werd het, dichterbij, verderaf, dichterbij. Ik kreeg het niet weg en wilde ook niet praten want ik wilde slapen. Ik heb (in mijn hoofd) gezegd dat ik heel moe ben, het zelf niet kan op dit moment maar of "ze" alsjeblieft degene die daar was weg wilden halen zodat ik kon slapen. Ik kon het niet alleen, vroeg om hulp. Rara: ik heb als een roos geslapen en niets meer gezien.
Moraal van dit verhaal: gewoon vragen als je het zelf niet kan en je wordt geholpen. Er is zoveel hulp boven! Houden zo dat je niet bang bent, hoeft ook niet. Wat goed voelt, dat is goed. Voor jou. Want jij staat zo dicht bij je gevoel.

Vragen of ze het weg willen halen of vragen of ze je willen zeggen wie het is of vragen of hij/zij weg wil gaan of zeggen dat je het waardeert dat degene er nog af en toe bij je is en dat jij ook nog aan hem/haar denkt maar dat het beter is naar het Licht te gaan of dat je nu niet bang bent en dat graag zo wilt houden of ze alsjeblieft ..

Hoop dat je hier iets aan hebt.

ja, blij dat ik nie alleen ben met zo dingen ... jaren geleden had ik last van iets donkers, in een heel oud huisje was dat, telkens ik ging slapen had ik het gevoel dat er plots honderden kilo's , letterlijk, op mijn borst kwam liggen, ik kon niet ademen, kon niet roepen, wou roepen , maar lukte gewoon niet, ik kon niet bewegen, heel raar allemaal, en plots was het weer weg, was ik druipnat van het zweet, was zo bang, durfde op de duur zelfs niet meer gaan slapen, ben daar dan uiteindelijk verhuisd, ik durf niet meer in oude huizen te gaan wonen, in oude huizen heb ik echt last van dingen die ik zie, heb ook tijdje in rusthuis gewerkt, daar zag ik ook altijd schimmen, wist ik op voorhand te zeggen van morgen zal die persoon overlijden, maar mijn probleem is, ik weet en voel wel dat ik dingen zie, maar ik ben er te bang van om er iets mee te doen, mijn zoontje daarentegen , die gaat daar heel luchtig mee om, die kwam overlaatst naar mij om te zeggen dat het een lieve mevrouw is die soms in zijn kamer zit normaal zou ik echt freaken als ik al de dingen die ik hier hoor en ervaar en voel , maar nu voel ik het normaal, daarom dat ik denk dat het mijn oma is die overleden is, maar soms heb ik wel het gevoel dat er nog iemand anders is ook, want soms bekruipt me een gevoel van angst, gelukkig overstijgt dat warme gevoel, daarom ook dat ik denk dat mijn oma mss hier is om te helpen , of trekt dat op niet veel wat ik zeg ? nog iets vergeten te melden, weet niet of het er iets mee te maken heeft, maar mijn zoontje en ik die schelen één dag, hij is van 15 maart, ik van 16 maart

Candise, heeft iemand je wel eens verteld dat je te open staat?
Wat dat is het geval... (net als bij mij )

Naja... je ziet de dingen om je heen gebeuren , en jou gids verteld je wat je ziet...
Waardoor weet je 2 a 3 dagen van te voren dat iemand zal overlijden,... je ziet een
schim of kleur... en denkt daarbij meteen: ze komen haar halen, daarbij zie je waarschijnlijk
om wie het gaat? Kan ook via het onderbewuste (weten) of via je dromen...

Mijn ervaringen zijn zo iig wel...
"gedachte die door mijn hoofd gaan zijn niet mijn gedachte"
want zo wijs ben ik niet, zeg ik dan
als het goed is zal je dit meteen begrijpen...
Dit is het eerste stukje die op zijn plaats moet vallen

Je bent paranormaal begaafd: alleen je moet nog even uitpuzzelen waar
alle losse stukjes horen...(De dingen die gebeuren, zal je langzaam aan op zijn plaats
moeten leggen, en een naam geven)
uiteindelijk zal je een plaatje zien...
Het zal je bewuster maken...

Ik zal ff voor je zoeken, maar ik heb best een hoop stukjes aan elkaar kunnen leggen, op merudi...
Daarvan zal ik de links hier plaatsen...

gaves sturen
http://nlforum.merudi.nl/ubbthreads.php/topics/120020/1.html

Mijn uittreding
http://nlforum.merudi.nl/ubbthreads.php/topics/125805/BDE_bijna_dood_ervaring.html

gids-info
http://nlforum.merudi.nl/ubbthreads.php/topics/120734/1.html

http://nlforum.merudi.nl/ubbthreads.php/topics/130311/Dit_heeft_mij_aan_het_nadenken.html#Post130311

http://nlforum.merudi.nl/ubbthreads.php/topics/120734/Samenwerking_met_je_Gids_en.html#Post120734

Waarschijnlijk zal je er een hoop in herkennen
(als je iets wil weten, gewoon vragen hoor... )
vaak als ik mezelf iets vraag of iemand anders vraagt iets in het algemeen, geeft mijn gids de informatie
... eigenlijk is het net zoals Sartorius hierboven al schrijft,


Groetjes,
Moonflowertje

jaar of 10 geleden moonflowertje heeft er me ooit iemand gezegd dat ik een gave heb maar dat ik (nog) te bang ben om er iets mee te doen, maar eerlijk gezegd, ik zou begot niet weten wat voor gave ik heb, ik zie geen kleuren, zie geen aura's, waar ik wel last van heb zijn lichten die flikkeren, vooral in ziekenhuizen, rusthuizen, ik loop eronder, lamp flikkert, moment ik gepasseerd bent is er niets aan de hand ? toeval ? weet ik niet, ik kan niet tegen drukke ruimtes, haat ik als de pest, krijg ik letterlijk knoop van in me buik, moet ik soms letterlijk van kotsen, kan het ook niet verdragen dat iemand te dicht in me buurt komt, dan zegik soms gekscherend, ie mag niet in me auro lopen, waar ik het haalde, ik weeet het niet, maar kan er gewoon niet aan doen, aan de kassa in de winkel krijg ik de kriebels, vooral als ze heel dicht bij me komen , de mensen dan, bij sommige mensen valt het mee, bij andere wil ik gillend wegrennen, ik heb ook eens een uittreding gehad zoals jij schreef maar anders dan, ik werd gewoon naar beneden gezogen, had wel een overdosis kalmeermiddelen genomen, want als het me allemaal teveel wordt is dit wel mijn vlucht, zo wil niet dromen, waarom , weet ik allang niet meer, daarom neem ik slaapmiddelen, toen ik dus naar beneden werd gezogen weet ik nog dat ik dacht, hmm, geen wit licht ? en ik werd dus gewoon spiraalvormig naar beneden gezogen, echt onwijs vlug , kwam er misselijk van, maar verder .... ik heb wel heel sterke voorgevoelens, mensen die me van eerste seconde niet aanstaan daar wil ik ook niets mee te maken hebben, ik ben tegelijk heel sociaal en heel gesloten, heel bizar vind ik zelf, maar ik heb naar mijn gevoel geen gids ? ben echt soms in de war

@ Candise,

Chaotisch zijn, wegvluchten, gevoelens overnemen van anderen, uittredingen.. de vraag waarom je op aarde bent (uit je vorige berichtje),

Dit heeft alles te maken met Zijn/Geaard zijn hier op aarde. Op het moment dat je chaotisch bent, is de meeste energie van jou in je bovenste chakra's en kan die energie niet aarden in je eerste chakra.

Op het moment dat je niet tegen prikkels kan van anderen, en alles overneemt, dan ben je niet bij jezelf, maar is je energie verspreid in dat van de massa. Je staat er niet.

Als jij uittreedt, dan is dat ook een uitvlucht, een uitvlucht uit je lichaam. Een teken dat je liever niet geaard bent in je lijf.

Als ik denk aan je vorige berichtje, waarin je schrijft dat je niet weet waarom je in 'godsnaam' op aarde Bent(!),

dan zou ik je adviseren echt aan de slag te gaan met je Eerste Chakra, dat staat voor Bestaansrecht/Zijn/(Demon Angst) op aarde. Volgens mij ligt daar een belangrijke sleutel ;-)

hoe begin ik daaraan ? grtz

Hoe je dat doet?

Door de verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen proces ;-)

Je kunt op verschillende manieren werken aan je eerste chakra; bijvoorbeeld door Lichaamswerk, Regressietherapie, door Ademwerk, net wat bij je past.

Praten over heelt geen stinkende wonden zeg ik altijd maar.

Leestip: Handboek Chakrapsychologie van Anodea Judith.

Aarden inderdaad...

Ik had het ook (nog niet zo lang geleden)
Waarschijnlijk ben je hsp-er
(hoog sensitief persoon)
waardoor je geen andere mensen duld in jou auraveld...

http://opzoeknaarjezelf.nl/aarden/

zou dat hsp er ook iets mee te maken kunnen hebben dat ik van sommige mensen gewoon een schok krijg, je hoort het echt knetteren, net een electrische lading ofzo, ben trouwens heel snel geelectrocuteerd, aan me wasmachine, trapleuning, zelfs aan autodeur, maar ook aan mensen, als ik ze vb hand geef, of als ik hen aantik, maar niet van iedereen .... thx voor dat artikel van dat aarden, eens geprobeerd gewoon heel vlug tijdens het lezen en zelfs al voor ik las dat je kan tintelingen ervaren, waren mijn voeten tot knieen aan het tintelen ....

Zou dat simpel niet te maken kunnen hebben met het soort schoenen dat je draagt? Wat betreft dat Tintelen? Als ik bepaalde schoenen draag dan ben ik ook statisch, heeft te maken met de zool.

weet niet, thuis loop ik meestal blootsvoets of op me kousen

Okay. Dan weet ik het ook nie precies wat of hoe verders...