Hoi, ik ben Anna..

Oh en misschien kom ik uiteindelijk toch wel met regelmaat op het forum!! Als jullie het leuk vinden en ik zelf ook. Ik kom al best wel lang zo nu en dan even kijken dus wie weet.

Nog meer groetjes!

Welkom Anna!

Zelden reageer ik op voorstelberichten maar ik kan het nu niet laten en heb het gevoel dat het moet. Je foto zag ik ook staan. Die heb ik niet gelezen maar je kijkt zo angstig. Mooi dat je een "engelmens" als vriend hebt maar wat naar dat je zo bang bent dat hij je verlaat als zijn taak volbracht is?

Is het niet zo dat iedereen in je leven een voorbijganger is ... ieder huwelijk kan stranden, iedere relatie kan eindigen, ieder bedrijf kan over de kop gaan, vrienden komen anderen voor in de plaats maar toch .... als je een vriend hebt, waar je zo blij mee bent is het toch haast onmenselijk regelmatig/vaak/constant? bang te zijn dat hij je verlaat? Ik snap het wel, hij is heel leuk en je bent heel blij met hem maar dit klinkt haast als afhankelijkheid, als ongelijkheid doordat je hem een soort van aanbidt.

Ach ... waarschijnlijk zie ik het verkeerd, maar jouw voorstelberichtje (dit dus) in combinatie met de uitstraling op de foto die je geplaatst hebt (momentopname) ... Stel dat ik een beetje gelijk heb (wat dus ws niet zo is) praat er dan met hem over, over je angst en hoe blij je met hem bent. Tis maar een tip.

I.i.g. leuk dat je er bent en ik hoop dat je vindt wat je zoekt!

^^ Mooi verwoord Sarah!

En het houd niet op bij de dood hoor...
Hij is alleen niet meer tastbaar
Misschien ligt daar wel een hele mooie les in, voor je
of wordt hij jou beschermengel, toch

welkom op merudi, Anna

Groetjes Moonflowertje

Welkom Anna op Merudi!
Wat mij opvalt in je berichtje is het volgende: ik ben bang dat ik verlaten wordt als mijn vriend zijn taak volbracht heeft. Heb het gevoel dat dat een nog een oude les is, die jij in dit leven nog hebt uit te werken. ALs je namelijk thema's niet uitwerkt in vorige levens, dan herhalen die angsten/patronen zich opnieuw in een volgend leven. Net zolang totdat jij ernaar durft te kijken waar dat patroon nou eigenlijk over gaat. Je wordt op dit moment dus 'getrickert/uitgenodigd' om te kijken naar wat er nog voor jou ligt in het thema: 'angst om verlaten te worden/alleen zijn'. Misschien kun je jezelf eens voelen wat dat eigenlijk met jou doet: Even een moment voor jezelf plannen waarop je alleen bent; en een paar keer die zin herhalen waar je angst over gaat; en voel dan maar eens wat dat dat voor herinneringen of emoties naar boven haalt. Door dat te doen, kun je met dat thema zelf al aan het werk. Goed ademen en voelen wat er in jou speelt. Geef het ruimte! Het mag er zijn!

Liefde, haha, ik hou ook ergvan liefde haha! Moet je ff bij de teksten over Lemurie lezen, de Lemuriaan is verbonden met het hartchakra. Misschien herken je daarin dingen van jezelf.

grts,
L'arbe de vie

Het is heel ingewikkeld, want wat ik heb gepost in mijn welkomstberichtje voelt nu heel erg oud en niet meer van toepassing.

Het klopt wat je zegt hoor Sarah, ik heb mij inderdaad minderwaardig gevoeld en afhankelijk en ik heb heel erg naar mijn vriend opgekeken. Ik heb het tegen hem gezegd "Alles wat ik doe kan jij veel beter, je bent wijzer, liever, slimmer, leuker!! Dat kan helemaal niet want we zijn gelijk!" Toen vroeg ik me af waarom ik me zo toch voelde. Elke keer zo gefrustreerd als ik werd geholpen. Ik kwam bij een artikel die me echt een stap vooruit heeft geholpen.

http://www.nieuwetijdskind.com/positief-denken-filosofie-schijnheiligheid/#.UQABASc0WSo

Het is heel fijn om in gedachten te houden dat kennis en lessen worden gedeeld, in plaats van gegeven. Door dat te snappen voel ik me ook niet meer ondergeschikt als ik iets niet zo goed heb geleerd als iemand anders.

De angst om iemand kwijt te raken komt inderdaad door het minderwaardigheidsgevoel... Ik ben benieuwd hoe ver ik me heb ontwikkeld..

En... ik denk niet dat mijn vriend een engel is.. Hij kan ook nog dingen van mij leren, net als dat ik dingen van hem kan leren. We dachten het eerst maar ach, wat doet het er toe Het voelt een beetje ongemakkelijk om toe te geven..

Trouwens Sarah, wat een geweldige reminder dat iedereen uiteindelijk een voorbijganger is! Alles vergaat.. Waarom ik er zo bang voor ben weet ik niet.

L'arbe de vie, het raakt me wat je zegt. Het is zo helder en fijn..

Bedankt voor de welkome en lieve reacties Nu ga ik eens even die tekst van Lemurie lezen

Hoi Anna,

Leuk deze uitgebreide reactie. Vooral de link is erg interessant. Dank je voor het delen.

Groet, Sarah