Hoi Saroja,
Jouw foto heb ik mee gewacht; je kijkt dwars door me heen en dan vond ik apart en moest even wennen. Als het waar is wat ik zie ben jij al heel erg ver. Je kijkt dwars door mensen heen en weet gelijk wat er speelt in het leven van iemand waar je tegenover zit. Is een gegeven voor jou; vind je ook niet (meer) eng. Als klein meiske had je het al. Je werkt er ook mee, geeft vaak consulten.
Komt bij mij de vraag, waarom wil jij je foto laten lezen?
Een medium wil ook wel eens iets horen van een ander. Altijd alleen maar andere mensen helpen is prima maar zelf mensen om advies vragen is een ander verhaal. Doe je ook niet vaak. Eigenlijk nooit. Je weet veel, voelt veel maar dit allemaal willen is een ander verhaal. Je hebt het geaccepteerd, je weet niet beter maar wanneer komt de tijd dat jij hulp kan vragen en aan wie?
Op een voetstuk staan is leuk maar ook mensen die het allemaal weten weten het soms niet. Vooral niet van zichzelf. Dan vraag je het toch gewoon aan je gidsen wordt dan gezegd. Ja, lekker makkelijk. Zo werkt het dus niet (altijd). Soms willen je gidsen ook dat je zelf dingen uitzoekt. Met vallen en opstaan zelfs want dan leer je het meeste schijnt Waarom heb je het niet zien aankomen als je zo begaafd bent? Nou, gewoon omdat je deze les te leren had.
Waarom vragen "ze" je hulp en laten ze je daarna vallen als een baksteen, alleen contact als ze je nodig hebben maar wie helpt jou? Waar kan jij terecht? Op eigen benen leren staan … gidsen los laten en het zelf uitzoeken. Wat een rot les hè? Maar wel eentje die je nodig blijkt te hebben. Niet altijd alles weten, niet altijd alles kunnen vragen maar vallen en weten dat jij ook kunt vallen en kunt opstaan. Zeker weten, je kan het. Je hebt andere mensen geholpen, doet niets anders eigenlijk en nu wordt het tijd om jezelf te helpen. Kijk eens hoe dat kan, kijk eens hoe dat moet? Nieuwe ervaring en een nieuwe kans om iets nieuws te leren. Je kan het!
Wat zou je andere mensen adviseren? Goed kijken wat je wilt en goed kijken wat er kan. Huilen is niet erg. Alleen huilen is soms wel lekker. Jij weet ook dat je gidsen er dan echt wel zijn en dat ze je echt wel steunen. Je hoeft je niet alleen te voelen tussen al die levende mensen. Veel mensen maar niet veel steun, echte steun. Zij kunnen er niets aan doen als je niet laat merken dat je hun steun ook kunt gebruiken. Is ook leuk, voor ze. Ze zullen met hun oren klapperen want dit hadden ze natuurlijk nooit verwacht, niet van jou. Maar als geen ander weet jij hoe het is om mensen te helpen. Geef ze ook die ervaringskans. Zij willen en zullen helpen. En het leuke is dat ze het kunnen en dat jij er iets aan hebt.
Ahum … ik schaam me dood als dit niet klopt. Normaal doe ik dit met wierook en een kaarsje. Deze keer niet. Ben heel benieuwd Saroja. Hopelijk krijg je nog veel readings na die van mij.
Groetjes, Sarah