Vanuit een zwart raam tegenover mijn huis keken doffe wit/blauwe ogen me aan. Ze horen bij een zwart verschijnsel waarvan ik alleen de omtrek van de bovenkant van het hoofd kan zien. Het zijn mijn ogen en het is de bovenkant van mijn hoofd die ik zie. Ik zie een 6-jarige Anna naar mij kijken. (Ik ben anna)
Nu kijk ik naar mezelf als wie ik nu ben, naar een bordeauxrode boxershort die ik draag en doe ik iets wat ik niet begrijp, niet leuk vind en waar ik me voor schaam, ik durf dat niet hier op het forum te zetten. Ik voelde me hier echt misbruikt, alleen deed ik het mezelf aan.
Ik loop naar zolder (niet mijn eigen zolder) om beter contact te leggen met diegene in die kamer. Ik vertrouw het blindelings. Sta er niet eens bij stil. Mijn zusje is in deze zolder.
Het zwarte verschijnsel komt via een balk naar me toe klimmen en wilt in mijn hoofd boren met een boormachine. Ik wil dit niet, ik verzet me en ik huil en schreeuw. Mijn zusje houdt mijn armen op mijn rug. De boormachine probeert via mijn slapen in me te boren en boven in mijn hoofd.
Op het moment dat de boormachine mijn hoofd zou moeten raken, lukt het niet, omdat ik het enorme plastic horloge van mijn broertje als helm draag. Ik ben verbaasd en schiet in de lach. Dit ziet er namelijk echt heel grappig uit. Mijn moeder komt de zoldertrap op stormen om te zeggen dat we op moeten houden met deze onzin.
Ik word wakker met mijn ogen dicht. Mijn lichaam is verkampt en mijn gezicht ziet er zo uit: :C Mijn enkel doet zeer, langzaam kom ik weer tot mezelf. De spanning in mijn kaken en wenkbrauwen, waar ik de afgelopen dagen niet vanaf kon komen is weg.