Deze vraag komt eigenlijk in mij op, omdat ik bij mezelf vaak merk dat ik aan mezelf twijfel wat betreft zaken interpreteren/begrijpen/voelen.
Ik weet dat ik extra voelsprieten gekregen heb, maar ik vraag me vaak nog steeds af of ik ze wel goed interpreteer en dat ze niet door mijn onderbewustzijn worden beïnvloed omdat ik zaken misschien juist graag op die manier zou willen uitleggen terwijl er een hele andere uitleg voor is.
Zelf denk ik dat dat de ontwikkeling van mijn intuïtie behoorlijk in de weg staat, waardoor ik eigenlijk ook zelden of nooit zuiver iets kan interpreteren tenzij de signalen zodanig zijn dat ik er niet omheen kan. Want als je jezelf al niet volledig vertrouwd, hoe kan je dan een basis vormen op je gevoel?
Herkennen jullie dit? Hebben jullie ervaring mee?
Wat ik er denk ik dan ook bij moet vertellen is, dat ik vroeger als kind en tiener juist ontzettend dichtbij mijn gevoel stond, onderbouwen en omschrijven kon ik het toen niet, maar instinctief handelde ik er altijd naar met altijd positieve resultaten. Maar het blijft in deze wereld een beetje asociaal om te zeggen dat je iets niet doet omdat het niet goed voelt, mensen willen soms toch wat meer uitleg als je een afspraak afzegt ofzo. Zodoende dat ik in therapie gegaan ben en geleerd heb om kritischer naar mijzelf te gaan kijken zelfreflectie.
En ik denk juist doordat die zelfreflectie gegroeid is, het een rommeltje geworden is met mijn intuïtie want vanzelf ga je daar dan ook kritischer naar kijken waardoor je niet helemaal meer zuiver voelt.
Zou het mogelijk zijn, dat ik daardoor vaak zo vastloop? En wat zou ik eraan kunnen doen om het weer in balans te krijgen? Want met dat kritisch denken ben ik ook wel blij.
Hoe weet je dat je zuiver voelt en denkt?
Delen:
Cialara
jun 16 '12
Hey Spud,
Tijd geleden dat je hier was geloof ik.
Kritisch kijken naar wat je voelt is op zich geen probleem, en het voelen mag gewoon samengaan met kritisch zijn.
Als je vastloopt omdat je zowel te kritisch op jezelf bent als dat je niet meer op dat gevoel durft te vertrouwen is er inderdaad iets scheef gegroeid.
Je kunt proberen om het te laten zijn zoals het is, en daarme bedoel ik, dat je moet proberen om als je iets spontaan voelt binnenkomen, dat gewoon als een soort van aantekening in je achterhoofd te houden en te kijken of het klopt (achteraf). Zo leer je weer een beetje wat wel en wat niet klopte.
Het kan helpen om in een soort van dagboekje, dingen te noteren waarvan je denkt dat je ze doorkreeg, maar het niet zeker wist, of waar je aan twijfelde. Je zult al snel merken dat je waarschijnlijk toch wel goed zat, en dan zal het boekje meer en meer worden dat je bepaalde gevoelens wel kunt vertrouwen en andere miss niet. Door het opschrijven en analyseren leer je weer wat wel en wat niet goed ingevoeld was en hoe dat voelde op het moment dat je het binnenkreeg.
Op die manier geef je zowel je gevoel, als je kritische houding een kans en kunnen ze leren samen te werken, kun jij leren om ze beiden in te zetten!
En weet je, mss zul je wel nooit met 100 % zekerheid of zonder twijfel zijn, je bent tenslotte een mens eh
En ja, dan kun je er wel eens naast zitten, niet meer dan normaal in onze wereld.
Succes Spud.
Liefs Cialara.
Tijd geleden dat je hier was geloof ik.
Kritisch kijken naar wat je voelt is op zich geen probleem, en het voelen mag gewoon samengaan met kritisch zijn.Als je vastloopt omdat je zowel te kritisch op jezelf bent als dat je niet meer op dat gevoel durft te vertrouwen is er inderdaad iets scheef gegroeid.
Je kunt proberen om het te laten zijn zoals het is, en daarme bedoel ik, dat je moet proberen om als je iets spontaan voelt binnenkomen, dat gewoon als een soort van aantekening in je achterhoofd te houden en te kijken of het klopt (achteraf). Zo leer je weer een beetje wat wel en wat niet klopte.
Het kan helpen om in een soort van dagboekje, dingen te noteren waarvan je denkt dat je ze doorkreeg, maar het niet zeker wist, of waar je aan twijfelde. Je zult al snel merken dat je waarschijnlijk toch wel goed zat, en dan zal het boekje meer en meer worden dat je bepaalde gevoelens wel kunt vertrouwen en andere miss niet. Door het opschrijven en analyseren leer je weer wat wel en wat niet goed ingevoeld was en hoe dat voelde op het moment dat je het binnenkreeg.
Op die manier geef je zowel je gevoel, als je kritische houding een kans en kunnen ze leren samen te werken, kun jij leren om ze beiden in te zetten!
En weet je, mss zul je wel nooit met 100 % zekerheid of zonder twijfel zijn, je bent tenslotte een mens eh
En ja, dan kun je er wel eens naast zitten, niet meer dan normaal in onze wereld.Succes Spud.
Liefs Cialara.
niels
jun 16 '12
Hey Spud,
Ik kan alleen maar beamen wat Cialara jou zojuist al heeft verteld. Het bijhouden van zo'n dagboekje is echt de beste manier om je zelfvertrouwen op dat gebied weer terug te krijgen.
Maar als ik naar mijzelf kijk vertrouw ik meestal op het eerste gevoel dat ik over iets krijgt. Op school zeggen ze wel eens dat je tijdens een toets of examen je beter het eerste wat je te binnen schiet opschrijft want dat is meestal het juiste antwoord
. Zo iets doe ik gelijkaardigs met mijn gevoel.
Om je een voorbeeld te geven als alles goed loopt dan ga ik volgend jaar verder studeren en ik ben de voorbije maanden al een paar universiteiten en hogescholen af gegaan. Voor een lange tijd dacht ik bij mezelf dat ik orthopedagogie ging studeren in Hasselt. Maar op een of andere manier voelde ik mij daar niet op mijn gemak mee. Enkele weken nadien was ik op internet aan het surfen en bij toeval kwam ik op de site van de hogeschool in Leuven en daar vond ik ongeveer de zelfde studierichting en daarbij voelde ik mij wel op mijn gemak. Mijn hele keuze om verder te studeren heb ik daarop gebaseerd. Mijn gevoel zegt mij dat de jaren die gaan volgen de geweldigste jaren van mijn leven gaan worden.
Ik ben er echt zeker van dat je na een tijd weer terug op bijna dezelfde manier kunt leven als toen je nog een kind en tiener was.
Heel veel liefs
Niels
Ik kan alleen maar beamen wat Cialara jou zojuist al heeft verteld. Het bijhouden van zo'n dagboekje is echt de beste manier om je zelfvertrouwen op dat gebied weer terug te krijgen.
Maar als ik naar mijzelf kijk vertrouw ik meestal op het eerste gevoel dat ik over iets krijgt. Op school zeggen ze wel eens dat je tijdens een toets of examen je beter het eerste wat je te binnen schiet opschrijft want dat is meestal het juiste antwoord
. Zo iets doe ik gelijkaardigs met mijn gevoel.Om je een voorbeeld te geven als alles goed loopt dan ga ik volgend jaar verder studeren en ik ben de voorbije maanden al een paar universiteiten en hogescholen af gegaan. Voor een lange tijd dacht ik bij mezelf dat ik orthopedagogie ging studeren in Hasselt. Maar op een of andere manier voelde ik mij daar niet op mijn gemak mee. Enkele weken nadien was ik op internet aan het surfen en bij toeval kwam ik op de site van de hogeschool in Leuven en daar vond ik ongeveer de zelfde studierichting en daarbij voelde ik mij wel op mijn gemak. Mijn hele keuze om verder te studeren heb ik daarop gebaseerd. Mijn gevoel zegt mij dat de jaren die gaan volgen de geweldigste jaren van mijn leven gaan worden
. Ik ben er echt zeker van dat je na een tijd weer terug op bijna dezelfde manier kunt leven als toen je nog een kind en tiener was.
Heel veel liefs
Niels
Cialara
jun 16 '12
Ja, ik ga mee met Niels in het gegeven dat je eerste ingeving het beste en zuiverste is.
Het komt geheel spontaan en vrijwel direct binnen als antwoord op een gestelde vraag, of een allereerste gevoel. Dat is zuiver en puur.
Het komt geheel spontaan en vrijwel direct binnen als antwoord op een gestelde vraag, of een allereerste gevoel. Dat is zuiver en puur.
niels
jun 16 '12
Nu ik eraan denk. Ik heb thuis nog een boek liggen van een vrouw die vroeger bekend stond om haar goede intuitie en daarover workshops gaf. Het is een leuk boek om te lezen en het staat vol met oefeningen om met jouw intuitie te werken. Ik zal morgen eens de tittel opzoeken , dan kun je het misschien eens in een bibliotheek huren.
Heel veel liefs
Niels
Heel veel liefs
Niels
Spud
jun 19 '12
Goed idee een aantekenboek!
Vroeger hielt ik altijd dagboeken bij, en het soms teruglezen van zaken deden inderdaad vaak kwartjes vallen.
Met dat internet, is mijn dagboekschrijven een beetje verwatterd en mijn zintuigelijk vermogen afgenomen bedenk ik me nu.
Ik schrijf nog wel vanuit mijn hart, maar als ik zaken lees doet mijn hart toch een stapje naar de achtergrond uit zelfbescherming. Want tsjonge wat kwam er veel op me af en wat voelde ik veel die eerste jaren op fora, gevoelens, intuïtie, inzichten waar je niet echt een kant mee op kan.
Enerzijds omdat de ontvanger niet altijd zit te wachten op feedback en anderzijds, dat het geschreven woord het moeilijkste communicatiemiddel is wat er bestaat. Want een punt of komma verkeerd gelezen/gezet kan al voor storing zorgen. En ook heel belangrijk is hoe de pet van iemand staat die het leest, de ene keer vat men het positief op en de andere keer negatief.
Ga ik dus zekers doen, aantekeningen maken.
En ik ben ook zeer benieuwd naar dat boek Niels, misschien heb ik hem wel stiekem in een doos zitten hier.Heb ik een rede om eens verder te gaan met uitpakken.
Vroeger hielt ik altijd dagboeken bij, en het soms teruglezen van zaken deden inderdaad vaak kwartjes vallen.
Met dat internet, is mijn dagboekschrijven een beetje verwatterd en mijn zintuigelijk vermogen afgenomen bedenk ik me nu.
Ik schrijf nog wel vanuit mijn hart, maar als ik zaken lees doet mijn hart toch een stapje naar de achtergrond uit zelfbescherming. Want tsjonge wat kwam er veel op me af en wat voelde ik veel die eerste jaren op fora, gevoelens, intuïtie, inzichten waar je niet echt een kant mee op kan.
Enerzijds omdat de ontvanger niet altijd zit te wachten op feedback en anderzijds, dat het geschreven woord het moeilijkste communicatiemiddel is wat er bestaat. Want een punt of komma verkeerd gelezen/gezet kan al voor storing zorgen. En ook heel belangrijk is hoe de pet van iemand staat die het leest, de ene keer vat men het positief op en de andere keer negatief.
Ga ik dus zekers doen, aantekeningen maken.
En ik ben ook zeer benieuwd naar dat boek Niels, misschien heb ik hem wel stiekem in een doos zitten hier.
Heb ik een rede om eens verder te gaan met uitpakken. Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
