Foto lezen

niemand?

Hoi Butterfly,

Omdat je foto nog niet gelezen is, zal ik hem voor je lezen. Ik lees graag je reactie.

Je hebt een hele zachte persoonlijkheid en zorgt graag voor anderen. Ik vraag me echter af, of je jezelf hierbij wel op de eerste plaats zet. Zorgen voor een ander is prima, tenzij het ten koste van jezelf gaat.

Je bent heel gevoelig, maar weet niet zo goed hoe je hiermee om moet gaan. Je hebt er manieren voor gevonden, maar dit zijn vooral maniertjes om je af te sluiten en het weg te stoppen, dan daadwerkelijk iets doen met de prachtige ingevingen die je binnenkrijgt.

Ik krijg een zin door met de wens: "Was ik maar zoals de rest". Alsof jij je anders voelt, maar dat eigenlijk niet wilt zijn. Dat het moeilijk voor je is, om je eigen plek in je omgeving te krijgen.

Er is iets met de relatie met je vader. Ik weet niet precies wat er heeft gespeeld, maar ik zie er verdriet bij en heb het gevoel dat je er emotioneel bij wordt. Het voelt niet fijn en ineengetrokken. Ik voel ook een gemis, maar kan niet plaatsen of hij nog leeft, of dat hij nooit echt een vader voor je is geweest.

Je hebt hele scherpe ogen en ziet veel, maar weet alleen niet wat je moet doen met alles wat je ziet. Dat lijkt me heel lastig en ik hoop dat je wat meer jezelf kunt zijn en uitten. Voel je kracht en ga je passie ontwikkelen.

Goed dit was mijn lezing. Ik ben benieuwd naar je reactie.

Hey NiMs,

Als eerste dank je wel voor het lezen van mijn foto!

Alles klopt wat je geschreven hebt!

Ja ik zorg graag voor anderen mensen, ik werk ook in de zorg.
Ik vind het leuk om het goed te doen voor anderen waardoor ik mezelf wel eens vergeet of ik geef mezelf geen aandacht.


Ja als ik goed nadenk is dat ook zo, dan denk ik wel eens, dan denk ik dat ik misschien heel anders ben dan anderen terwijl dat denk ik eigenlijk helemaal niet zo is

Ik denk dat het beeld wat je over mn vader schrijft betekend: ik ben van een tweeling en mijn zusje is met 9 maanden overleden omdat wij 2 maanden te vroeg geboren en zijn en mn zusje had een gaatje in het hart en de longen vwaren nog niet volgroeid.

Ik ben altijd heel erg bang voor de reactie van anderen.
Ik heb gister ondekt dat ik 4 weekjes zwanger ben en ben nu al als de dood als ik mijn ouders moet vertellen dat ik zwanger ben, vooral mijn moeder.

Dank je wel!!

groetjes

butterfly

Graag gedaan en bedankt voor je reactie.

Mag ik je vragen waarom je zo bang bent om je ouders te vertellen dat je zwanger bent?

Voor mijn vader ben ik niet zo bang om het te zeggen, maar tegen mijn moeder wel.
Ze zegt altijd als we het daar eens over hebben dat ik nog jong ben, en dit en dat en wact nog maar een paar jaar.
Ze word altijd om alles kwaad, zelfs toen we ons hondje wouden gaan kopen.

Ze kan nogal fel reageren dus denk als ik haar vertel dat ik zwanger ben wel helemaal!!