Allereerst ontstaan je ziel op de geboortebol. Dit is een soort aardbol, maar hier is er nog onvoorwaardelijke liefde en het is heel mooi met mooie zachte pastel kleuren. Hier komt je ziel als eerst, ook om lessen te leren, maar de eerste lessen, de makkelijke lessen. Uiteindelijk ga je daar ook weg en dan kom je in een soort van hemelrijk. Dit is een plek achter een soort van wolkengordijn. Dit gordijn is wit met violet een hele mooie kleur. Ik kan er helaas niet in, maar wat ik van buiten heb gezien en van de zielen binnenin heb vernomen is dat alles achter dat wolkengordijn is gebaseerd op visualisatie. Dat is logisch ook, want wat voor de 1 mooi is, is voor de ander helemaal niet mooi en door de visualisatie is het voor iedereen mooi. Ook hier is alles onvoorwaardelijk liefde. Hier kent met geen strijd, angst of jaloezie, of dat soort emoties.
Vanaf deze plek kunnen er reizen gemaakt worden naar de verschillende bollen in het universum. Om geliefde te bezoeken of iemand te helpen die in nood is en je echt nodig heeft. Dit gebeurt opzich niet zo heel veel. Voorderest is in deze ruimte nog de zielen te vinden die vastzitten, ze kunnen niet achter het gordijn komen, omdat ze nog iets los moeten laten wat op aarde thuishoort. Bijvoorbeeld haat en woede. Maar ook angst voor de dood.
Het meest belangrijke wat er hier is zijn de zielen van onze gidsen of ver ontwikkelde zielen. Maar dit is anders als dat vele zeggen. Deze zielen hebben ook een eigen bol waar zij leven. Ze hoeven niet altijd te helpen en zijn er ook niet altijd en soms kunnen ze gewoon helpen vanaf afstand. Er is immers een rechtstreekse verbinding tussen jouw hart en het hart van je gids en daarmee is over een grote afstand prima te communiceren.
Er zijn in ieder geval 3 bollen en een hemelrijk, maar ik vermoed dat er meer bollen zijn. Wij zijn hier ongeveer allemaal even ver. Je kan niet zeggen dat iemand met het syndroom van down meer moet leren dan iemand die succesvol zakenman is ofzo. Er moeten alleen hele andere dingen geleerd worden. Je word ook meerdere keren op de dezelfde bol gereïncarneerd, zodat je alle lessen kan leren die je moet leren. En dan ga je naar een andere bol, totdat je klaar bent voor de gidsenbol. Maar het kan ook zijn dat je al veel verder bent en eigenlijk op een volgende bol thuishoort maar op een bol terug word gereïncarneerd. Bijvoorbeeld om andere te helpen met hun lessen, maar het is ook een hele les opzich om buiten een grote groep te functioneren. Ik zie het ook als een uitdaging, het is toch machtig dat je de wijsheid en liefde, en goedheid van boven kan doorgeven, dat je andere kan helpen door middel van een gids, juist omdat je in een aards lichaam zit. Het is pijnlijk dat je lichaam dan juist ook heel veel te verduren krijgt, maar je ziel is sterk, net zo sterk als zonder lichaam, alleen je ziel is zichtbaarder. Ons thuis zal ons kracht en energie geven, soms denk je wel dat je niet genoeg krijgt, maar thuis weet wat we nodig hebben, om te helpen en om te leren.
Mijn gids zegt altijd, jij hebt een taak. Jij bent nodig, je gaat helpen, je gaat repareren, je gaat onze liefde doorgeven.
En al zegt de GGZ dat ik psychotisch ben, als is mijn bijdehandheid goed voor de stempel borderline. Al heeft het leven buiten deze maatschappij mij een klein hoopje angstig mens gemaakt. Al verlang ik veels te vaak naar de dood.
Ik ga mijn gaven niet meer afsluiten om normaal te lijken. Het doet zeer om geen aansluiting te vinden en het doet zeer om afgewezen te worden om wie je bent, maar ik weet dat dit mij uiteindelijk allemaal verder gaat brengen.
Ik heb een taak, wij hebben een taak, ik wil graag helpen om de liefde door te geven aan de mensen die mij dit hebben aangedaan. Omdat ik iedereen de liefde van boven gun.
Ik zal nog wel eens meer schrijven, maar nu weet ik even niets meer te schrijven
Liefs, Amor
