Wat maak het leven het waard om te leven?

Waarom is een leven het leven waard?

Geen idee eigenlijk. Als je niet meer leeft besef je ook niet wat je "eventueel" mist, de enige die er onder lijden zijn degene die je echt graag mogen. Maar hoeveel mensen zijn dat? Je vrouw je kinderen, eventueel broers of zussen en je ouders.
Dan heb je nog hopen "vrienden", kennissen en collega's die wel naar de begrafenis zullen komen maar de volgende dag al vrolijk grappen lopen te maken met andere "vrienden",kennissen of collega's. Broers en zussen? Sommige families zien elkaar amper of éénmaal per jaar. Gaan die je dan missen als je die éne keer per jaar overslaat? Dan schieten er nog juist ouders en kinderen over, als er al kinderen zijn en als je er mee overeen komt. Dus zelf besef je niet meer dat je niet meer leeft en van de achtergebleven zijn er misschien maar een handvol die je echt gaan missen.

Wat brengt het leven zelf waarvan je denkt 'ch'o dat is goed dat ik leef'? Niets, want als je niet beseft dat je dood bent besef je ook niet dat je geleefd hebt. Die korte periode en laten we optimistisch zijn 100 jaar stellen niets voor. Degene die leven zijn het produkt van een eicel die met één van de duizenden zaadcellen in contact kwam. Geluk, pech..... vertel het mij maar, ik weet het niet. Voor hetzelfde geld heeft jou dikkopje een ander verdrongen dat misschien een genie was geworden die de wereld veel beter zou maken. Moeder Schicklgruber zou waarschijnlijk liever gehad hebben dat een andere zaadcel haar eicel ramde, maar ja.. das ist leben hé.

Waarom zeggen levenslang veroordeelden in de states niet, geef mij maar een spuitje, lead me to the next life..? Met de wetenschap dat ik voor de rest van mijn dagen achter tralies zou zitten zou ik een eind maken aan dit leven. Met dit te zeggen doet mij het eraan denken dat ik de doodstraf veel humaner vindt dan levenslang. Om iemand levenslang te geven moet je toch een sadist pur sang zijn, voor de rest van je leven achter slot en grendel dat is pas sadisme. De doodstraf is dus veel mensvriendelijker dan levenslang.

Al bij al weet ik nog steeds niet wat het leven, het leven waard maakt. Twijfels, pech, zorgen, pijn, verdriet, ziekte en de wetenschap dat wanneer je van school bent voor de volgende 40 é 45 jaar mag gaan werken om uitgeperst te worden door de een overheid. Waar is de fun?