de zon is achter de grijze wolken verdwenen
lichte regen
frisse wind
mijn hartje blijft wenen
dagen zo donker zonder een sprankje licht
geen sterren
geen maan
niets wat mij een beetje verlicht
dromen zo duister als een zwarte nacht
dwaze dagdromen
stil verdriet
niemand die de pijn verzacht
stilletjes verdwijn ik het duister
om niet terug gevonden te worden
hoor niets meer zelfs geen gefluister
het is mijn leven wat langzaam verdorde
[gedicht] stilletjes
Delen:
Thomas A
dec 31 '06
“Ik ben de angst en neem jou in beslag. Ik voorkom dat jij een blijmoedige levenshouding hebt en kunt leven vanuit jouw kern. Ik vergal jouw leven zoveel als ik kan en zal voorkomen dat jij je leven zelf inneemt. Ik zorg ervoor dat jij niet meer beseft een eigen ziel te hebben waar je altijd op kunt steunen. Ik maak je wijs dat ik bij jou hoor en altijd bij je zal blijven. Ik zal er alles aan doen aan je te blijven kleven en je wijs maken dat ik jij nooit meer van mij afkomt. Ik zal je wijsmaken dat je me tijdelijk kunt onderdrukken met pillen drank en andere sufmakers en onmiddellijk weer opstaan als die meuk is uitgewerkt.
Maar ik angst ben zelf doodsbang. Ik ben bang dat jij - drager van mij " er op een dag achterkomt dat ik helemaal niet zo manifest ben als ik mij voordoe; je wijs probeer te maken. Dat jij mij herkent als bederver van jouw levensgeluk en mij spuugzat wordt. Ik ben bang dat jij op een dag ont-dekt dat jij met jouw ziel en eigen Goddelijkheid veel sterker bent dan ik. Ik angst, weet dat als jij mij doorziet, ik geen schijn van kans meer maak en het af moet leggen tegen jou wil om in liefde en eigen kracht jouw eigen leven in te nemen en vanuit jouw eigen bezieling. Die dag dat jij mij van jou losmaakt zal ik het je nog EEN KEERTJE heel erg moeilijk maken en je het gevoel geven dat je bijna krankzinnig wordt en sterft, maar zal dan bezwijken onder jouw kracht en leven waar je daarna in terecht komt en nooit meer bezit van je kunnen nemen en zul jij voorgoed van mij zijn verlost!!!!!!..”
Thomas
31 12 06
Maar ik angst ben zelf doodsbang. Ik ben bang dat jij - drager van mij " er op een dag achterkomt dat ik helemaal niet zo manifest ben als ik mij voordoe; je wijs probeer te maken. Dat jij mij herkent als bederver van jouw levensgeluk en mij spuugzat wordt. Ik ben bang dat jij op een dag ont-dekt dat jij met jouw ziel en eigen Goddelijkheid veel sterker bent dan ik. Ik angst, weet dat als jij mij doorziet, ik geen schijn van kans meer maak en het af moet leggen tegen jou wil om in liefde en eigen kracht jouw eigen leven in te nemen en vanuit jouw eigen bezieling. Die dag dat jij mij van jou losmaakt zal ik het je nog EEN KEERTJE heel erg moeilijk maken en je het gevoel geven dat je bijna krankzinnig wordt en sterft, maar zal dan bezwijken onder jouw kracht en leven waar je daarna in terecht komt en nooit meer bezit van je kunnen nemen en zul jij voorgoed van mij zijn verlost!!!!!!..”
Thomas
31 12 06
Debiorah
dec 31 '06
Beide teksten zijn erg mooi! Mijn complimenten.
En het stukje van thomas is juist een onderwerp waar ik vandaag erg over nadacht. Heb soms het gevoel dat ik mezelf niet meer ben, alsof er iets is dat me overstemt. Het voelt alsof iets speelt met mijn angsten. Terwijl ik de laatste tijd zo gelukkig was.
En het stukje van thomas is juist een onderwerp waar ik vandaag erg over nadacht. Heb soms het gevoel dat ik mezelf niet meer ben, alsof er iets is dat me overstemt. Het voelt alsof iets speelt met mijn angsten. Terwijl ik de laatste tijd zo gelukkig was.
hestia
jan 1 '07
ben het met deboriah eens ze zijn beide mooi,
heel gevoelig en duidelijk prachtig verwoord
liefs,
heel gevoelig en duidelijk prachtig verwoord
liefs,
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
