sonja: wie wil er mijn foto lezen?

Hoi Sonja,

Net las ik een stuk van een vrouw, waarvan haar broer kort geleden overleden was. Haar werd ook de tip gegeven om dingen op te schrijven. Dus jij kan b.v. een album maken met lieve, leuke, ontroerende foto's van je ouders. Dit voorzien van commentaar, wat ze deden en ook hoe jij je voelde op dat moment. Kenmerkende uitspraken van ze enz. enz.. Natuurlijk ga je dan huilen maar dat hoort erbij. Een soort boekwerk maken van leuke en speciale herinneringen aan je ouders, de leuke en lieve momenten die jullie samen beleefd hebben. Misschien in combinatie met een brief aan ze. Vul maar in ...

Maar, dit in combinatie met "rouwverwerking" wat je kunt aanvragen via de huisarts.

Sterkte, lief en kracht!

Lieve groet, Sarah

dag dames, tis weer een tijd geleden,
het overlijden van mijn ouders heb ik een plaats kunnen geven, ik ben ze dankbaar voor alles wat ze voor me deden, ik mis ze nog, maar het is te doen

maar er is te veel in mijn gezin gebeurt.
mijn dochter van 16 raakte zwanger, paniek, ze kreeg een miskraam, verdriet

Mijn zoon heeft dus adhd, en trekt het ongeluk aan, altijd ongeluk, heeft paar weken terug een autoongeluk gehad, auto is gemaakt, vandaag kreeg hij weer een vreselijk autoongeluk, gelukkig is hij ongedeerd, maar auto is toegetakeld
en steeds als iets verkeerds gaat in zijn leven, werkt hij dat op mij uit, hij is aggressief, heeft ook geen zelfvertrouwen

Ik moet maandag naar psycholoog, hoop dat zij me kan helpen, want ik heb meer dan ooit , bang voor de toekomst omdat er geen week voorbij gaat dat er iets niet misgaat

veel liefs sonja

Fijn dat je ons op de hoogte houdt Sonja. Er gebeurt wel veel bij je; gelukkig ben je nu zover dat je hulp gezocht hebt! Zij kan je vast verder helpen en je leren met je angst om te gaan. Sterkte! Groetjes, Sarah

Ik moet groter groeien, moet sterker worden, weten dat ik ook een persoon ben. Ik ben mezelf kwijt geraakt jaren geleden.

Ik weet dat ik moet vechten voor wat ik heb, en niet heb.
Dit zal gaan met vallen en opstaan.

ik moet proberen een oplossing te vinden , in de problemen die ik heb met mijn zoon, en me niet meer laten kleineren.

Ik weet dat ik MOET, maar de energie ontbreekt me, ik ben futloos.
Dit is ook logisch, ik ben al jaren aan het vechten.

Het leven zal komen hoe het komt, maar de angst in mijn hoofd, maakt dat ik niet verder kom, en dat ik niets meer kan relativeren.

Ik ben maandag naar psycholoog geweest, het was de eerste keer, en dan ben je nog niet verder natuurlijk, maar ik blijf gaan, omdat alleen het praten misschien wel deugd zal gaan doen.

Bedankt iedereen
Veel liefs , sonja

Er is vannacht iets gebeurt, wat ik jullie wil vertellen.

Mijn dochter zag vannacht op de slaapkamer, mijn vader zitten met een baby in zijn armen, ze heeft tegen hem gepraat, maar hij gaf geen antwoord.

Ze vond het zo speciaal, ze heeft het me vanmorgen verteld.
Ik vond het zo mooi, dat ik spontaan begon te huilen....

Heel mooi! Wat fijn voor je dochter maar ook voor jou! Zie je wel dat hij er vaak is! En nou laat hij ook gelijk zien dat het goed gaat met de baby
Bedankt voor het delen!