Collum

Voor een tijdje geleden moest ik collums schrijven voor een website...
Maar helaas is dit nooit gepubliceerd...
Graag wil ik ze met jullie delen!


--------------------------------------

21 Februari 2006

en dan staat er weer een leeg vel waar je een collum op kan schrijven. Alleen is de inspiratie er even niet. Leeg gezogen door de wel bekende griep.
Voel me niet lekker en ben ook nog ongesteld.

Heerlijk zulke dagen. Van die dagen dat je op de bank wilt blijven zitten en niets wil doen.
Makkelijke maaltijden maken of het liefste helemaal niets eten.

Deze week dus een vervelende week. Maar helaas als moeder zijnde kan je niet ziek zijn.
En zeker niet als je een peutertje hebt.
Isa wil je opruimen voor mama mama is namelijk beetje ziek. Nee mama!
Hì¨ verdikkie moet ik het zelf doen.

Trillend op de benen pak je haar spulletjes op en legt ze in de speelgoed ton. Je loopt naar de andere kant van de kamer om het daar op te ruimen en de kleine meid speelt alweer met de speelgoed ton. Met als gevolg, ik kan weer de speelgoedton opruimen.

Ach moet kunnen het is een kind en dat moet spelen. Verzamel me laatste beetje kracht en ga een poging wagen aan het fornuis. Kom tot de ontdekking dat we bijna niets meer in huis hebben. Boodschappen doen? nee geen puf voor. Een beetje rijst met pindasaus en boontjes met een indische smaak erin. En hoe gek het ook klinkt het was heerlijk!

Maar goed dan zit je nog met het bank hangen en de kleine meid. Meisje wil een broodje mag meisje wil dinken. Mag ook en meisje wil spelen en dollen en gek doen en kan niet begrijpen waarom mama dat even niet kan.

Deze week voor de kleine meid een leerzaam weekje. Veel gebabbelt met ons prinsesje. En dat worp wel zijn vruchten af. Ze kent weer heel veel nieuwe woordjes. En dan sta je soms toch elke keer weer versteld van waar ze nu weer mee komt. Snoepen, pakken, eten, happen, en glijden.

En het valt mij heel erg op dat ze het snelste leerd van de dingen die ze leuk vind. En dat om maar even terug te vallen op "glijden".
Isa en ik en een vriendin van mij met haar zoontje zijn gaan zwemmen.
Echt een heel leuk zwembad met een stukje speciaal voor peuters. Met een zandbakje en een mini glijbaan en allemaal speelgoed enzo.
Maar Isa had alleen maar oog voor de glijbaan. Glije glije zei ze de hele tijd.
Eerst trappetje op boven op de glijbaan staan en HOPLAAAA bijde beentjes zo het water in. En werkelijk waar als je dan het koppie ziet wat ze dan trekt Geweldig gewoon!
KEER KEER GLIJEE!!
En ja als je dan naar huis moet is het drama!
Ze laat zich op de grond vallen begint te huilen en te krijsen.
Nou okee isa nog 1 keer en dan gaan we ECHT naar huis.
In de pashokjes zie ik een hele rode gloed over haar wangetjes heen komen. Een teken dat ze ervan heeft genoten!
Daarna moesten we natuurlijk even een noenie (snoepie) halen en toen gingen we naar huis. Nog geen meter in de auto gereden en ze sliep al.
Wat een heerlijk gezicht is dat toch, vooral met die rode wangetjes.


-------------------------------------------------

9 februari 2006 2 is nee

Hallo lieve lezers, mij is gevraagd wekelijks een collum te schrijven en daar heb ik JA op gezegt.
Maar voordat ik ì¼berhaupt iets over mijn leventje vertel stel ik me eerst eventjes voor.

Ik ben Jocelijne 19 jaar en samenwonend met Olaf. Samen hebben we een prachtige dochter van bijna 2.
Na heel veel heen en weer gereis verhuis en dergelijke hebben we ons gesetteld in Veenendaal.
We hebben nog 2 haarballen en een gevleugeld geveerd ding dat huisdieren heten.
Namen spreken voor zich, Poes (lapjeskat), Monster (Pikzwartekat) en Piep (het grasparkietje)
En verder, ach mij leren kennen duurt wel even voor je alles weet.
Een "heel" leven achter de rug en nu een mooi nieuw begin met me eigen gezin, en we zijn al goed onderweg!

En om maar op die prachtige dochter van me terug te vallen, wat een peutermeidje is het toch.
En zoals werkelijk in alle boeken staat geschreven, "2 is NEE" , is geen 1 woord van gelogen.
Isa wil je alsjeblieft ophouden? NEE!
Isa wil je even je troep opruimen? NEE!
Isa zou je alsjeblieft nu je eten willen op eten. NEE!
En ondanks dat het draakje nog niet helemaal 2 is begint ze al!
Een aappie is het, een heel (eigen)wijs aappie!!
En ik zal je vertellen waarom ik je dit vertel.

Onlangs van de week wou dochterlief een koekje. Ach mama is niet zo moeilijk mag wel.
Trek de lange kast van onze keuken los en pak een koekje voor me prinsesje.
Nog geen minuut later. Dochterlief, trekt zelf de kast open gaat er voor staan en roept "DIEE!! DIEEE!!"
En ja je snapt hem al, een koekje.
Na 3 koekjes vond ik het leuk geweest. Maar mevouw lief bleef doorzaniken en met een lief koppie komt ze naar me toe.
KOEKK?? koekk?? en ja kon het net weerstaan maar toen maakte ik de erste fout in mijn leven volgens mij.
Mijn AAPPIE klimt graag. Dus wat leer ik haar? Schuif de stoel naar de kast klim erop doe de deur open en mevrouw kan bij de koek.
Maar dat had ze snel door! een pak lange vingers ik zeg het je een nieuw pak! OP!
Koop je nieuwe koek, zelfde dag op. En ze blijft maar moet stoelen schuiven op klimmen en alles pakken wat ze wilt.
En ja nu heb ik me eigen neus aardig lelijk gestoten. Want ja ik heb het haar zelf geleerd.
Maar verbieden? mag dat? kan dat? ik weet het niet, er gaat een wereld voor haar open.
En daarmee ook de slaapkamer deur.

Kom weer terug op 2 is nee. Isa ga maar lekker slapen dan gaan we daarna boodschapjes doen.
Een aai over haal bol een kus op haar wang verlaat ik de kamer.
Na een beetje gerommel en gestommel zie ik de deur van haar slaapkamer met een zwier open gaan.
Maar madam wil niet slapen en madam is zo wijs dat ze de tafel die in haar kamertje staat te gebruiken om op te klimmen en bij de deur klink te komen!
Wat een dame wat een dame!
Slapen? NEE!

En dan denk je dat het tot zover is maar nee. Mama helpen? JA! (goh het zegt ook ja?!)
Mama staat in keuken en schilt de aardappels. Isamuis schuift stoel naar aanrecht pakt aardappel en zegt.. APPELLL!!
Nee isa zeg ik haar is geen appel maar een AARDappel.
Twee onschuldige oogjes kijken van mij naar de aardappel en weer terug en zegt appel. Ach ja meid tis een appel. en geef toe.
Tot mijn verbazing neemt ze een grote hap! (want ja mijn isa muis is een appel monster!)
Ze trekt een vies gezegt en probeerd het woord aardappel eruit te stommelen dat ongeveer klonk als aadrappel.
Ja schat maar dat zei ik je net ook. Treugige oogjes van verbazing kijkt ze weer is naar de lange kast (want ach waarom zouden daar de appels ook niet in liggen)
Kijkt mij weer aan.. Mij?? appel??
Geef haar appel en weg is ze! Maar je ging toch mama helpen?! NEE!