Je ziet echt dat je steeds volwassener wordt en de schoonheid die van binnen zit naar buiten komt.
Daarbij lijk ik wel te zien dat je je in bepaalde opzichten aan het losrukken bent en je vervolgens afsluit? Misschien kan dit komen door de eenzaamheid diep van binnen in de vorm van niet zijn zoals de "rest" en de andere staat van bewustzijn (beleving) te hebben.
Waardoor je diep van binnen weet dat je jezelf toch niet zo vaak volledig lkan zijn, omdat dat gewoonweg niet altijd begrepen kan worden in bepaalde kringen.
Een verlangen naar dat je altijd jezelf kan zijn in een omgeving die dit ook respecteerd,waardeert.. En waar is dat? en met wie?
Maar wat ik ook al eerder zei het lijkt alsof je dit ook heel goed kan aanvaarden..
Wellicht soms iets lastiger als het om mensen gaat die dichtbij jou staan, want dan kunnen er natuurlijk meer emoties meespelen.
Keep on going mate
Liefs Kim