Ik was aangenomen bij een opticiën en daar was ik blij mee. Er werkten meerdere mensen en de sfeer voelde goed. Ik ging aan de slag blijkbaar die dag, ik voelde de gebruikelijke dingen als geobserveerd worden (ik zag de eigenaar dit doen) en je plek vinden in de groep zoals die al functioneerde. Ik voelde ook wat 'gesmoes' maar had niet de indruk dat dit over mij ging, meer een gang van zaken binnen het team. Ik realiseerde me dat ik dat meestal niet zo prettig vond en bedacht me dat ik een manier moest bedenken daar goed mee om te gaan. Ik keek om me heen en opeens was de eigenaar weg met de klant die hij aan het helpen was. Later werd mij duidelijk dat de oogmetingen niet op deze locatie plaatsvonden maar in een ander gebouw. Wat raar, dat was nooit ter sprake gekomen in de eerdere gesprekken. Om er te komen moest je eerst een steegje doorwandelen en dan kwam je in een oud, maar ruim pand uit waar de meetaparatuur stond opgesteld. Ik deed mijn werk en zocht een beetje naar mijn plek daar. Er kwam een man voor een nieuwe bril, ik stelde voor eerst de meting te doen, om te bekijken of het nodig was en liep naar de meetruimte in het andere gebouw. Ik zag de baas weer kijken, maar ik besloot maar gewoon mijn werk te doen zo goed als ik kon. Zijn vrouw wandelde mee en hoewel dit nieuwe klanten waren, leek iedereen het heel normaal te vinden, deze gang van zaken. Zelf vond ik het een bijzondere gang van zaken, maar ik besloot met de stroom mee te gaan. Ik realiseerde me ineens dat ik vergeten was in de agenda te kijken en hoopte dat ik die nu niet in de war had gegooid voor mijn collega's, de ruimte in beslag had genomen terwijl er ook andere afspraken stonden, maar besloot dus maar snel verder te werken om de eventuele plan-schade, als die er mocht zijn te beperken. Toen ik met het echtpaar in de meetruimte aankwam stonden er rechts ook fietsen opgesteld. Het echtpaar toonde er interesse in alsof zij er één wilde kopen en ineens leek het niet meer over brillen maar over fietsen te gaan? Ik trok er een (dames) fiets uit met limoen(geelachtige)groene kleuren en dat was echt bizar, op de trapper hing een stuk 'bosche bol' dat ik eerder in een andere droom, toen ik ook in deze ruimte was, blijkbaar had laten vallen. Ik schaamde me natuurlijk maar moes ook lachen om de situatie, maar het echtpaar vroeg onverstoorbaar door over de fiets. Het was net of ik ineens twee dromen aan het 'observeren' was, twee dromen die op zichzelf stonden maar ineens op elkaar aangesloten werden. Toen werd ik wakker.