gedicht

Ik droomde eens.. en zie: ik liep
aan het strand bij lage tij.

Ik was daar niet alleen, want ook
God liep aan mijn zij.

We liepen saam het leven door
en lieten in het zand
een spoor van stappen, twee aan twee.
God liep aan mijn hand.

Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop,
in tijden van geluk en vreugd
van diepe smart en hoop.

Maar als ik goed het spoor bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar het juist het moeilijkst was,
maar één paar stappen gaan.

Ik zei toen: "God", waarom dan toch?
juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op het zwaarste deel van mijn pad

God keek toen vol liefde mij aan.
en antwoordde op mijn vragen:
"Mijn lieve kind" toen het moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen.