Lieve mensen

voor de mensen die dingen heel graag willen, is er een weg...

Als je met zoveel vragen zit, AC
...er zijn altijd antwoorden voor te vinden...
Sommige vragen kun je beter hardop vragen, dan heb je kans dat er andere mensen zijn die het horen, je antwoord kunnen geven...

dit geldt ook voor schrijven of typen...

de algemene regel daarbij is wel, dat je de vraag heel duidelijk formeert...

Ja weet je, het is zo omvattend.

Maar er word dus wel een zekere vorm van respect naar mekaar getoond? En als twee zielen samen zijn kunnen er dan ook nog bepaalde regels aangebonden zijn?

En je hebt de ontwettende, die komen er op een dag zelf of niet... maar die laten we met rust. Slapende zielen niet wakker maken...

Maar waarom deed niemand in mijn omgeving dan ook maar kick geven over iets dergelijks?! Ook niet toen ik heel duidelijk de woorden gebruikte?

Hey AC. Ik zit hier nog niet zo lang. Kwam in principe precies midden in het onheil binnen.
Maar zou je misschien het privebericht nader kunnen verklaren?

Natuurlijk in een ander privebericht.

Lange dagen en aangename nachten.

Dit zijn de universele wetten van de kosmos!
>> sommige dingen kun je gewoon niet maken, tegenover anderen...
toch worden ze soms, helaas, genegeerd...
Dit heeft altijd gevolgen voor die persoon...
denk hierbij aan "vreemd" gaan...
het kan lang duren, soms kort, maar er komt altijd een reactie op...
en respect is ook iets wat daar bij hoort
ieder mens heeft zo zijn moeilijke periodes in zijn leven...
Voor iedereen is er een moment van inzicht...
in die tussentijd kunnen we nou eenmaal rare sprongen maken...
De manier waarop je je gedraagt in elke situatie, vormen jou als persoon...
Als je inziet dat ieder mens, "ups en downs" heeft...
in goede en slechte tijden...
Dat iedereen voor moeilijke dillema's komt te staan...
en uiteindelijk zal overwinnen...
zullen je vertellen dat ieder mens respect verdient...
Om de dingen die diegene mee moet maken, of gemaakt heeft...
iedereen gaat hierin mee

groetjes moonflowertje

Ach weet je, naar wat ik heb gehad kan het alleen maar beter worden

Lieve mensen.

Ik ben vannacht heel erg opzoek geweest naar mijn eigen ik. Wie ben ik wat wil ik.

Ik hoop van mezelf dat ik een goed en lief persoon ben. Die mensen die ik of hun mij, verlaten heb, ook hun gun ik niets dan geluk. Respect. En Liefde.

Als ik hier mee zou gaan verlies ik mijzelf lieve mensen. Ik wist niet wat dit was, nog steeds niet echt maar het hoort niet bij mij. Ik heb wallen onder mij ogen, ik voel me verdrietig en alleen als ik op een andere manier in het leven moet staan dan ik ben.

En toen ik 16 was wist ik heel goed wat dat was. Een gezin, waar je mekaar met liefde, geluk en respect mekaar kunt helpen. Zo was het bij mij thuis en nog.

Ik heb een hele hoop fouten gemaakt in mijn leven.
Ik denk dat dat menselijk is en wat menselijk is kun je vergeven, en dan niet voor jullie, maar voor mezelf.

Ik kwam hier en dacht dat ik op ik weet niet wat terecht was gekomen, toen dacht ik weer dat het echt echt spiritueel was, en toen bleek het toch weer anders.

Maar ik mis mijn eigen ziel daarin. Ik weet niet waar mijn leven mij heen gaat leiden, maar ik hoop dat er waar dan ook een beetje geluk voor mij is. De lichtpuntjes in mijn leven koester ik.
Een hoop haal ik mezelf ook op de hals. Laat dingen rusten, geef dingen een plaats. Dan kun je je eigen ik vinden.
Er vielen dingen om heen weg en ik wou ze er zelf telkens weer opplakken maar alles heeft een reden dus ook dat zal wel zo hebben moeten wezen.

Kom ik ooit een van jullie tegen, begrijp dat ik niks slechts naar jullie voel, heb je ooit hulp nodig, van grote dingen tot kleine dingen ik wil je daar mee helpen zo ver ik kan.

Maar blijf ik hier verlies ik mezelf. En daarin zijn we het eens, dat moet niet.

Liefs, AnotherChance.

Anotherchance ...
Dit raakt me, dit is geschreven (getyped)
vanuit jou oprechte gevoel...
Heel zuiver en duidelijk...
je staat open, en dat is belangrijk,
je hoeft niet voor iedereen open te staan natuurlijk hoor

en fouten maken we allemaal, als je je er bewust van wordt, doet het pijn, in je hart...
En jezelf verliezen is zeker niet de bedoeling...
Je zoekt jezelf en het geluk... daarbij moet je wel overeind blijven.. natuurlijk

Mocht jij ooit hulp nodig hebben, je weet me te vinden, op merudi...

groetjes moonflowertje

.

Mooi om te lezen dat je precies hebt gekregen waar je om vroeg. Je wilde graag de berg over om in het water te gaan zwemmen. Dat heb je dus ook gedaan. En zoals je merkt is de tocht over de berg, een zware tocht geweest. Maar dat aan het einde het mooie water is, heb je ook kunnen ervaren. Bedankt voor het delen van je inzicht en ik ben trots op je dat je de reis in jezelf bent aangegaan!