Als ik naar jouw foto's kijk ben ik geraakt door jouw puurheid, jij staat heel dicht bij jezelf, bent een heel wijs iemand en hebt te gave om ieder zijn eigen leermomenten te laten hebben, te begrijpen ieder mens doet alles naar beste kunnen op het juiste moment. Terwijl je behoorlijk wat in je leven hebt moeten overwinnen, accepteren, tje...ook zo vaak in de steek gelaten bent, door mensen die je duidelijk onderschat hebben.
Maar ergens weet je ook dit is mijn leven, zo heb ik het en zo doe ik het. In wat ik allemaal voel, ben ik onder de indruk van wie jij bent, een moeilijk te omschrijven gevoel wat me echt raakt en misschien niet het antwoord dat je zoekt, maar toch neem ik mijn petje voor jou af, mooi mens!
Toen ik de ziekenhuis foto's zag vroeg ik me natuurlijk af, wat doet ze daar? Hoe oud was je daar eigenlijk? Ik werd geleid naar een beperkte capaciteit van het hart (en dat heeft effect op vitale organen zoals de nieren), klopt dat? Ben je ook snel moe? En volgens mij heb jij al vaak in het ziekenhuis gelegen, kun je die kamers bijna dromen?