Hmm.. ik ben eigenlijk ook wel mezelf hoor
Maar dit was voor mijn gevoel onmogelijk in de periode dat de foto is gemaakt.
Ik had heel kort geleden een tijdelijke baan waarbij ik steeds in verschillende steden in Nederland moest zijn. Tijdens mijn verblijf in de tweede stad leerde ik iemand kennen die een kijkje in mijn hoofd nam, mij blijkbaar vertrouwde en toen verhaal heeft gedaan van zijn gave. Alles wat hij me vertelde, klopte gewoon.. Voor mijn gevoel was het onmogelijke mogelijk geworden en realiseerde ik me dat ik eerder al tekenen had gehad. Twee dagen later nam hij contact met me op en vertelde hij me dat hij had doorgekregen dat ik een engel ben, net zoals hij. Wat daarna allemaal gebeurde is echt ongelooflijk.. binnen een week wilde ik na een lange relatie niet meer bij mijn vriend zijn, en ik had onverklaarbare gevoelens die ik nog nooit eerder had gehad (ik kon bijvoorbeeld niet eten, door een soort van misselijk gevoel, maar het was toch anders). Mij werd verteld dat ik door een soort spirituele fase heen zou gaan die een paar maanden zou kunnen duren. Verder wist ik niets..
Op mijn werk wilde ik natuurlijk niet vertellen wat voor nieuws ik had gehad, en wat dit voor mij betekende. Ik koos er toen voor om het te verzwijgen voor iedereen. Mijn familie weet wel dat ik me ineens erg met spiritualiteit ben gaan bezighouden. Gelukkig is mijn werk afgelopen, en kan ik zelf nieuwe keuzes maken qua werk, wonen en ook andere mensen ontmoeten waar ik misschien beter mijn verhaal bij kwijt kan
Mijn vriend heb ik moeten 'loslaten', ik voelde dat ik los moest van het oude om het nieuwe in te stappen. Ik heb niet eens een echte 'verwerkingstijd' gehad nadat ik het uitmaakte.. het leek wel of mijn emoties wat afgeschermd werden. Dat verbaasde me wel, aangezien mijn vriend en ik wel een hechte vriendschap hadden. Ik liet me maar meedrijven met wat op mijn pad zou komen.. en dat gevoel heb ik nu nog. Misschien zit ik nog wel in de spirituele 'overgangsfase'. Het voelt in ieder geval als een nieuwe start, waarbij ik meer aandacht heb voor wie ik ben, en daarom steeds meer mezelf kan zijn
Los van deze gebeurtenis ben ik wel iemand die zich snel aanpast aan anderen/zich een beetje opoffert zonder in een 'rol' te zitten, ik denk om anderen op hun gemak te stellen. Maar daar heb ik zelf geen last van
Ik ben het wel met je eens hoor, hoe dichter bij jezelf je in het leven staat, hoe beter.
Over dat obsessieve: als iets je heel erg bezighoudt of als je iets heel graag wilt, is dat zo lastig om tegenin te gaan
vaak heb ik wel een (tijdelijk) effect van mijn acties uit obsessie, maar ik denk dat ik je opmerking wel snap dat het uiteindelijk niet de weg is die je in moet slaan.. Na verloop van tijd zwakt het gelukkig altijd wel weer af! (al vraag ik me af hoe dat met spiritualiteit werkt :o)
Ik hoop dat je gelijk hebt, wat die dieren betreft!! Jammer genoeg liggen de banen niet voor het oprapen, dus het zal wel even duren voordat er zo'n functie voorbij komt waar ik met mijn achtergrond (verkeerde opleiding) terecht zou kunnen
Als dat niet lukt, zal ik inderdaad willen werken aan die communicatie. Ik probeer het al een beetje uit op mijn kat
(die overigens erg bijzonder is! Misschien een idee voor een volgende lezing, haha) Dieren zijn ook heel bijzonder, maar ik denk dat niemand het daarmee oneens zou zijn
Trouwens, wat leuk dat je je berichtje om 22:22 hebt verstuurd. Het is een getal dat ik steeds weer tegenkom! Zelfs in de natuur, ik begin tweetjes in zwanen te zien
misschien draai ik een beetje door haha!
Bedankt voor je adviezen
Ik zal de teksten nog even rustig nalezen, ik denk dat ik er wel wat aan ga hebben.
Groetjes!