Loading...
nl

In de war

Hikari
Hikari jan 11 '12
Hey iedereen,

Ik zit de laatste tijd een beetje met mezelf in de knoei en wou mijn verhaal kwijt. Misschien heeft iemand advies voor mij. Hoop dat dat goed is smile
1,5 jaar geleden is bij mij vastgesteld dat ik autisme heb. Dat kwam best wel als een klap, vond het moeilijk om aan mensen te vertellen want je zit toch met vooroordelen. Nou ben ik aan het eind van vorig schooljaar erg moe geworden, ik werd van alles moe en ben dat nog steeds, alles kost me veel energie. Vorig jaar ben ik ook heel erg bezig geweest voor een vriendin, met haar gaat het niet altijd goed (lichamelijke problemen). Eind van de zomer vakantie, werd ik ook nog verdrietig, voelde me eenzaam en alles en moest vaak huilen. Toen werd vastgesteld dat ik een depressie had. Heb het hier heel lastig mee gehad en doe nu mijn laatste schooljaar in twee jaar. Nu heb ik nog steeds last van mijn depressie (het is al wat beter), maar nog niet geweldig. Mijn vriendinnen begrijpen met niet, omdat ik ook anders ben en laten me in de steek. Ik heb een hele goeie vriendin maar die woont op 3 kwartier rijden afstand en die is heel slecht in terugmailen.
Zelf ben ik soms wel bezig met het spirituele, alleen ik ben erg in de war met sommige dingen. Ik ben ook soms naar een man geweest die met gidsen contact had en dingen kon voelen. Zelf heb ik altijd het gevoel dat ik nergens goed in ben, dat had hij ook door en hij zij dat ik goed ben in het spirituele. Alleen ik weet niet hoe ik dat kan uitbreiden. Ik ben snel bang, dat zit in me en ik wou dat ik dat kwijt kon raken. Ik voel heel veel dingen er komen zo veel dingen binnen kwa geluiden en geuren en allemaal drukte in mijn hoofd dat ik er gewoon moe van word. Soms weet ik niet of ik gewoon heel goed op dingen kan letten van te voren of dat ik dingen echt aanvoel. Ik voel dat mijn gidsen er zijn, maar ik ben ook soms bang voor ze en daar voel ik me erg schuldig over. Ben soms ook gewoon bang om me open te stellen en te voelen. Doordat mensen me in de steek laten, ben ik bang om mijzelf te zijn.
Sorry ik wou dit al heel lang kwijt aan mensen en ik hoop dat ik hiermee niemand tot last ben.
Delen:
Emuca
Emuca jan 11 '12
Als mensen je in de steek laten omdat je jezelf bent, ligt dat absoluut niet aan jou hoor!

Ik vind het heel knap dat je hier je verhaal durft te vertellen, en ik denk dat dit je ook goed kan doen. Misschien helpt het je om te lezen over andermans ervaringen, zodat je eraan kan wennen dat je niet bang hoeft te zijn voor de gidsen om je heen, maar dat ze je willen helpen en begeleiden in je leven hier op aarde.

Ik denk dat ook jij echt wel dingen hebt waar je goed in bent.. heb je misschien fijne hobby's?

Groetjes,
Emmy
Petra
Petra jan 12 '12
Wat vervelend voor je dat er zo op gereageerd wordt en ik kan me heel goed voorstellen dat dit voor jou niet fijn is om mee te maken. Toch zit er ook altijd een andere kant aan het verhaal.

Wanneer je autisme ziet als een etiket dat opgeplakt is omdat je niet aan de standaard-ideëen die in de maatschappij leven voldoet, krijgt het misschien een andere waarde.

Ik vind eerlijk gezegd, dat men in de opvoedkundige/pedagogisch hoek veel te veel bezig is mensen te classificeren in bepaalde gedragskenmerken en voorwaarden om goed in deze(!) maatschappij te functioneren. M.a.w. door de verschillen de benadrukken en de norm vast te houden en mensen die anders zijn in kaart te brengen en te beoordelen op hun anders zijn t.a.v. de gemiddelden, zend je al bij voorbaat de boodschap naar iemand uit dat er met diegene iets mis zou zijn.

Misschien blijkt alles waarvan je nu denk dat het fout aan je is, eigenlijk juist wel heel erg goed aan je is?

Stel nu dat de maatschappij er morgen anders uit ziet. Misschien voelt dan een heel groot deel zich hopeloos verloren en blijken mensen met totaal andere eigenschappen, bijvoorbeeld mensen die nu als autistisch worden betiteld, wel ineens de kracht te zijn. Dingen kunnen zo veranderen onder andere omstandigheden. Dus wat zegt het over jou, helemaal niets.

Hoe mensen in de maatschappij denken kun je helaas niet veranderen, en natuurlijk geeft dat gevoelens van afwijzing, minderwaardigheid en/of eenzaamheid met zich mee. Maar wat je daarnaast kunt doen is je bijzondere eigenschappen met trots uitdragen.

De mensen die ik tot nu toe heb leren kennen en ook als autistisch werden betiteld, vond ik heel authentiek, ware spiegels voor de mensen om hen heen omdat ze heel sterk in zichzelf en bij zichzelf bleven. In mijn ogen echt wel een kwaliteit. Bovendien waren zij niet of veel minder gevoelig voor manipulatie. Nou volgens mij worden sommige mensen er een heel stuk blijer van als zij dat ook zouden doen. Dus misschien loop jij wel gewoon heel erg op de dingen vooruit wink

Als jij in jezelf gelooft en je (in de ogen van anderen) andere eigenschappen met trots uitdraagt, dan staat er iemand die een geweldig voorbeeld geeft. Er is dan misschien een grote groep mensen die 'voldoet aan alle normen' maar waarvan er meerderen diep van binnen zoeken naar een manier om meer 'zichzelf' dus 'anders' als gemiddeld te zijn.

Je beschrijft de moeilijke kant van jouw 'anders-zijn' en daar kan ik me zeker iets bij voorstellen, maar ik hoop dat je ook de positieve kant van de medaille ziet en de manier waarop jij bent als iets moois en bijzonders kunt zien. Niet bij 'anderen willen horen', maar ontdekken dat mensen 'bij jou willen horen', omdat je onredelijke oordelen geen aandacht geeft en je richt op de mooie kant van jou/het leven.

Je geeft aan ieder die je ontmoet een heel waardevolle boodschap mee, als je om verschillen kunt lachen. Mensen zijn daar echt heel ontvankelijk voor als jij daar werkelijk in gelooft. Het zal ook nog eens bijdragen aan het bewustzijn van de mensen die denken dat iedereen gelijk of hetzelfde zou moeten zijn.

Goed dat je jouw verhaal verteld, petje af!
Hikari
Hikari jan 12 '12
Bedankt voor jullie reacties smile
Bedankt dat ik mijn verhaal kwijt kon het is soms best wel lastig om ermee opgekropt te zitten.

@Emuca: Dank je ik zal zeker verhalen van anderen lezen smileHeb wel een paar hobby's maar ik vind het moeilijk met wat ik kan niet te vergelijken met anderen. Maar ik ben nu bezig met recensies schrijven voor games voor een Engelse en Nederlandse site en dat is wel een fijne afleiding, ik hou ook veel van schrijven.

@Petra: Bedankt voor jou kijk erop . Ik moet mijn autisme ook niet zien als een etiket, maar soms is dat moeilijk als er beperkingen zijn. Er zijn ook goeie dingen, maar soms is dat gewoon moeilijk om te erkennen. Ik kan heel goed aanvoelen of iemand oprecht is of aardig is. Dat heb ik de laatste tijd met mijn vriendinnen op school daar heb ik gewoon geen goed gevoel mee bij. Het is ook wel apart om te merken dat ik dingen anders zie dat zij het zien en dat vinden ze soms ook raar. Ben geleidelijk eraan aan het werken dat mijn zelfbeeld wat beter word. Ben ook bezig met andere mensen contact te maken. Probeer ook stukje bij beetje meer te leren van alles en plezier te maken.
Emuca
Emuca jan 12 '12
Zeker lekker doorschrijven dan! Schrijven is een goede uiting om bepaalde gebeurtenissen en emoties te kunnen verwerken. smileEn natuurlijk mooi om te kunnen combineren met andere hobby's.
Hikari
Hikari jan 12 '12
Dank je ik zal zeker proberen door te gaan met schrijven vind het erg leuk smile

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki