wat te doen als je droomt, maar eigenlijk niet...

kalilka : ik heb met mijn vader ooit dezelfde droom gehad

stom vraagje : medium zijn, ben je of ben je niet ?

het aanleren ervan, is mss voor iedereen anders, maar kan het zijn dat je het niet kan worden, als je het niet bent, of vergis ik me ?



ps. gelukkig voor mij, ben ik het wel maar ik stel die vraag omdat er veel fakers zijn bij koopjeskrant.
tinminste dat merk ik aan hun opstelling van woorden.

de allerbeste manier om jezelf te beschermen, blijft het vullen van je hele energetische veld met liefde

Aquarel, ik ga het je nu nog eens vragen: zou je voortaan je bericht willen editen om aan te vullen, in plaats van dat je steedsmaar berichten onder elkaar post? Dit maakt het wat onrustig en rommelig op het forum.

Ik denk dat je het vanzelf word als je steeds meer open stelt voor de liefde voor jezelf en je medemens.
Dan ga je open staan voor anderen.
Ik merk aan kinderen vooral kleuters en jonger dat het allemaal mini mediums zijn ,maar als ze niet gesteund worden in hun medium zijn zullen ze het afleren.

Nu worden ook veel nieuwetijdskindjes geboren en die zullen veel duidelijker mini mediums zijn en daardoor worden veel ouders verplicht anders te denken.
Dat is ook de opzet van nieuwetijdskindjes.
Ik was ook een mini medium ,maar door de opvoeding ernstig aan het twijfelen gebracht.
Nu hebben we een nieuwetijdskind en die bevestigd enorm veel waardoor ik nu weer zekerder ben in mijn waarnemingen.

De fakers zijn degenen die graag willen en het vast wel kunnen ,maar omdat ze het om de verkeerde redenen doen niet geholpen worden door het universum.
Dat idee heb ik.
Als je iemand wil helpen om het helpen en niet uit eigenbelang.
En jee mag er wel je werk van maken en er geld aan verdienen ,want het universum ziet geld niet per defenitie als vuil.
Het moet wel bij het beginsel blijven :om anderen te helpen.

maar om even terug te komen op het onderwerp,
hoe gaat het nu dan ? Ik kan de me voorstellen dat dit soort dingen niet gemakkelijk zijn voor je.

allemaal de schuld van die auralifter die me dan manipuleerd als ik contact maak met andere mensen.

want dan kan hij me nog raken omdat ik nog niet in mijn diepe slaap ben.

maar het gaat al ietsje beter met me zilveren spin dankzij de nuttige informatie die ik hier opdoe leer ik mezelf beter en beter kennen, en dan kan ik me beter oriënteren om zo op mijn intuitie te vertrouwen.
heb al gemerkt dat ik de gedachten van mensen kan lezen, door hun op het juiste moment aan te voelen.

Je kan niet altijd die auralifter de schuld geven. Misschien moet je aan jezelf werken voordat hij kan vertrekken.

vannacht een uitdredende droom gehad met in de hoofdrol die auralifter, en deze keer had ik de volledige controle over mezelf :-)
'k heb hem gedood toen, wat niet zo slim was en nu lijkt het of ik moet boeten want mijn intuitie werkt niet zo scherp meer, of heb ik het mis?..

Het valt me op hoe krampachtig je tegen hem vecht. Zo krampachtig dat je in staat bent hem te doden, wat in principe een zonde is.
Omdat je een entiteit niet kan doden, denk ik niet dat dit een uittredende droom is geweest, maar een droom over je frustraties. Jij wil hem graag weghebben, koste wat kost, maar pakt daardoor de verkeerde middelen, lijkt het.

Neem bijvoorbeeld het feit dat je aangegeven hebt dat je zo nu en dan niet naar je lichaam luistert als deze je verteld dat het moe is en wil slapen. Als je dit structureel doet, heeft dit zeer zeker effect op je zielsgesteldheid, want je lichaam gaat nu zelf jou zielsenergie gebruiken om door te kunnen blijven draaien. Jou energielevel is zo laag dat die auralifter heeeeeel erg gemakkelijk bij jou doorkomt, omdat je lichaam hem niet meer af kan weren.
Wat ik jou dus aanraadt is een lesje 'hoe luister ik naar mijn lichaam en hoe laat ik mijn gevoel daarop volgen'. Dan durf ik te wedden dat je veel minder last zal hebben van auralifters of ander gespuis.

Ik ben het met Emuca eens,
en het kost je gewoon heel veel energie

Probeer in jezelf te zoeken naar de reden van deze "nare" situatie, en vooral de connectie in jouw geest waardoor jij deze situatie (onbewust) hebt toegelaten. Dat is een belangrijk begin naar het maken van jouw eigen keuzes (het wel of niet toelaten).
Maar dat is iets anders dan er krampachtig tegen "vechten".

hou emuca aub op een bepaalde afstand van mij spin, ze bedoelt het mss wel goed, maar ze wilt altijd het eindwoord hebben en ik heb al zoveel meegemaakt buiten hetgeen wat ik nu meemaak met die auralifter dat ik dit best wel kan missen.

wat bedoel je ?

ze spel me de les, en ik kan daar niet mee om.

ik ben geen kuddedier zoals iedereen anders wel is, en graag op goede voet wil staan om vriendjes aan te maken hier.

Dus moet ik maar op afstand blijven omdat je het echte innerlijke gevecht niet aankunt? Ik doe je met mijn woorden denken aan je situatie, je verleden en het heden.. En dat kan je dus blijkbaar niet aan. Daarom gaat het zo slecht met jou en die auralifter. Je bent niet in staat de koe bij de hoorns te vatten dus ren je maar weg.

Ik hoef het laatste woord niet. Mensen die mij kennen, of de moeite te doen om mij te kennen, weten wel dat ik een betweter ben, maar dat ik alleen toespring als ik denk dat het nodig is. Als ik iemand daar mee kan helpen. Dat jij nu een ander vraagt om mij van jou weg te houden laat zien dat je het niet aankan, want anders kan je het wel meteen aan mij vragen natuurlijk.

Jezelf verschuilen onder 'ik heb zo veel meegemaakt' is onzin. Dat is een slap excuus om niet aan jezelf te werken. Misschien moet je leren dingen van mensen aan te nemen, zonder dat je het meteen moet zien alsof diegene het beter wil weten. Misschien is er namelijk wel een kans dat die persoon wel nuttige dingen zegt... En dan raad opvolgen, heeft niks te maken met kuddedieren.
Als je dat zo denkt, fijn voor je.. Maar dan moet je ook nergens gaan klagen dat mensen je moeten helpen.. Want als puntje bij paaltje komt en het komt iets te dichtbij je eigen situatie dan is het meteen een ijzige muur die je om jezelf heen zet.

Dit vind ik vreemd, want je lijkt hier op het forum graag te praten over jezelf en de dingen die je leert en meemaakt. Waarom is het dan nu opeens te heftig en kan je het niet meer aan? Omdat iemand je opeens een tip geeft waarmee je het ook zou kunnen oplossen? Omdat je trots was op de manier die je zelf had gevonden om het aan te pakken, maar waarvan ik vond dat het misschien niet de meest juiste manier is?
Ik probeer jou alleen maar te helpen door mee te denken met je, mezelf in te leven in de situatie en daarmee te betrekken wat ik van jou weet.. Om er een totaal-tip van te kunnen maken, niet alleen iets wat slaat op deze situatie.. Daarom haal ik er ook dingen bij die je in andere topics hebt vermeld. Want hoe je het wend of keert: ALLES heeft met elkaar te maken. Jou heden, verleden en toekomst zijn net zoals bij iedereen door elkaar verweven. Je kan het de rug toekeren en degene die je een hand geven van je wegjagen, maar ik denk dat je daarmee niet veel stappen vooruit zal zetten.