Vroeger toen ik nog heel klein was, toen leefde ik in mijn eigen droomwereld met mijn eigen virtuele vriendjes, af en toe werd ik hardhandig betrokken in de echte wereld, maar ik hield niet van de echte wereld, ik hield van dromen. Maar toen gingen we verhuizen. Daar waren helemaal geen virtuele vriendjes, het huis leek wel bezeten. Toen hield ik van beide werelden niet meer . Er zat een zwarte bol onder de trap en mijn broer en ik durfde nooit de trap op, omdat we bang waren er tussen door getrokken te worden. Altijd renden we heel hard naar boven en we lieten de deur zo klappen dat als we halve wegen ware de deur klapte, zodat de geest was afgeleid. Maar dat was een grote mensen geest en die kunnen nu eenmaal kwaad zijn, maar er waren zeker 3 kwade kindergeesten. 1 Meisje die was zwart gekleed met een zwarte kap over haar hoofd, die stond altijd in de deuropening van mijn kamer, ze straalde zwart uit en afstandelijkheid. Ze was bang en koud en er was geen contact mee te krijgen. Ze leek ook verdrietig en ze keer naar de grond. De andere twee kinder geesten waren jongens en ook koud en zwart. Ik snap tot de dag van vandaag niet hoe het kan, want kindergeesten kunnen niet kwaad zijn. Ik heb alle kindervermissingen nagetrokken, om te kijken of ik ze herkende. Er zijn geen kinderen in dat huis overleden, het is ook nog een jong huis. Vroeger dacht ik dat die kindergeesten misschien ik en mijn broers zijn, dat we eigenlijk zijn overleden en overgenomen en dat de echte geesten weer terug willen in het lichaam, maar dat kan eigenlijk ook niet. Ik ben er nog niet over uit of ze aan het huis of aan mijn moeder vastzitten, maar in ieder geval niet aan mij. Toen ik ben verhuist was het echt een bevrijding, ik ken geen huis met zoveel negativiteit als dat huis. Kan iemand verklaren hoe er zoveel negatieve geesten in een huis komen en kan iemand verklaren hoe kindergeesten kwaad worden?
Groetjes, Amorr